-
461.《上冯使君山水障子》 唐·贯休
忆山归未得,画出亦堪怜。
崩岸全隳路,荒村半有烟。
笔句冈势转,墨抢烧痕颠。
远浦深通海,孤峰冷倚天。 -
462.《送僧入石霜》 唐·贯休
举世只堪吁,空知与道俱。
论心齐至圣,对镜破凡夫。
业王如云合,头低似箭驱。
三清徒妄想,千载亦须臾。 -
463.《避地毗陵上王慥使君(时黄贼陷东阳公避地于浙右)》 唐·贯休
至理至昭昭,心通即不遥。
圣威无远近,吾道太孤标。
辛苦苏氓俗,端贞答盛朝。
气高吞海岳,贫甚似渔樵。 -
464.《题方公院寄夏侯明府》 唐·贯休
银地有馀光,方公道益芳。
谁分修藏力,顶有剃头霜。
经勘松风燥,檐垂坞茗香。
终须结西社,此县似柴桑。 -
465.《题一上人经阁》 唐·贯休
鸟外何须去,衣如藓亦从。
但能无一事,即是住孤峰。
雨歇云埋阁,月明霜洒松。
师心多似我,所以访师重。 -
466.《和毛学士舍人早春》 唐·贯休
陋巷冬将尽,东风细杂篮。
解牵窗梦远,先是涧梅谙。
茶癖金铛快,松香玉露含。
书斋山帚撅,盘馔药花甘。 -
467.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
468.《赠仰上人》 唐·齐己
避地依真境,安闲似旧溪。
干戈百里外,泉石乱峰西。
草瑞香难歇,松灵盖尽低。
寻应报休马,瓶锡向南携。 -
469.《题玉泉寺大师影堂》 唐·齐己
大化终华顶,灵踪示玉泉。
由来负高尚,合向好山川。
洞壑藏诸怪,杉松列瘦烟。
千秋空树影,犹似覆长禅。 -
470.《荆门送兴禅师》 唐·齐己
洒落南宗子,游方迹似云。
青山寻处处,赤叶路纷纷。
虎共松岩宿,猿和石溜闻。
何峰一回首,忆我在人群。 -
471.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
472.《寄湘中诸友》 唐·齐己
碧云诸友尽黄眸,石点花飞更说无。
岚翠湿衣松接院,芙蓉薰面寺临湖。
沃洲高卧心何僻,匡社长禅兴亦孤。
争似楚王文物国,金镳紫绶让前途。 -
473.《寄韩蜕秀才》 唐·齐己
松门高不似侯门,藓径鞋踪触处分。
远事即为无害鸟,多闲便是有情云。
那忧宠辱来惊我,且寄风骚去敌君。
知伴李膺琴酒外,绛纱闲卷共论文。 -
474.《移居西湖作二首》 唐·齐己
火云阳焰欲烧空,小槛幽窗想旧峰。
白汗此时流枕簟,清风何处动杉松。
残更正好眠凉月,远寺俄闻报晓钟。 -
475.《赠念《法华经》僧》 唐·齐己
念念念兮入恶易,念念念兮入善难。
念经念佛能一般,爱河竭处生波澜。
言公少年真法器,白昼不出夜不睡。 -
476.《宿寿安甘棠馆》 唐·尚颜
行人方倦役,到此似还乡。
流水来关外,青山近洛阳。
溪云归洞鹤,松月半轩霜。
坐恐晨钟动,天涯道路长。 -
477.《秋日闲居》 唐·修睦
是事不相关,谁人似此闲。
卷帘当白昼,移榻对青山。
野鹤眠松上,秋苔长雨间。
岳僧频有信,昨日得书还。 -
478.《简寂观》 唐·修睦
正同高士坐烟霞,思著闲忙又是嗟。
碧岫观中人似鹤,红尘路上事如麻。
石肥滞雨添苍藓,松老涵风落翠花。
莫道此间无我分,遗民长在惠持家。 -
479.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
480.《绝句》 唐·吕岩
捉得金晶固命基,日魂东畔月华西。
于中炼就长生药,服了还同天地齐。
莫怪瑶池消息稀,只缘尘事隔天机。
若人寻得水中火,有一黄童上太微。