-
141.《八月十六日同文太史诸公登郊台觞治平寺竹下》 明·陆师道
阖闾城西佳山水,况复秋清风日美。
百斛游船稳于屋,锦帆瑶席空明里。
黄山西转古横塘,五坞云深盘上方。
飞桥连跨石湖口,螭影相衔明镜旁。 -
142.《送下洋客》 明·罗颀
积木连樯杳,烟涛绝域均。
星河插天秤,日月转波轮。
地坼炎洲迥,山横昧谷邻。
岩鸡半夜晓,海树隔年春。 -
143.《述怀(二十年作)》 明·王璲
蚤年蔑知识,负志颇傲岸。
每鄙子张辟,常嫌仲由喭。
浩气逸虹蜺,高情薄霄汉。
悬河吐狂谈,振绮洒芳翰。 -
144.《续催日鼓谣》 明·吴斌
胡为乎六龙?斜飞于若木之金天,复沈沦于西溟澒洞之重
渊。
日车摧颓势将堕,但闻惊天伐鼓,砰轰喧阗。
恨无鲁阳所挥之神戈,又无羲和所执之神鞭。 -
145.《相逢行别朱大复比部》 明·吴梦旸
请君为我止,听我《相逢行》。
相逢恍若昧平生,颜色可疑心事明。
但云两人天所成,安能百岁无合并。
眼中不觉乡国远,一日携手长安城。 -
146.《登陆文安公象山祠堂故址》 明·张宇初
羲尧体乾运,王道持伦纲。
舜禹袭神器,精一斯传彰。
周亡《雅》、《颂》息,仲尼语张皇。
伊说佐受命,况轲司振扬。 -
147.《赠唐宗鲁》 明·赵滂
惊飙振原野,草树日已疏。
客子怀故林,哀鸿云外呼。
九土人相食,烟尘暗长途。
骨肉一分散,东瓯定勾吴。 -
148.《拟古二首》 明·郑梴
孤斋悄无人,绛烛夜吐芒。
羽虫忽飞来,投火欲自戕。
知为明所误,曷不务韬光?子封愿封留,淮阴喻弓藏。
法戒既昭然,昧者何茫茫?高山有白石,行当煮为粮。 -
149.《和子由次月中梳头韵》 宋·苏轼
夏畦流膏白雨翻,北窗幽人卧羲轩。
风轮晓入春笋节,露珠夜上秋禾根。
(或为予言:草木之长常在昧明间,早作而伺之,乃见其枝起数寸,竹笋尤甚。
又夏秋之交,稻方含秀,黄昏月出,露珠起于其根,累累然忽自腾上,若有推之者,或入于茎心,或垂于叶端,稻乃秀实,验之信然。 -
150.《拟寒山拾得二十首》 宋·王安石
失志难作福,得势易造罪。
苦即念快乐,乐即生贪爱。
无苦亦无乐,无明亦无昧。
不属三界中,亦非三界外。 -
151.《强起》 宋·王安石
寒堂耿不寐,辘辘闻车声。
不知谁家儿,先我霜上行。
叹息夜未央,遽呼置前楹。
推枕欲强起,问知星正明。
昧旦圣所勉,齐诗有鸡鸣。
嗟予以窃食,更觉负平生。 -
152.《嘉定甲戌孟秋二十有七日起居舍人兼直学士院》 宋·戴复古
禁城鸡唱金门开,起居舍人携疏来。
榻前一奏一万字,历历写出忠义怀。
顿首惶恐臣昧死,越录敢言天下事。
百年河洛行胡朔,恨满东南天一角。 -
153.《丙午新正书怀十首》 宋·范成大
窗明窗暗篆烟馡,珍重晨光与夕晖。
东院斋钟披被坐,南城严鼓岸巾归。
几人霜滑骑朝马,何处灯残织晓机
懒裹若承三昧力,始知忙里事俱非。 -
154.《舫斋信笔》 宋·范成大
燕居故可乐,病卧翻可怜。
身闲傥更健,其人半神仙。
既无扬州鹤,龙钟任吾年。
南齐深而明,略似西江船。 -
155.《嬾趣》 宋·陆游
谢病掩柴荆,年来嬾趣成。
舌根茶味永,鼻观酒香清。
已矣驰驱息,悠然磊磈平。
高眠得三昧,梦断已窗明。 -
156.《梦游山水奇丽处有古宫观云云台观也》 宋·陆游
神游忽到云台宫,太华彩翠明秋空。
曲廊下阚白莲沼,小阁正对青萝峰。
林间突兀见古碣,云外缥缈闻疏锺。
褐衣纱帽瘦如削,遗像恐是希夷翁。 -
157.《临文》 宋·张耒
一病废百嗜,好文心未忘。
南窗纳虚明,罗列陈缣缃。
茫昧考巢燧,典章断虞唐。
清妍进屈景,嶲永旌苏张。 -
158.《何造诚作浩然堂陈义甚高然颇喜度世飞升之说》 宋·黄庭坚
万物浮沈共我家,清明心水徧河沙。
无钩狂象听人语,露地白牛看月斜。
小雨呼儿蓺桃李,疏帘帏客转琵琶。
尘尘三昧开门户,不用丹田养素霞。 -
159.《枯骨颂》 宋·黄庭坚
清扬巧笑倾人城,骄气矜色增我慢。
无始时来生死趣,八万苦业所依止。
皮肤落尽露拴索,一切虚诳法现前。
不见全牛可下刀,无垢光明本三昧。 -
160.《戏答赵伯充劝莫学书及为席子泽解嘲》 宋·黄庭坚
平生饮酒不尽味,五鼎馈肉如嚼蜡。
我醉欲眠便遣客,三年窥墙亦面壁。
空余小来翰墨场,松烟兔颖傍明窗。
偶随儿戏洒墨汁,众人许在崔杜行。