-
81.《旧居》 唐·韦庄
芳草又芳草,故人杨子家。
青云容易散,白日等闲斜。
皓质留残雪,香魂逐断霞。
不知何处笛,一夜叫梅花。 -
82.《旧居》 唐·韦庄
芳草又芳草,故人杨子家。
青云容易散,白日等闲斜。
皓质留残雪,香魂逐断霞。
不知何处笛,一夜叫梅花。 -
83.《赠别》 唐·李中
行杯酌罢歌声歇,不觉前汀月又生。
自是离人魂易断,落花芳草本无情。 -
84.《寄徐拾遗》 唐·谭用之
长竿一系白龙吟,谁和驺虞发素琴。
野客碧云魂易断,故人芳草梦难寻。
天从补后星辰稳,海自潮来岛屿深。
好向明庭拾遗事,莫教玄豹老泉林。 -
85.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
86.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
87.《古出塞曲三首》 唐·贯休
扫尽狂胡迹,回头望故关。
相逢惟死斗,岂易得生还。
纵宴参胡乐,收兵过雪山。
不封十万户,此事亦应闲。 -
88.《古出塞曲三首》 唐·贯休
扫尽狂胡迹,回头望故关。
相逢惟死斗,岂易得生还。
纵宴参胡乐,收兵过雪山。
不封十万户,此事亦应闲。 -
89.《剑客》 唐·齐己
拔剑绕残樽,歌终便出门。
西风满天雪,何处报人恩。
勇死寻常事,轻雠不足论。
翻嫌易水上,细碎动离魂。 -
90.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
91.《五言》 唐·吕岩
悟了长生理,秋莲处处开。
金童登锦帐,玉女下香阶。
虎啸天魂住,龙吟地魄来。
有人明此道,立使返婴孩。 -
92.《又记》 唐·吕岩
数载乐幽幽,欲逃寒暑逼。
不求名与利,犹恐身心役。
苦志慕黄庭,殷勤求道迹。
阴功暗心修,善行长日积。 -
93.《四言诗》 唐·孙思邈
取金之精,合石之液。
列为夫妇,结为魂魄。
一体混沌,两精感激。 -
94.《四言诗》 唐·孙思邈
取金之精,合石之液。
列为夫妇,结为魂魄。
一体混沌,两精感激。 -
95.《应天长》 唐·韦庄
绿槐阴里黄莺语,深院无人春昼午。
画帘垂,金凤舞,寂寞绣屏香一炷¤
碧天云,无定处,空有梦魂来去。 -
96.《渔歌子·柳如眉》 唐·魏承班
柳如眉,云似发,鲛绡雾縠笼香雪。
梦魂惊,钟漏歇,窗外晓莺残月。
几多情,无处说,落花飞絮清明节。
少年郎,容易别,一去音书断绝。 -
97.《菩萨蛮》 唐·李珣
回塘风起波文细,刺桐花里门斜闭。
残日照平芜,双双飞鹧鸪¤
征帆何处客,相见还相隔。 -
98.《浣溪沙》 唐·孙光宪
蓼岸风多橘柚香,江边一望楚天长,片帆烟际闪孤光¤
目送征鸿飞杳杳,思随流水去茫茫,兰红波碧忆潇湘。
桃杏风香帘幕闲,谢家门户约花关,画梁幽语燕初还¤
绣阁数行题了壁,晓屏一枕酒醒山,却疑身是梦云间。 -
99.《更漏子》 唐·孙光宪
听寒更,闻远雁,半夜萧娘深院。
扃绣户,下珠帘,满庭喷玉蟾¤
人语静,香闺冷,红幕半垂清影。 -
100.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。