-
1.《夜闻风声有感奉呈原父舍人圣俞直讲》 宋·欧阳修
夜半群动息,有风生树端。
飒然飘我衣,起坐为长叹。
苦暑君勿厌,初凉君勿欢。
暑在物犹盛,凉归岁将寒。 -
2.《信陵君救赵论》 明·唐顺之
论者以窃符为信陵君之罪,余以为此未足以罪信陵也。
夫强秦之暴亟矣,今悉兵以临赵,赵必亡。
赵,魏之障也。
赵亡,则魏且为之后。 -
3.《范增论》 宋·苏轼
汉用陈平计,间疏楚君臣,项羽疑范增与汉有私,稍夺其权。
增大怒曰:“天下事大定矣,君王自为之,愿赐骸骨,归卒伍。
”未至彭城,疽发背,死。
苏子曰:“增之去,善矣。 -
4.《庆历圣德颂》 宋·石介
于维庆历,三年三月。
皇帝龙兴,徐出闱闥。
晨坐太极,书开阊阖。
躬揽英贤,手锄奸枿。 -
5.《鹭答鸭》 宋·艾性夫
□勿生天地,营己合有私。
鱼虾性所嗜,丁独令尔肥。
□□赋我形,延颈正有需。
吾颈高可跂,吾休颈可飞。 -
6.《答盈盈》 未知·王山
东风艳艳桃李忪,花围春入屠酥浓。
龙脑透缕鲛绡红,鸳鸯十二罗芙蓉。
盈盈初见十六,眉试青膏鬓垂绿。
道字不正娇满怀,学得襄阳大堤曲。 -
7.《和牡丹韵》 宋·赵汝绩
园工巧栽接,树树品新奇。
富觉春无厌,贫疑地有私。
色须绡幄护,名记玉牌垂。
若说能倾日,墙根有晚葵。 -
8.《和李光祖》 宋·吴芾
男子升沉自有诗,莫轻感慨叹稽迟。
古来常患才难得,道在宁忧世不知。
会际亨嘉膺昼接,且接粗粝疗朝饥。
他年富贵君何虑,造物于人岂有私。 -
9.《雨师雷神七首》 隋代·佚名
作解之德,形声一兮。
爰展献侑,酌则三兮。
我兴有假,云胡有私。
下土是冒,庶其远而。 -
10.《雨师雷神七首》 隋代·佚名
作解之德,形声一兮。
爰展献侑,酌则三兮。
我兴有假,云胡有私。
下土是冒,庶其远而。 -
11.《经贾岛墓》 唐·杜荀鹤
谪宦自麻衣,衔冤至死时。
山根三尺墓,人口数联诗。
仙桂终无分,皇天似有私。
暗松风雨夜,空使老猿悲。 -
12.《赠秋浦金明府长》 唐·杜荀鹤
倚郭难为宰,非君即有私。
惟凭野老口,不立政声碑。
苦甚求名日,贫于未选时。
溪山竟如此,利得且吟诗。 -
13.《经贾岛墓》 唐·杜荀鹤
谪宦自麻衣,衔冤至死时。
山根三尺墓,人口数联诗。
仙桂终无分,皇天似有私。
暗松风雨夜,空使老猿悲。 -
14.《赠秋浦金明府长》 唐·杜荀鹤
倚郭难为宰,非君即有私。
惟凭野老口,不立政声碑。
苦甚求名日,贫于未选时。
溪山竟如此,利得且吟诗。 -
15.《赠江西周大夫(一作赠周太史)》 唐·陈陶
否极生大贤,九元降灵气。
独立正始风,蔚然中兴瑞。
渊伦照三古,磊落涵泾渭。
真貌月悬秋,雄词雷出地。 -
16.《赏南枝》 宋·曾巩
暮冬天地闭,正柔木冻折,瑞雪飘飞。
对景见南山?岭梅露、几点清雅容姿。
丹染萼、玉缀枝。
又岂是、一阳有私。 -
17.《梅花》 宋·林逋
吟怀长恨负芳时,为见梅花辄入诗。
雪后园林才半树,水边篱落忽横枝。
人怜红艳多应俗,天与清香似有私。
堪笑胡雏亦风味,解将声调角中吹。 -
18.《癸卯春日大廉即事》 明·憨山大师
炎方风物异,岁事总难期。
腊尽虫无蛰,春来鸟不知。
豆花开旧荚,榕叶落新枝。
因忆燕山雪,阳和似有私。 -
19.《商歌》 宋·罗与之
白屋釜生鱼,青楼行细脍。
静思天地间,宁有私覆载。 -
20.《朱天倩新居二首》 明·沈德符
药栏一色到还疑,稍益兰荪减绿葹。
楼徙全家劳燕子,门停误马吠猧儿。
花繁邻院春无禁,灯撤深帏月有私。
北里志成重阁笔,记来坊曲倘参差。
¤