-
61.《和李大夫嗣真奉使存抚河东》 唐·杜审言
六位乾坤动,三微历数迁。
讴歌移火德,图谶在金天。
子月开阶统,房星受命年。
祯符龙马出,宝箓凤凰传。 -
62.《上长史王公责躬》 唐·储光羲
覆舟无伯夷,覆车无仲尼。
自咎失明义,宁由贝锦诗。
松柏日已坚,桃李日以滋。
顾己独暗昧,所居成蒺藜。 -
63.《贻阎处士防卜居终南》 唐·储光羲
春风摇杂树,言别还江汜。
坚冰生绿潭,又客三千里。
兆梦唯颜色,悬情乃文史。
涤耳贵清言,披欢迟玉趾。 -
64.《赠宣城宇文太守兼呈崔侍御》 唐·李白
白若白鹭鲜,清如清唳蝉。
受气有本性,不为外物迁。
饮水箕山上,食雪首阳颠。
回车避朝歌,掩口去盗泉。 -
65.《学仙二首》 唐·韦应物
昔有道士求神仙,灵真下试心确然。
千钧巨石一发悬,卧之石下十三年。
存道忘身一试过,名奏玉皇乃升天。 -
66.《寄题江外草堂(梓州作,寄成都故居)》 唐·杜甫
我生性放诞,雅欲逃自然。
嗜酒爱风竹,卜居必林泉。
遭乱到蜀江,卧疴遣所便。
诛茅初一亩,广地方连延。 -
67.《寄题江外草堂(梓州作,寄成都故居)》 唐·杜甫
我生性放诞,雅欲逃自然。
嗜酒爱风竹,卜居必林泉。
遭乱到蜀江,卧疴遣所便。
诛茅初一亩,广地方连延。 -
68.《初去郡斋书怀(一作初去郡书情)》 唐·薛据
肃徒辞汝颍,怀古独凄然。
尚想文王化,犹思巢父贤。
时移多谗巧,大道竟谁传。
况是疾风起,悠悠旌旆悬。 -
69.《杂歌》 唐·李端
汉水至清泥则浊,松枝至坚萝则弱。
十三女儿事他家,颜色如花终索寞。
兰生当门燕巢幕,兰芽未吐燕泥落。 -
70.《哭韩淮端公兼上崔中丞》 唐·刘商
坚贞与和璧,利用归干将。
金玉徒自宝,高贤无比方。
挺生岩松姿,孤直凌雪霜。
亭亭结清阴,不竞桃李芳。 -
71.《秋日对酒》 唐·武元衡
行年过始衰,秋至独先悲。
事往怜神魄,感深滋涕洟。
百忧纷在虑,一醉兀无思。
宝瑟拂尘匣,徽音凝朱丝。 -
72.《答韩十八驽骥吟》 唐·欧阳詹
故人舒其愤,昨示驽骥篇。
驽以易售陈,骥以难知言。
委曲感既深,咨嗟词亦殷。
伊情有远澜,余志逊其源。 -
73.《酬乐天醉后狂吟十韵(来章有移家惟醉和之句)》 唐·刘禹锡
散诞人间乐,逍遥地上仙。
诗家登逸品,释氏悟真筌。
制诰留台阁,歌词入管弦。
处身于木雁,任世变桑田。 -
74.《赠韩郎中愈》 唐·孟郊
何以定交契,赠君高山石。
何以保贞坚,赠君青松色。
贫居过此外,无可相彩饰。
闻君硕鼠诗,吟之泪空滴。 -
75.《答友人》 唐·孟郊
白日照清水,浅深无隐姿。
君子业高文,怀抱多正思。
砥行碧山石,结交青松枝。
碧山无转易,青松难倾移。 -
76.《答郭郎中》 唐·孟郊
松柏死不变,千年色青青。
志士贫更坚,守道无异营。
每弹潇湘瑟,独抱风波声。
中有失意吟,知者泪满缨。
何以报知者,永存坚与贞。 -
77.《樵客吟》 唐·张籍
上山采樵选枯树,深处樵多出辛苦。
秋来野火烧栎林,枝柯已枯堪采取。
斧声坎坎在幽谷,采得齐梢青葛束。 -
78.《哭玉碑子》 唐·卢仝
山有洞左颊,拾得玉碑子。
其长一周尺,其阔一药匕。
颜色九秋天,棱角四面起。
轻敲吐寒流,清悲动神鬼。 -
79.《感古四首》 唐·卢仝
天生圣明君,必资忠贤臣。
舜禹竭股肱,共佐尧为君。
四载成地理,七政齐天文。
阶下蓂荚生,琴上南风薰。 -
80.《含风夕(此后拾遗时作)》 唐·元稹
炎昏倦烦久,逮此含风夕。
夏服稍轻清,秋堂已岑寂。
载欣凉宇旷,复念佳辰掷。
络纬惊岁功,顾我何成绩。