-
321.《雨宿山中》 宋·周文璞
留连如有情,蕙帐极空明。
晚粥知泉味,昏钟度雨声。
稍容林叟睡,莫放晓猿惊。
剩欲剜苔藓,应当写姓名。 -
322.《梁山客邸雨后月色佳甚寄怀及甫》 宋·程公许
雨过青空月一痕,风襟留爽到黄昏。
持杯未晏思玄度,今夜微吟何处村。 -
323.《又雨霁登楼》 宋·程公许
雨霁凭栏物色佳,鬅鬙叠嶂敛烟霾。
羁愁要著谁陶写,且把昏眵为一揩。 -
324.《喜雨上使君》 宋·程公许
塞垣昏昏缠杀气,春阳叹旰怪如燬。
老蛟熟睡呼不起,暴尪鞭巫徒为耳。
云将族兮俄披靡,飞廉之怒谁或使,绵州刺史亦劳止,寝不遑安食不旨。 -
325.《次韵仲归喜雨有肯顾之意》 宋·苏泂
愿试黄昏上古汤,社中今得沈东阳。
素衣肯为缁尘染,秀句殊增灌顶凉。
不惜联翩过旧隐,也欣滂沛洗炎光。
预知定得惊人语,约略眉间喜气黄。 -
326.《喜雨二解》 宋·吴潜
须知造化自心生,风雨云雷特践形。
人在两閒元有事,天於万类岂无情。
焦枯蒙润物苏醒,昏闷得凉身泰平。
昨夜桃笙时便背,定应收捲向金茎。 -
327.《久雨喜晴检阅计院纪以舂容之篇敬用韵为谢》 宋·吴潜
乐天何爱咏,尧夫非好吟。
愧乏康济术,粗怀饥溺心。
弥旬雨翻屋,耄倪泣苍{左昏右页}。
微臣职刍牧,痒痛入肌深。 -
328.《喜雨歌》 宋·吴潜
南州六月天不雨,千里川原成赤土。
禾黍盈畴强半枯,桔槹遍野民劳苦。
望云仰见日在天,旱魃肆虐如焚煎。
冯夷匿渊恐波竭,夸娥走海愁山然。 -
329.《霪雨》 宋·方岳
朝雨暮雨不肯晴,昏昏冥冥如翳尘。
舍有连月汗流础,道傍前日泥埋轮。
东南地倾水所汇,潮汐沙拥江之漘。
埧头中沙坐可想,往往政与洪涛濒。 -
330.《夏秋积雨岁用大祲长言纪实》 宋·卫宗武
四月五月淫涝积,噬啮丘垤吞原隰。
匪惟为沼荡为陂,万顷秧云泯无迹。
攒雅联尾空飞翻,化鳌为城难障塞。
五湖三泖俗贯通,当接重江势洄潏。 -
331.《中秋月出复雨有怀叶子文汤明叔》 宋·仇远
三秋此夕恰平分,城市人家半闭门。
正忆紫云吹玉笛,忽惊皓月照金樽。
宦情素薄鸿初到,诗兴方浓雨又昏。
不是桂花香自慰,倚栏无语易销魂。 -
332.《交山龙祠祷雨》 宋·仇远
晓入荒蹊陟断冈,多年庙食白龙王。
要添溪上半篙水,不远山中一瓣香。
灌木云昏旌斾出,高田土渴桔槹忙。
莫疑栖隐无深洞,且得随车雨送凉。 -
333.《雨窗夜感》 宋·董嗣杲
风窗停暑雨,竹簟展寒波。
酒醒乾坤小,林昏鸟誉多。
凉堂喧管钥,秋戌淬弓戈。
殊感征行苦,悲蛩咽楚莎。 -
334.《齐天乐 己卯春,客楼雨中怀小裕故人行乐》 元·邵亨贞
东风吹雨春城晚,黄昏小楼人静。
燕子朱帘,谯门画角,收拾柳边残暝。
微镫照影,叹尘满书床,火销香鼎。
客里王孙,故家乐事尚能省。 -
335.《齐天乐 己卯春,客楼雨中怀小裕故人行乐》 元·邵亨贞
东风吹雨春城晚,黄昏小楼人静。
燕子朱帘,谯门画角,收拾柳边残暝。
微镫照影,叹尘满书床,火销香鼎。
客里王孙,故家乐事尚能省。 -
336.《齐天乐 申戌清明雨中感春》 元·邵亨贞
离歌一曲江南暮,依稀灞桥回首。
立马东风,送人南浦,认得当年杨柳。
梨花过后。
悄不见邻墙,弄梅纤手。 -
337.《齐天乐 申戌清明雨中感春》 元·邵亨贞
离歌一曲江南暮,依稀灞桥回首。
立马东风,送人南浦,认得当年杨柳。
梨花过后。
悄不见邻墙,弄梅纤手。 -
338.《浪淘沙 晚 过雨》 元·邵亨贞
杨柳弄黄昏。
不掩重门。
长条尽是旧愁痕。
独自倚帘看晚色,无限消魂。
风雨小溪浑。
春过三分。
明朝*燕又纷纷。
唯有天涯芳*怨,依旧王 -
339.《浪淘沙 晚 过雨》 元·邵亨贞
杨柳弄黄昏。
不掩重门。
长条尽是旧愁痕。
独自倚帘看晚色,无限消魂。
风雨小溪浑。
春过三分。
明朝*燕又纷纷。
唯有天涯芳*怨,依旧王 -
340.《骤雨》 当代·钱钟书
大暑陵人酷吏尊,来苏失喜对翻盆。
雷嗔斗醒诸天梦,电笑登开八表昏。
忽噫雄风收雨脚,渐蜷雌霓接云根。
苍苍似为归舟地,试让前滩水涨痕。