-
381.《石门瀑布》 唐·方干
奔倾漱石亦喷苔,此是便随元化来。
长片挂岩轻似练,远声离洞咽于雷。
气含松桂千枝润,势画云霞一道开。
直是银河分派落,兼闻碎滴溅天台。 -
382.《山中言事寄赠苏判官》 唐·方干
寸心似火频求荐,两鬓如霜始息机。
隔岸鸡鸣春耨去,邻家犬吠夜渔归。
倚松长啸成疏拙,拂石欹眠绝是非。 -
383.《白角簟》 唐·罗邺
叠玉骈珪巧思长,露华烟魄让清光。
休摇雉尾当三伏,似展龙鳞在一床。
高价不唯标越绝,冷纹疑似卧潇湘。
杜陵他日重归去,偏称醉眠松桂堂。 -
384.《谒文宣王庙》 唐·罗隐
晚来乘兴谒先师,松柏凄凄人不知。
九仞萧墙堆瓦砾,三间茅殿走狐狸。
雨淋状似悲麟泣,露滴还同叹凤悲。
傥使小儒名稍立,岂教吾道受栖迟。 -
385.《星精石》 唐·郑损
突险呀空龙虎蹲,由来英气蓄寒根。
苍苔点染云生靥,老雨淋漓铁渍痕。
松韵远趋疑认祖,山阴轻覆似怜孙。
孤岩恰恰容幽构,可爱江南释子园。 -
386.《忍公小轩二首》 唐·郑谷
松溪水色绿于松,每到松溪到暮钟。
闲得心源只如此,问禅何必向双峰。
旧游前事半埃尘,多向林中结净因。
一念一炉香火里,后身唯愿似师身。 -
387.《宜春再访芳公言公幽斋写怀叙事,因赋长言》 唐·郑谷
入门长恐先师在,香印纱灯似昔年,涧路萦回斋处远,松堂虚豁讲声圆。
顷为弟子曾同社,今忝星郎更契缘。
顾渚一瓯春有味,中林话旧亦潸然。 -
388.《次韵和秀上人长安寺居言怀寄渚宫禅者》 唐·郑谷
旧斋松老别多年,香社人稀丧乱间。
出寺只知趋内殿,闭门长似在深山。
卧听秦树秋钟断,吟想荆江夕鸟还。
唯恐兴来飞锡去,老郎无路更追攀。 -
389.《宫柳》 唐·韩偓
莫道秋来芳意违,宫娃犹似妒蛾眉。
幸当玉辇经过处,不怕金风浩荡时。
草色长承垂地叶,日华先动映楼枝。
涧松亦有凌云分,争似移根太液池。 -
390.《寄隐者》 唐·韩偓
烟郭云扃路不遥,怀贤犹恨太迢迢。
长松夜落钗千股,小港春添水半腰。
已约病身抛印绶,不嫌门巷似渔樵。
渭滨晦迹南阳卧,若比吾徒更寂寥。 -
391.《信笔》 唐·韩偓
春风狂似虎,春浪白于鹅。
柳密藏烟易,松长见日多。
石崖采芝叟,乡俗摘茶歌。
道在无伊郁,天将奈尔何。 -
392.《南亭》 唐·韩偓
每日在南亭,南亭似僧院。
人语静先闻,鸟啼深不见。
松瘦石棱棱,山光溪淀淀。
堑蔓坠长茸,岛花垂小蒨.
行簪隐士冠,卧读先贤传。
更有兴来时,取琴弹一遍。 -
393.《寄隐者》 唐·韩偓
烟郭云扃路不遥,怀贤犹恨太迢迢。
长松夜落钗千股,小港春添水半腰。
已约病身抛印绶,不嫌门巷似渔樵。
渭滨晦迹南阳卧,若比吾徒更寂寥。 -
394.《信笔》 唐·韩偓
春风狂似虎,春浪白于鹅。
柳密藏烟易,松长见日多。
石崖采芝叟,乡俗摘茶歌。
道在无伊郁,天将奈尔何。 -
395.《南亭》 唐·韩偓
每日在南亭,南亭似僧院。
人语静先闻,鸟啼深不见。
松瘦石棱棱,山光溪淀淀。
堑蔓坠长茸,岛花垂小蒨.
行簪隐士冠,卧读先贤传。
更有兴来时,取琴弹一遍。 -
396.《祝风三十二韵》 唐·吴融
我有二顷田,长洲东百里。
环涂为之区,积葑相连纚.
松江流其旁,春夏多苦水。
堤防苟不时,泛滥即无已。 -
397.《霁后登唐兴寺水阁》 唐·杜荀鹤
一雨三秋色,萧条古寺间。
无端登水阁,有处似家山。
白日生新事,何时得暂闲。
将知老僧意,未必恋松关。 -
398.《经贾岛墓》 唐·杜荀鹤
谪宦自麻衣,衔冤至死时。
山根三尺墓,人口数联诗。
仙桂终无分,皇天似有私。
暗松风雨夜,空使老猿悲。 -
399.《霁后登唐兴寺水阁》 唐·杜荀鹤
一雨三秋色,萧条古寺间。
无端登水阁,有处似家山。
白日生新事,何时得暂闲。
将知老僧意,未必恋松关。 -
400.《经贾岛墓》 唐·杜荀鹤
谪宦自麻衣,衔冤至死时。
山根三尺墓,人口数联诗。
仙桂终无分,皇天似有私。
暗松风雨夜,空使老猿悲。