-
1.《僧副普济过予诘其师名僧职之所自则曰尝济活》 宋·强至
佛子苇麻众,概能蚕食人。
庸奴买师名,纳赀不计缗。
普济释苑秀,类同行佛均。
往岁东阳饥,愁声聒苍旻。 -
2.《同君俞、季永步至普济寺,晚泛西湖以归,得》 宋·杨万里
西湖虽老为人容,不必花时十里红。
卷取郭熙真水墨,枯荷折苇小霜风。 -
3.《同君俞、季永步至普济寺,晚泛西湖以归,得》 宋·杨万里
曲曲都城缭翠微,鳞鳞湖浪动斜晖。
天寒日暮游人少,两岸轻舟星散归。 -
4.《游普济寺》 宋·王休
排险凌空入磴斜,参差金碧倚烟霞。
一山门里分三刹,万柳湖边带几家。
世人无人吞粟棘,国中有佛吐莲花。
凭栏凝望遥天表,数点青山似乱鸦。 -
5.《宿普济寺》 唐·刘得仁
京寺数何穷,清幽此不同。
曲江临阁北,御苑自墙东。
广陌车音急,危楼夕景通。
乱峰沉暝野,毒暑过秋空。 -
6.《长干释普济坐化》 宋·王安石
投老唯公最故人,相寻长恨隔城闉。
百年俯依随薪尽,画手空传净戒身。 -
7.《宿南山普济院》 宋·张耒
闪闪青灯照薄帷,幽人不寐自吟诗。
僧来邀我更深坐,待听山风到树枝。 -
8.《东藏源》 宋·陈岩
腻雨增多树色深,惠风吹转药苗新。
一湾水绕旃檀国,流向山前普济人。 -
9.《金刚随机无尽颂·离色离相分第二十》 宋·释印肃
非相即能仁,莫错认金轮。
行圆三十二,慈悲普济人。 -
10.《无文人上舍财鸠工建新安桥普济众生闻者许叹》 宋·陆文圭
高僧自有神通力,伏锡横空反搭两堤。
会见大夫乘驷,宁无学士助腰尿。
一溪帆影浪花转,百尺栏杆石笋齐。
有客天津闲信步,杜鹃声裹夕阳西。 -
11.《普化赞》 宋·释心月
者风僧,甚举止。
木铎一摇,声在人耳。
邈吾真处点著便行,咬生菜时触著便讳。
明头暗头拶著便转,今日昨日扶著便醉。 -
12.《灵济桥语》 宋·释印肃
此渡若非桥,不放众生过。
过去现在佛,并西来达磨。
皆是接群迷。
直指人这个。 -
13.《洞中天 全真庵丹井》 元·马钰
穿凿须当二九深。
甘泉自有应清吟。
更祈治病名丹井,相称山侗普济心。
人听劝,作知音。
重阳妙趣好追寻。
紫芝气焰生形象,碧眼真如上宝 -
14.《普化和尚赞》 宋·释法薰
走城郭,摇铃铎。
堂前吃生菜,触著驴性发。
勘破河阳木塔,擒下临济小卒。
嫌却镇州一城人,铎声已远青天阔。 -
15.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
16.《上姑丈闾丘通牧少卿》 宋·李廌
天下一大器,安危系平倾。
哲王慎民监,措术如和羹。
辛甘或偏长,非可制割烹。
五味既可口,君子尝曰平。 -
17.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
18.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
19.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
20.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。