-
481.《留题阁皂观》 唐·伊用昌
花洞门前吠似雷,险声流断俗尘埃。
雨喷山脚毒龙起,月照松梢孤鹤回。
萝幕秋高添碧翠,画帘时卷到楼台。
两坛诗客何年去,去后门关更不开。 -
482.《嫁女诗》 唐·嵩岳诸仙
劝君酒,为君悲且吟。
自从频见市朝改,无复瑶池宴乐心。
奉君酒,休叹市朝非。
早知无复瑶池兴,悔驾骅骝草草归。 -
483.《秋夕宿石门馆》 唐·丘丹
暝从石门宿,摇落四岩空。
潭月漾山足,天河泻涧中。
杉松寒似雨,猿鸟夕惊风。
独卧不成寐,苍然想谢公。 -
484.《秋夕宿石门馆》 唐·丘丹
暝从石门宿,摇落四岩空。
潭月漾山足,天河泻涧中。
杉松寒似雨,猿鸟夕惊风。
独卧不成寐,苍然想谢公。 -
485.《菊》 唐·唐彦谦
雪菊金英两断肠,蝶翎蜂鼻带清香。
寒村宿雾临幽径,废苑斜晖傍短墙。
近取松筠为伴侣,远将桃李作参商。
年来病肺疏杯酒,每忆龙山似故乡。 -
486.《题梅岭泉》 唐·孙鲂
梅岭旧闻传,林亭势峞然。
登临真不易,幽胜恐无先。
楚野平千里,吴江曲一边。
标形都大别,洞府岂知焉。 -
487.《府尹王侍郎准制拜岳,因状嵩高灵胜,寄呈三十韵》 唐·尉迟汾
雄雄天之中,峻极闻维嵩。
作镇盛标格,出云为雨风。
瑞时物不疠,顺泽年多丰。
加高冠四方,视秩居三公。 -
488.《临江仙》 唐·牛希济
峭碧参差十二峰,冷烟寒树重重。
瑶姬宫殿是仙踪。
金炉珠帐,香霭昼偏浓¤
一自楚王惊梦断,人间无路相逢。 -
489.《渔歌子》 唐·孙光宪
草芊芊,波漾漾,湖边草色连波涨。
沿蓼岸,泊枫汀,天际玉轮初上¤
扣舷歌,联极望,桨声伊轧知何向。 -
490.《宿寿安甘棠馆·行人方倦役》 唐·司马扎
行人方倦役,到此似还乡。
流水来关外,青山近洛阳。
溪云归洞鹤,松月半轩霜。
坐恐晨钟动,天涯道路长。 -
491.《游张公洞寄陶校书》 唐·方干
步步势穿江底去,此中危滑转身难。
下蒸阴气松萝湿,外制温风杖屦寒。
数里烟云方觉异,前程世界更应宽。
由来委曲寻仙路,不似先生换骨丹。 -
492.《题长洲陈明府小亭》 唐·方干
坐看孤峭却劳神,还是微吟到日曛。
松鹤认名呼得下,沙蝉飞处听犹闻。
夜阑亦似深山月,雨后唯关满屋云。
便此消遥应不易,朱衣红旆未容君。 -
493.《书法华寺上方禅壁》 唐·方干
砌下松巅有鹤栖,孤猿亦在鹤边啼。
卧闻雷雨归岩早,坐见星辰去地低。
一径穿缘应就郭,千花掩映似无溪。
是非生死多忧恼,此日蒙师为破迷。 -
494.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
495.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
496.《鹪鹩赋》 魏晋·张华
鹪鹩,小鸟也,生于蒿莱之间,长于藩篱之下,翔集寻常之内,而生生之理足矣。
色浅体陋,不为人用,形微处卑,物莫之害,繁滋族类,乘居匹游,翩翩然有以自乐也。
彼鹫鹗惊鸿,孔雀翡翠,或淩赤霄之际,或托绝垠之外,翰举足以冲天,觜距足以自卫,然皆负矰婴缴,羽毛入贡。
何者?有用于人也。 -
497.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
498.《四坐且莫喧》 两汉·佚名
四坐且莫喧,愿听歌一言。
请说铜炉器,崔嵬象南山。
上枝似松柏,下根据铜盘。
雕文各异类,离娄自相联。 -
499.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
500.《子夜四时歌·渊冰厚三尺》 南北朝·佚名
渊冰厚三尺,素雪覆千里。
我心如松柏,君情复何似?