-
61.《碧瓦》 唐·李商隐
碧瓦衔珠树,红轮结绮寮。
无双汉殿鬓,第一楚宫腰。
雾唾香难尽,珠啼冷易销。
歌从雍门学,酒是蜀城烧。 -
62.《楚宫》 唐·李商隐
湘波如泪色漻漻,楚厉迷魂逐恨遥。
枫树夜猿愁自断,女萝山鬼语相邀。
空归腐败犹难复,更困腥臊岂易招?
但使故乡三户在,彩丝谁惜惧长蛟。 -
63.《哭遂州萧侍郎二十四韵(萧浣)》 唐·李商隐
遥作时多难,先令祸有源。
初惊逐客议,旋骇党人冤。
密侍荣方入,司刑望愈尊。
皆因优诏用,实有谏书存。 -
64.《送从翁东川弘农尚书幕》 唐·李商隐
昔帝回冲眷,维皇恻上仁。
三灵迷赤气,万汇叫苍旻.
刊木方隆禹,陛陑始创殷。
夏台曾圮闭,汜水敢逡巡。 -
65.《哭虔州杨侍郎(虞卿)》 唐·李商隐
汉网疏仍漏,齐民困未苏。
如何大丞相,翻作弛刑徒。
中宪方外易,尹京终就拘。
本矜能弭谤,先议取非辜。 -
66.《临顿为吴中偏胜之地陆鲁望居之不出郛郭旷若…奉题屋壁》 唐·皮日休
一方萧洒地,之子独深居。
绕屋亲栽竹,堆床手写书。
高风翔砌鸟,暴雨失池鱼。
暗识归山计,村边买鹿车。 -
67.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
68.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
69.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
70.《歌者十二首》 唐·司空图
追逐翻嫌傍管弦,金钗击节自当筵。
风霜一夜燕鸿断,唱作江南袚禊天。
玉树花飘凤失栖,一声初压管弦低。
清回烦暑成潇洒,艳逐寒云变惨凄。 -
71.《谒翰林刘学士不遇》 唐·李山甫
梦绕清华宴地深,洞宫横锁晓沈沈。
鹏飞碧海终难见,鹤入青霄岂易寻。
六尺羁魂迷定止,两行愁血谢知音。
平生只耻凌风翼,随得鸣珂上禁林。 -
72.《庐山》 唐·李咸用
非岳不言岳,此山通岳言。
高人居乱世,几处满前轩。
秀作神仙宅,灵为风雨根。
馀阴铺楚甸,一柱表吴门。 -
73.《和友人喜相遇十首》 唐·李咸用
为儒自愧已多年,文赋歌诗路不专。
肯信披沙难见宝,只怜苫草易成编。
燕昭寤寐常求骏,郭隗寻思未是贤。 -
74.《湖南梅花一冬再发偶题于花援》 唐·韩偓
湘浦梅花两度开,直应天意别栽培。
玉为通体依稀见,香号返魂容易回。
寒气与君霜里退,阳和为尔腊前来。
夭桃莫倚东风势,调鼎何曾用不材。 -
75.《春尽》 唐·韩偓
惜春连日醉昏昏,醒后衣裳见酒痕。
细水浮花归别涧,断云含雨入孤村。
人闲易有芳时恨,地迥难招自古魂。
惭愧流莺相厚意,清晨犹为到西园。 -
76.《乱后却至近甸有感(乙卯年作)》 唐·韩偓
狂童容易犯金门,比屋齐人作旅魂。
夜户不扃生茂草,春渠自溢浸荒园。
关中忽见屯边卒,塞外翻闻有汉村。
堪恨无情清渭水,渺茫依旧绕秦原。 -
77.《流年》 唐·韩偓
三月伤心仍晦日,一春多病更阴天。
雄豪亦有流年恨,况是离魂易黯然。 -
78.《思归乐》 唐·韩偓
泪滴珠难尽,容殊玉易销。
傥随明月去,莫道梦魂遥。 -
79.《寄临海姚中丞》 唐·杜荀鹤
夏辞旌旆已秋深,永夕思量泪满襟。
风月易斑搜句鬓,星霜难改感恩心。
寻花洞里连春醉,望海楼中彻晓吟。
虽有梦魂知处所,去来多被角声侵。 -
80.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。