-
21.《秋适》 宋·晁说之
今日秋光远,吾意亦已闲。
致此清羸身,茄菼薏苡间。
一别嵩阳县,二纪不得还。
几处逢新秋,幽梦著旧山。
木落淮南旧,水流日柴阙。 -
22.《秋霁》 宋·曾纡
木落山明,暮江碧,楼倚太虚寥廓。
素手飞觞,钗头笑取,金英满浮桑落。
鬓云慢约。
酒红拂破香腮薄。 -
23.《柏子庭画松障歌》 明·九皋声公
高堂谁画青松障,越柏下笔开殊状。
小枝交错铁不如,大枝森竦剑相向。
笔驱元气天为泣,龙擘海水神俱王。
沧江风雨六月来,白日雷霆九天上。 -
24.《秋感》 宋·陆游
扶杖龙锺迫耄期,江湖木落更堪悲。
醉中光景似得志,梦里朋侪如少时。
落笔龙蛇仲蒙帖,满懹风月季长诗。
前朝名胜凋零尽,百岁关心只自知。 -
25.《落叶》 宋·王令
暮秋木落剥霜红,俄觉平林一夜空。
茂遂本凭枝干力,却辞枝干逐西风。 -
26.《去秋行》 唐·杜甫
去秋涪江木落时,臂枪走马谁家儿。
到今不知白骨处,部曲有去皆无归。
遂州城中汉节在,遂州城外巴人稀。
战场冤魂每夜哭,空令野营猛士悲。 -
27.《秋原寓目》 唐·武元衡
木落风高天宇开,秋原一望思悠哉。
边城今少射雕骑,连雁嗷嗷何处来。 -
28.《秋字》 唐·韩愈
淮南悲木落,而我亦伤秋。
况与故人别,那堪羁宦愁。
荣华今异路,风雨昔同忧。
莫以宜春远,江山多胜游。 -
29.《秋夜山中赠别友人》 唐·施肩吾
何处邀君话别情,寒山木落月华清。
莫愁今夜无诗思,已听秋猿第一声。 -
30.《秋夜旅舍寓怀》 唐·薛能
庭锁荒芜独夜吟,西风吹动故山心。
三秋木落半年客,满地月明何处砧。
渔唱乱沿汀鹭合,雁声寒咽陇云深。
平生只有松堪对,露浥霜欺不受侵。 -
31.《秋夜山中思归送友人》 唐·李频
萧条对秋色,相忆在云泉。
木落病身起,潮平归思悬。
凉钟山顶寺,暝火渡头船。
此地非吾土,淹留又一年。 -
32.《暮秋宿清源上人院》 唐·李频
野客愁来日,山房木落中。
微风生夜半,积雨向秋终。
证道方离法,安禅不住空。
迷途将觉路,语默见西东。 -
33.《秋晚野步》 唐·贯休
闲步不觉远,萧萧木落初。
诗情抛阃阈,江影动襟裾。
阁北鸿行出,霞西雨脚疏。
金峰秋更好,乞取又何如。 -
34.《谒金门(秋日牡丹)》 宋·赵长卿
花王有意,念三秋寂寞,凄凉天气。
木落烟深山雾冷,不比寻常风味。
勒驾闲来,柳蒲憔悴,无限惊心事。
仙容香艳,俨然春盛标致。 -
35.《满路花(和秋风吹渭水)》 宋·黄裳
乾坤生古意,草木起秋声。
移人名利境,梦中惊。
便寻灵宝,凤髓与龟精。
密报黄芽就,紫府门开,道情有个莺莺。 -
36.《满路花(和秋风吹渭水)》 宋·黄裳
乾坤生古意,草木起秋声。
移人名利境,梦中惊。
便寻灵宝,凤髓与龟精。
密报黄芽就,紫府门开,道情有个莺莺。 -
37.《水龙吟·秋声》 清·项鸿祚
西风已是难听,如何又著芭蕉雨?
泠泠暗起,澌澌渐紧,萧萧忽住。
候馆疏(石甚),高城断鼓,和成凄楚。
想亭皋木落,洞庭波远,浑不见,愁来处。 -
38.《题江南秋晚图》 明·王景
十年不踏钱塘路,江上晴烟渺轻素。
并刀谁剪秋半帘,夕阳正在西陵树。
对之便欲发浩歌,西风萧萧水增波。
胥涛已入乱山去,木落台空幽思多。 -
39.《晚秋山中》 宋·黄复之
琅然笑语响空山,两袖清风倚曲栏。
木落顿惊秋色迥,竹高先觉晚西寒。
年华流水声中去,世事浮云影里看。
载酒登临真解事,人间不似醉乡宽。 -
40.《秋怀》 明·孔天胤
木落雁南渡,天高秋色深。
凉飚鹔夕露,疏雨散朝阴。
水冷鱼龙息,山空猿鹤吟。
将因理归驾,贞此岁寒心。