-
61.《秋日游东山寺寻殊昙二法师》 唐·慧宣
木落树萧槮,水清流寂。
属此悲哉气,复兹羁旅戚。
奚用写烦忧,山泉恣游历。
万丈窥深涧,千寻仰绝壁。 -
62.《秋末江行》 唐·贯休
四顾木落尽,扁舟增所思。
云冲远烧出,帆转大荒迟。
天际霜雪作,水边蒿艾衰。
断猿不堪听,一听亦同悲。 -
63.《秋夜吟》 唐·贯休
如愚复爱诗,木落即眠迟。
思苦香消尽,更深笔尚随。
饥童舂赤黍,繁露洒乌椑。
看却龙钟也,归山是底时。 -
64.《秋夜吟》 唐·贯休
如愚复爱诗,木落即眠迟。
思苦香消尽,更深笔尚随。
饥童舂赤黍,繁露洒乌椑。
看却龙钟也,归山是底时。 -
65.《虞美人(送周监税)》 宋·郭应祥
周郎素蕴平戎略。
聊此司征榷。
他人两载已辞难。
君独三年、只作一朝看。
紫萸黄菊重阳后。
木落秋容瘦。
休斟别酒惨离裾。
戚畹如今、个个有新除。 -
66.《秋日游东山寺寻殊昙二法师》 唐·慧宣
木落树萧槮,水清流寂。
属此悲哉气,复兹羁旅戚。
奚用写烦忧,山泉恣游历。
万丈窥深涧,千寻仰绝壁。 -
67.《送史馆李学士任和州》 宋·释惟凤
历阳南望极,岸远石城危。
去梦惊潮断,行吟见雁随。
淮帆向风阔,楚木落秋迟。
到日应间卧,公心帝自知。 -
68.《游虞山顶维摩院》 宋·周才
西风近重阳,青女作奇酿。
高人事幽讨,木落秋可望。
山溪步屈曲,策以九节杖。
林空眼界宽,云深开法藏。 -
69.《宿山家》 元·甘复
木落秋满山,窗虚夜凉集。
风吹海月生,露洗苔衣湿。
野客爱清泠,长瓢暝中汲。 -
70.《古风其十四》 唐·李白
胡关饶风沙。
萧索竟终古。
木落秋草黄。
登高望戎虏。 -
71.《秋晚》 宋·陆游
木落寺楼出,江平沙渚生。
牛羊下残照,鼓角动高城。
寒至衣犹质,忧多梦自惊。
群胡方斗穴,河渭几时清? -
72.《秋怀次韵晁应之三首》 宋·张耒
木落晚风急,宵凉侵暑衣。
有期惟向老,无计未成归。
只益颠毛脱,还从髀骨肥。
感时仍吊古,回首意多违。 -
73.《秋怀二首之二》 宋·贺铸
萧萧庭木落,格格鸡声恶。
荒檐日影斜,饥猫捕黄雀。
窗间养痾客,起念丘园乐。
欲赋归去来,西风老藜藿。 -
74.《秋怀三十六首》 宋·邵雍
水寒潭见心,木落山露骨。
始信天无涯,万里不隔物。
脱衣挂扶桑,引手探月窟。
不负仁义心,区区五十一。 -
75.《秋怀三十六首》 宋·邵雍
草枯山川贫,木落天地瘦。
土口风大行,云罅日微漏。
既往不复追,未来尚可救。
馀事不忍言,言之必成咎。 -
76.《游章华台》 宋·张栻
楚国旧雄胜,荒台今是非。
平川留宿潦,萧寺掩斜晖。
木落秋声急,天高雁影微。
凄凉无处问,骑马踏堤归。 -
77.《秋风引》 宋·曹勋
阊阖天门开九重,金茎肃萧摇霜风。
吴江木落龙庭空,鸡鸣起舞何匆匆。
胡尘高翳山□东,边声夜入乌号弓。 -
78.《赋祝次仲八景·洞庭秋月》 宋·刘学箕
木落露君山,空明夜气浮。
冰轮揩鉴净,皓彩洋波流。
空外数声笛,孤吟人倚楼。 -
79.《牛津公园感秋》 当代·钱钟书
弥望萧萧木落稀,等闲零乱掠人衣。
此心浪说沾泥似,更逐风前败叶飞。 -
80.《次韵高秀才木芙蓉》 宋·项安世
流落秋江世未知,知心未有子西诗。
苏韩句外新相识,孔孟门中许独窥。
不怨碧桃真义命,最宜青女好襟期。
娉婷耻向东风嫁,羞杀邯郸道中姬。