-
61.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
62.《天柱雉儿行》 宋·利书记
当年江上扬风舲,淮山望极排空青。
今登天柱赏潜皖,元是吾家翡翠屏。
禅业一室因栖寄,选胜寻幽产真伪。
虚廊揩藓读残碑,三百年前刊异事。 -
63.《送洪内翰知太平府》 宋·沈继祖
文章有正派,此派公独传。
中绝仅如线,鸾胶真续弦。
自有乘法累,吾道几弃捐。
相挻入茫昧,一律争谈玄。 -
64.《题淡山岩》 宋·盛某
黄公丘壑人,阅遍山水奇。
晚观淡岩作,独许天下稀。
我初颇未信,及到乃愧之。
伟兹过奇特,骤睹心惊疑。 -
65.《絜矩书院示学子》 宋·章粲
四时配四德,元亨利与贞。
天德元最重,方春木主生。
夏火物畅茂,是为德之亨。
金利秋向实,水贞冬日成。 -
66.《感遇(四首)》 明·郑梦周
淳风去已远,世道日幽昧。
征伐降殷周,祥麟竟遇害。
凤凰化鸡鹜,兰蕙为萧艾。
嗟哉孔与孟,天意屡颠沛。
时运既如此,生民复何赖。
¤ -
67.《樟树镇五公寺》 元·何中
久幽厌拘维,暂弛欣舒散。
近关得禅扉,择步历苍藓。
沉沉松阴重,滟滟水光远。
残花起余香,乳禽响新啭。
虚廊清昼长,高僧坐谈简。
学空素所昧,虑妄还自遣。
移晷始知归,生烟满林晚。 -
68.《卧龙冈观贾秋壑故第》 明·胡翰
宋祚移东南,会稽国内地。
白日照城郭,相君开甲第。
蜿蜒卧龙冈,高出列雉背。
审曲立万楹,增雄逾九陛。 -
69.《窦滔妻诗一章(凡七首)》 明·李懋
昧旦不能寐,揽衣起徬徨。
织缣与织素,谁复知短长。
咫尺组幽思,回还遂成章。
缄之戒童御,欲以寄远方。
宛转达苦志,敢期昔所伉。
¤ -
70.《续催日鼓谣》 明·吴斌
胡为乎六龙?斜飞于若木之金天,复沈沦于西溟澒洞之重
渊。
日车摧颓势将堕,但闻惊天伐鼓,砰轰喧阗。
恨无鲁阳所挥之神戈,又无羲和所执之神鞭。 -
71.《相逢行别朱大复比部》 明·吴梦旸
请君为我止,听我《相逢行》。
相逢恍若昧平生,颜色可疑心事明。
但云两人天所成,安能百岁无合并。
眼中不觉乡国远,一日携手长安城。 -
72.《赠唐宗鲁》 明·赵滂
惊飙振原野,草树日已疏。
客子怀故林,哀鸿云外呼。
九土人相食,烟尘暗长途。
骨肉一分散,东瓯定勾吴。 -
73.《寓言》 明·周是修
阴阳分昼夜,轮运浩无穷。
时物更代谢,孰知玄化工。
人生如梦寐,即寤永成空。
幽观衰荣朕,往复迈旋逢。 -
74.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
煌煌帝王都,赫赫走群彦。
嗟汝独何为,闭门观物变。
微物岂足观,汝独观不倦。
牵牛与葵蓼,采摘入诗卷。 -
75.《次韵刘景文登介亭》 宋·苏轼
泽国梅雨余,衰年困蒸溽。
高堂磨新塼,颇觉利腰足。
松根百尺井,两绠飞净渌。
流觞聚儿童,一笑为捧腹。 -
76.《和子由次月中梳头韵》 宋·苏轼
夏畦流膏白雨翻,北窗幽人卧羲轩。
风轮晓入春笋节,露珠夜上秋禾根。
(或为予言:草木之长常在昧明间,早作而伺之,乃见其枝起数寸,竹笋尤甚。
又夏秋之交,稻方含秀,黄昏月出,露珠起于其根,累累然忽自腾上,若有推之者,或入于茎心,或垂于叶端,稻乃秀实,验之信然。 -
77.《次韵和司空相公闰秋重九中书对菊》 宋·晏殊
两掖仪台峻,珍丛应序黄。
积分回令节,伏槛赏幽芳。
昧谷重延律,仙州剩借霜。
冒寒知薏苦,逾分得荃香。
汉幄群生遂,虞迁万事康。
与人同所乐,留玩属澄觞。 -
78.《寄曾子固》 宋·王安石
吾少莫与何,爱我君为最。
君名高山岳,嵑乐嵩与泰。
低心收憃友,似不让尘境。
又如沧江水,不逆沟畎浍。 -
79.《和赵晋臣敷文积翠岩去纇石》 宋·辛弃疾
两峰如长喉,有石鲠其内。
千金随侯珠,磊落见微纇。
何言西子美,捧心作颦态。
夷齐心著肩,欲间使分背。 -
80.《夜梦与数客观画有八副龙湫图持奇客请予作诗》 宋·陆游
高堂阅画娱嘉宾,巨幅小卷纵横陈。
其间一图最杰作,命意落笔惊倒人。
奇峰峭立插地轴,飞瀑崩泻垂天绅。
寿藤老木幻荒怪,深潭危栈愁鬼神。