-
41.《霜天晓角》 宋·刘过
宝鉴年来微有晕。
懒照容华,人远天涯近。
昨夜灯花还失信。
无心更唱江城引。
行过短墙回首认。
醉撼花梢,红雨飞成阵。
拌了为郎憔悴损。
庞儿恰似江梅韵。 -
42.《霜天晓角(赵簿席上写目前之景)》 宋·郭应祥
琉璃十碗。
兽炭红炉暖。
花下两枝银烛,和气洽、欢声满。
从他吹急管。
杯行须款款。
尽做更移漏转,也犹胜、春宵短。 -
43.《霜天晓角(又)》 宋·韩淲
雨收云薄。
有底情怀恶。
一段春风花事,吟得就、又忘却。
海棠红未落。
细细流霞酌。
选甚蝇营狗苟,皆现定、有何错。 -
44.《霜天晓角》 宋·高观国
春云粉色。
春水和云湿。
试问西湖杨柳,东风外、几丝碧。
望极。
连翠陌。
兰桡双桨急。
欲访莫愁何处,旗亭在、画桥侧。 -
45.《霜天晓角》 宋·高观国
炉烟浥浥。
花露蒸沈液。
不用宝钗翻炷,闲窗下、袅轻碧。
醉拍。
罗袖惜。
春风偷染得。
占取风流声价,韩郎是、旧相识。 -
46.《霜天晓角(九日苏堤)》 宋·高观国
霜清水碧。
冷浸红云湿。
休说季伦锦帐,山南岸、更花密。
露滴。
空翠幂。
两峰开霁色。
不为秾妆一醉,西风帽、为谁侧。 -
47.《霜天晓角(梅花)》 宋·黄机
玉粲冰寒。
月痕侵画栏。
客里安愁无地,为徒倚、到更残。
问花花不言。
嗅香香欲阑。
消得个温存处,山六曲、翠屏间。 -
48.《霜天晓角·仪真江上夜泊》 宋·黄机
寒江夜宿。
长啸江之曲。
水底鱼龙惊动,风卷地、浪翻屋。
诗情吟未足。
酒兴断还续。
草草兴亡休问,功名泪、欲盈掬。 -
49.《霜天晓角(金山吞海亭)》 宋·黄机
长江千里。
中有英雄泪。
却笑英雄自苦,兴亡事、类如此。
浪高风又起。
歌悲声未止。
但愿诸公强健,吞海上、醉而已。 -
50.《霜天晓角(夜舟过娥眉山)》 宋·黄机
江涵落日。
风转飞帆急。
问讯蛾眉好在,无一语、送行客。
闲情眠未得。
倚窗消酒力。
却怕鱼龙惊动,且莫要、夜吹笛。 -
51.《月当窗(寓霜天晓角)》 宋·张辑
看朱成碧。
曾醉梅花侧。
相遇匆匆相别。
又争似、不相识。
南北。
千里隔。
几时重见得。
最苦子规啼处,一片月、当窗白。 -
52.《霜天晓角(日暮)》 宋·张辑
暮天云阔。
懒泛琴三叠。
恰有梅花相伴,窗儿上、一枝月。
忆别。
恁时节。
吟情谁共说。
_枕偶成清梦,画角晓、更愁绝。 -
53.《霜天晓角(绿净堂)》 宋·葛长庚
五羊安在。
城市何曾改。
十万人家闤阓,东亦海、西亦海。
年年蒲涧会。
地接蓬莱界。
老树知他一剑,千山外、万山外。 -
54.《霜天晓角(春愁)》 宋·刘子寰
横阴漠漠。
似觉罗衣薄。
正是海棠时候,纱窗外、东风恶。
惜春春寂寞。
寻花花冷落。
不会这些情味,元不是、念离索。 -
55.《霜天晓角(子庆母八十)》 宋·刘子寰
满前儿女。
今日都欢聚。
今也阿弥八十,儿也五十五案此句缺一字。
瓷瓯并瓦注。
山歌和社舞。
但管年年强健,妆成个、西王母。 -
56.《霜天晓角》 宋·吴潜
云收雾辟,万里天空碧。
舟过蛾眉亭下,景似旧、人非昔。
年事如梭掷。
世事如棋弈。
抚掌扣舷一笑,今古恨、问谁得。 -
57.《霜天晓角(和叶检阅仁叔韵)》 宋·吴潜
倚花傍月,花底歌声彻。
最好月筛花影,花月浸、香奇绝。
双溪秋月洁。
桂棹何时发。
客里明朝送客,多少事、且休说。 -
58.《霜天晓角》 宋·吴潜
此花此月,一段风流彻。
更好参横斗转,更漏断、人声绝。
有谁秋共洁,篱菊相将发。
留取岁寒心事,待此际、向君说。 -
59.《霜天晓角(和刘架阁自昭韵)》 宋·吴潜
杯中吸月,桂树飞琼屑。
莫道胡床老子,怕风露、向凄冽。
回首云娥折,老大成痴绝。
且醉今宵光景,莫容易、向人说。 -
60.《霜天晓角》 宋·吴潜
为花问月,谁把金瑰屑。
犹有残英剩蕊,秋向老、香逾冽。
且莫都攀折,有个人愁绝。
纵使姮娥念旧,星星鬓、如何说。