-
1.《晚亭逐凉》 唐·白居易
送客出门后,移床下砌初。
趁凉行绕竹,引睡卧看书。
老更为官拙,慵多向事疏。
松窗倚藤杖,人道似僧居。 -
2.《江亭晚望》 唐·宋之问
浩渺浸云根,烟岚出远村。
鸟归沙有迹,帆过浪无痕。
望水知柔性,看山欲断魂。
纵情犹未已,回马欲黄昏。 -
3.《晚夏马嵬卿叔池亭即事寄京都一二知己》 唐·王湾
忝职畿甸淹,滥陪时俊后。
才轻策疲劣,势薄常驱走。
牵役劳风尘,秉心在岩薮。
宗贤开别业,形胜代希偶。 -
4.《晚泊金陵水亭》 唐·祖咏
江亭当废国,秋景倍萧骚。
夕照明残垒,寒潮涨古濠。
就田看鹤大,隔水见僧高。
无限前朝事,醒吟易觉劳。 -
5.《晚次东亭献郑州宋使君文》 唐·储光羲
自初宾上国,乃到邹人乡。
曾点与曾子,俱升阙里堂。
武皇恢大略,逸翮思寥廓。
三居清宪台,两拜文昌阁。 -
6.《晚春题远上人南亭》 唐·孟浩然
给园支遁隐,虚寂养身和。
春晚群木秀,间关黄鸟歌。
林栖居士竹,池养右军鹅。
炎月北窗下,清风期再过。 -
7.《晚春题远上人南亭》 唐·孟浩然
给园支遁隐,虚寂养身和。
春晚群木秀,间关黄鸟歌。
林栖居士竹,池养右军鹅。
炎月北窗下,清风期再过。 -
8.《晚春宴无锡蔡明府西亭》 唐·李嘉祐
茅檐闲寂寂,无事觉人和。
井近时浇圃,城低下见河。
兴缘芳草积,情向远峰多。
别日归吴地,停桡更一过。 -
9.《七月三日亭午已后较热退晚加小凉稳睡…呈元二十一曹长》 唐·杜甫
今兹商用事,馀热亦已末。
衰年旅炎方,生意从此活。
亭午减汗流,北邻耐人聒。
晚风爽乌匼,筋力苏摧折。 -
10.《晚春青门林亭燕集》 唐·耿湋
都门连骑出,东野柳如丝。
秦苑看山处,王孙逐草时。
欢游难再得,衰老是前期。
林静莺啼远,春深日过迟。
落花今夕思,秉烛古人诗。
对酒当为乐,双杯未可辞。