-
1.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
三界炎炎如火聚,搅扰劳生困蒸煮。
邪见稠林蔽祖庭,孰为临济阴凉树。
拄杖子,回避无门,全身荷负特立独行,危分险布。
扫除枝不留踪,普覆大地人,彻骨清凉去。
虽然如是,赵婆酤醋。 -
2.《秋晚游普耀寺》 唐·宋之问
薄暮曲江头,仁祠暂可留。
山形无隐霁,野色遍呈秋。
荷覆香泉密,藤缘宝树幽。
平生厌尘事,过此忽悠悠。 -
3.《宿废普济寺》 明·李祯
青山行欲尽,深树见僧房。
云气千峰暝,秋声一院凉。
长藤悬破衲,脱叶覆空廊。
龙象黄金地,萧萧蔓草长。 -
4.《自普照游二庵》 宋·苏轼
长松吟风晚雨细,东庵半掩西庵闭。
山行尽日不逢人,浥浥野梅香入袂。
居僧笑我恋清景,自厌山深出无计。
我虽爱山亦自笑,独往神伤后难继。
不如西湖饮美酒,红杏碧桃香覆髻。
作诗寄谢采薇翁,本不避人那避世。 -
5.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
6.《明皇祀圜丘乐章·雍和》 唐·佚名
烂云普洽,律风无外。
千品其凝,九宾斯会。
禋尊晋烛,纯牺涤汰。
玄覆攸广,鸿休汪濊。 -
7.《三川观水涨二十韵》 唐·杜甫
我经华原来,不复见平陆。
北上唯土山,连山走穷谷。
火云无时出,飞电常在目。
自多穷岫雨,行潦相豗蹙。 -
8.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
9.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
10.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
11.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
12.《赋得涿鹿送丘伯纯还姑苏》 明·刘溥
平生爱访古,走马游四方。
金台南去百余里,乃是涿鹿古战场。
轩辕骑龙上天去,鼎湖何处秋茫茫。
蚩尤死后几千载,青山蜿蜒至今在。 -
13.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
14.《祖德诗九章》 明·朱瞻基
上天信崇高,临下明以赫。
元季政昏乱,帝用厌夷狄。
眷求令德宗,视乃善庆积。
沛然启其祥,疆宇俾开辟。 -
15.《水龙吟 此下原有水龙吟算来浮世一首、寥廓》 宋·无名氏
玉炉百和发虔心,信香一炷,氤氲缭绕。
来往盘旋,结成华盖。
报天地恩覆载。
报日月照临之德。 -
16.《蔡叶行》 元·杨维桢
君不见伪吴兄弟四六七,十年强兵富金谷。
大兄垂旒不下堂,小弟秉钧独当国。
山阴蔡药师,云阳叶星卜,朝坐白玉堂,暮宿黄金屋。
文不谈周召,武不论颇牧。 -
17.《施磨衲与惠因长老》 宋·曹勋
三韩山川悉汉地,其中佛法亦复然。
王子义天不思议,剪除须发作佛事。
东渡参问三乘法,无为分与最上乘。
喜抱方袍入净人,有僧莅敬能摄受。 -
18.《送王粹中教授入蜀》 宋·楼钥
万山四塞围平陆,大为关中次为蜀。
我生东南未曾到,蜀士游从闻颇熟。
自从襄阳上峻途,高欲登天下临谷。
女娲大山塞空虚,麻线名堆千万曲。 -
19.《玉蝴蝶·捉住玉山赤凤》 元·王哲
捉住玉山赤凤,神舟同泛,激浪漂浮。
便使鸟龟,开口显出嘉谟。
吸洪涛、枯干北海,吐世波、浇溉西湖。
自舒敷。 -
20.《历代传授歌》 宋·陈普
伏羲神农黄帝氏,名曰三皇居上世。
少昊专顼及高辛,唐虞尧舜为五帝。
夏商周兮曰三代,三王禹汤文武是。
尧舜传官禹传家,天与人与非私畀。