-
1.《书怀奉简张谦父》 宋·陈藻
浮家官道傍,日夕逢佳客。
无钱可用丹,有眼非开白。
今春宁远遁,往岁多惭色。
一饭不能酬,饥来祗乞食。 -
2.《幽通赋》 两汉·班固
系高顼之玄胄兮,氏中叶之炳灵。
飖颽风而蝉蜕兮,雄朔野以扬声。
皇十纪而鸿渐兮,有羽仪于上京。
巨滔天而泯夏兮,考遘愍以行谣。 -
3.《念佛三昧诗》 宋·释遵式
万感外形骸,俨然虚堂寂。
明毫冠群彩,幽神资始绩。
妙象非夙预,俗览岂良觌。
析之会入微,清玩心无怿。 -
4.《念佛三昧诗》 宋·释遵式
融抱回曲照,熙如鉴中象。
谛览无遗心,虚求非滞想。
追梦忘始终,通幽宛如往。
藉此会神姿,逍遥期西赏。 -
5.《和同府李祭酒休沐田居》 唐·李峤
列位簪缨序,隐居林野躅。
徇物爽全直,栖真昧均俗。
若人兼吏隐,率性夷荣辱。
地藉朱邸基,家在青山足。 -
6.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
7.《九真山净居寺谒无碍上人》 唐·沈佺期
大士生天竺,分身化日南。
人中出烦恼,山下即伽蓝。
小涧香为刹,危峰石作龛。
候禅青鸽乳,窥讲白猿参。 -
8.《答长安崔少府叔封游终南翠微寺太宗皇帝金沙泉见寄》 唐·李白
河伯见海若,傲然夸秋水。
小物昧远图,宁知通方士。
多君紫霄意,独往苍山里。
地古寒云深,岩高长风起。 -
9.《拟古十二首》 唐·李白
青天何历历,明星如白石。
黄姑与织女,相去不盈尺。
银河无鹊桥,非时将安适。
闺人理纨素,游子悲行役。 -
10.《寄柳州韩司户郎中》 唐·韦应物
达识与昧机,智殊迹同静。
于焉得携手,屡赏清夜景。
潇洒陪高咏,从容羡华省。
一逐风波迁,南登桂阳岭。 -
11.《骊山行》 唐·韦应物
君不见开元至化垂衣裳,厌坐明堂朝万方。
访道灵山降圣祖,沐浴华池集百祥。
千乘万骑被原野,云霞草木相辉光。 -
12.《酬皇甫侍御望天灊山见示之作》 唐·独孤及
早岁慕五岳,尝为尘机碍。
孰知天柱峰,今与郡斋对。
隐嶙抱元气,氤氲含青霭。
云崖媚远空,石壁寒古塞。 -
13.《天柱隐所重答江州应物》 唐·畅当
寂寞一怅望,秋风山景清。
此中惟草色,翻意见人行。
荒径饶松子,深萝绝鸟声。
阳崖全带日,宽嶂偶通耕。
拙昧难容世,贫寒别有情。
烦君琼玖赠,幽懒百无成。 -
14.《合肥至日愁中寄郑明府》 唐·刘商
失计为卑吏,三年滞楚乡。
不能随世俗,应是昧行藏。
白璧空无玷,黄沙只自伤。
暮天乡思乱,晓镜鬓毛苍。 -
15.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
16.《谢自然诗》 唐·韩愈
果州南充县,寒女谢自然。
童騃无所识,但闻有神仙。
轻生学其术,乃在金泉山。
繁华荣慕绝,父母慈爱捐。 -
17.《游朝阳岩遂登西亭二十韵》 唐·柳宗元
谪弃殊隐沦,登陟非远郊。
所怀缓伊郁,讵欲肩夷巢。
高岩瞰清江,幽窟潜神蛟。
开旷延阳景,回薄攒林梢。 -
18.《和董庶中古散调词赠尹果毅》 唐·刘禹锡
昔听东武吟,壮年心已悲。
如何今濩落,闻君辛苦辞。
言有穷巷士,弱龄颇尚奇。
读得玄女符,生当事边时。 -
19.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
20.《韩十八侍御见示岳阳楼别窦司直诗…自述故足成六十二韵》 唐·刘禹锡
楚望何苍然,曾澜七百里。
孤城寄远目,一写无穷已。
荡漾浮天盖,四环宣地理。
积涨在三秋,混成非一水。