-
421.《赠唐山人》 唐·李洞
垂须长似发,七十色如黳.醉眼青天小,吟情太华低。
千年松绕屋,半夜雨连溪。
邛蜀路无限,往来琴独携。 -
422.《上司空员外》 唐·李洞
禅心高卧似疏慵,诗客经过不厌重。
藤杖几携量碛雪,玉鞭曾把数嵩峰。
夜眠古巷当城月,秋直清曹入省钟。
禹凿故山归未得,河声暗老两三松。 -
423.《和曹监春晴见寄》 唐·李洞
竺庙邻钟震晓鸦,春阴盖石似仙家。
兰台架列排书目,顾渚香浮瀹茗花。
胶溜石松粘鹤氅,泉离冰井熨僧牙。
功成名著扁舟去,愁睹前题罩碧纱。 -
424.《和刘驾博士赠庄严律禅师》 唐·李洞
人言紫绶有光辉,不二心观似草衣。
尘劫自营还自坏,禅门无住亦无归。
松根穴蚁通山远,塔顶巢禽见海微。
每话南游偏起念,五峰波上入船扉。 -
425.《题桃源僧》 唐·陈光
桃源有僧舍,跬步异人天。
花乱似无主,鹤鸣疑有仙。
轩廊明野色,松桧湿春烟。
定拟辞尘境,依师过晚年。 -
426.《南隐游泉山》 唐·孔德绍
名山狎招隐,俗外远相求。
还如倒景望,忽似阆风游。
临崖俯大壑,披雾仰飞流。
岁积松方偃,年深椿欲秋。
野花开石镜,云叶掩山楼。
何须问方士,此处即瀛洲。 -
427.《陪游凤凰台献诗》 唐·宋齐丘
嵯峨压洪泉,岝峉撑碧落。
宜哉秦始皇,不驱亦不凿。
上有布政台,八顾背城郭。
山蹙龙虎健,水黑螭蜃作。 -
428.《旅泊涂江》 唐·陈陶
烟雨南江一叶微,松潭渔父夜相依。
断沙雁起金精出,孤岭猿愁木客归。
楚国柑橙劳梦想,丹陵霞鹤间音徽。
无因得似沧溟叟,始忆离巢已倦飞。 -
429.《宿蒋帝庙,明日游山南诸寺》 唐·徐铉
便返城闉尚未甘,更从山北到山南。
花枝似雪春虽半,桂魄如眉日始三。
松盖遮门寒黯黯,柳丝妨路翠毵毵。
登临莫怪偏留恋,游宦多年事事谙。 -
430.《忆新淦觞池寄孟宾于员外》 唐·徐铉
往年淦水驻行轩,引得清流似月圆。
自有谿光还碧甃,不劳人力递金船。
润滋苔藓欺茵席,声入杉松当管弦。
珍重诗人频管领,莫教尘土咽潺潺。 -
431.《贯休应梦罗汉画歌(一作禅月大师歌)》 唐·欧阳炯
西岳高僧名贯休,孤情峭拔凌清秋。
天教水墨画罗汉,魁岸古容生笔头。
时捎大绢泥高壁,闭目焚香坐禅室。 -
432.《春日寓感》 唐·王延彬
两衙前后讼堂清,软锦披袍拥鼻行。
雨后绿苔侵履迹,春深红杏锁莺声。
因携久酝松醪酒,自煮新抽竹笋羹。
也解为诗也为政,侬家何似谢宣城。 -
433.《春日寓感》 唐·王延彬
两衙前后讼堂清,软锦披袍拥鼻行。
雨后绿苔侵履迹,春深红杏锁莺声。
因携久酝松醪酒,自煮新抽竹笋羹。
也解为诗也为政,侬家何似谢宣城。 -
434.《登郡楼书事》 唐·刘兼
偶奉纶书莅旭川,郡楼嘉致尽依然。
松欹鸟道云藏寺,月满渔舟水浸天。
望帝古祠花簇簇,锦城归路草芊芊。
有时倚槛垂双袂,故国风光似眼前。 -
435.《又溪馆听蝉联句》 唐·颜真卿
高树多凉吹,疏蝉足断声。
——杨凭
已催居客感,更使别人惊。
——杨凝 -
436.《秋霖即事联句三十韵》 唐·白居易
萧索穷秋月,苍茫苦雨天。
泄云生栋上,行潦入庭前。
——白居易
苔色侵三径,波声想五弦。 -
437.《仆射来示有三春向晚四者难并之说诚哉是言辄…兼简尚书》 唐·白居易
三春今向晚,四者昔难并。
借问低眉坐,何如携手行。
——白居易
旧游多过隙,新宴且寻盟。 -
438.《独在开元寺避暑,颇怀鲁望,因飞笔联句》 唐·皮日休
烦暑虽难避,僧家自有期。
泉甘于马乳,苔滑似龙漦. ——皮日休
任诞襟全散,临幽榻旋移。
松行将雅拜,篁阵欲交麾。 -
439.《开元寺楼看雨联句》 唐·陆龟蒙
海上风雨来,掀轰杂飞电。
登楼一凭槛,满眼蛟龙战。
——陆龟蒙
须臾造化惨,倏忽堪舆变。 -
440.《报恩寺南池联句》 唐·陆龟蒙
古岸涵碧落, ——陆龟蒙
虚轩明素波。
坐来鱼阵变, ——皮日休