-
1.《过昭君村(村在归州东北四十里)》 唐·白居易
灵珠产无种,彩云出无根。
亦如彼姝子,生此遐陋村。
至丽物难掩,遽选入君门。
独美众所嫉,终弃出塞垣。 -
2.《村女》 宋·陆游
白襦女儿系青裙,东家西家世通婚。
采桑饷饭无百步,至老何曾识别村! -
3.《五美吟·西施》 清·曹雪芹
一代倾城逐浪花,吴宫空自忆儿家。
效颦莫笑东村女,头白西边上浣纱。
(上浣纱 一作:尚浣纱) -
4.《首夏山中行吟》 明·祝允明
梅子青,梅子黄,菜肥麦熟养蚕忙。
山僧过岭看茶老,村女当垆煮酒香。 -
5.《出游》 宋·陆游
绿树鱼盐市,青芜雉兔场。
采桑村女集,入学幼童忙。
户赛祈蚕愿,家藏问孝章。
村坊多美酒,烂醉答年光。 -
6.《送路司谏侍从叔赴洪州》 唐·李端
郄超本绝伦,得意在芳春。
勋业耿家盛,风流荀氏均。
声名金作赋,白皙玉为身。
敛笏辞天子,乘龟从丈人。 -
7.《道中未开木杏花》 唐·王周
粉英香萼一般般,无限行人立马看。
村女浴蚕桑柘绿,枉将颜色忍春寒。 -
8.《白田獭魅别村女诗》 唐·佚名
潮来逐潮上,潮落在空滩。
有来终有去,情易复情难。
肠断肠中子,明月秋江寒。 -
9.《秋怀》 宋·陆游
园丁傍架摘黄瓜,村女沿篱采碧花。
城市尚余三伏热,秋光先到野人家。 -
10.《幽居》 宋·陆游
雨霁鸡栖早,风高雁阵斜。
园丁刈霜稻,村女卖秋茶。
缺井磨樵斧,枯桑系钓槎。
客来那用问,此是放翁家。