-
201.《赠广都寓舍贤妇二喻诗》 宋·顿起
尝闻赵清献,恤孤慰亡友。
至今西蜀人,谈美不容口。
二喻出儒家,清贫一无有。
零丁依老姑,破屋僧堂后。 -
202.《送乔仝寄贺君六首(并叙)》 宋·苏轼
旧闻靖长官、贺水部,皆唐末五代人,得道不死。
章圣皇帝东封,有谒于道左者,其谒云晋水部员外郎贺亢,再拜而去,上不知也。
已而阅谒,见之,大惊,物色求之不可得。
天圣初,又使其弟子喻澄者诣阙进佛道像,直数千万。 -
203.《闻临淄公薨》 宋·梅尧臣
至和癸巳十二月兮,友人语我火犯房。
芒射钩钤而拂上相兮,祸非弼臣谁可当。
昨日闻太宰悟天道而畏忌兮,归卧其第三拜章。
太宰既不得请而赐黄金百两以为寿兮,谏官御史犹击强。 -
204.《寄宋次道中道》 宋·梅尧臣
再来魏阙下,旧友无一人。
或为美官去,或为泉下尘。
晚节相知者,操节许松筠。
目世常山公,伯仲文学均。 -
205.《送王粹中教授入蜀》 宋·楼钥
万山四塞围平陆,大为关中次为蜀。
我生东南未曾到,蜀士游从闻颇熟。
自从襄阳上峻途,高欲登天下临谷。
女娲大山塞空虚,麻线名堆千万曲。 -
206.《北山园山石形势卖盗夜半择其尤者窃去累日怀》 宋·刘学箕
素志薄利录,壮年荣林丘。
种树疏间泉,凿沼开中洲。
堤平水瀰漫,径绕竹净修。
梅坞夜月乱,松罔晓风飂。 -
207.《徽宗皇帝秋赋御书赞》 宋·岳珂
帝宣和之太平兮,忻朝野之多娱。
伟楚臣之托辞兮,侈肆笔之特书。
猗百工之精能兮,璨玳轴而金朱。
宛百年其如砥兮,方日卷而霞舍。 -
208.《次韵徐宰三雪》 宋·方岳
春其几何到端木,三信东风银粟粟。
眼惊天地有奇事,喜不自持诗陆续。
尔时茅屋亦堪画,有竹宁甘食无肉。
多年裋褐夜不暖,紫凤天吴共伸缩。 -
209.《赠霆伯侄》 宋·姚勉
灵源聚英气,融作云霞精。
霆伯挹其秀,胸府怀光晶。
诵书过万卷,落笔超群英。
文章有余力,武诗吟性情。 -
210.《鸣水洞辞》 宋·王炎
艾之西兮汨之原,山石划断兮穹巅而崭岩。
瀑流下注兮,其上绝而为亹。
有蛟有龙兮,伏而不怒。
雷鸣崖下兮,穷年风雨。 -
211.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。 -
212.《和史浩曲宴澄碧殿诗》 宋·宋孝宗
揖逊荷帝尧,寅恭五元祀。
治道贵清静,圣言有深旨。
谁歌元首明,自得股肱喜。
跻民期仁寿,距肯中道止。 -
213.《七佛庵三十韵》 明·舒頔
春色如多情,阴云贷游瞩。
登临不惮劳,?孛踤转山谷。
石磴危欲欹,梯身进恐覆。
松风响箫笙,花露滴巾幅。 -
214.《观棋?并引?》 宋·苏轼
予素不解棋,尝独游庐山白鹤观,观中人皆阖户昼寝,独闻棋声于古松流水之间,意欣然喜之,自尔欲学,然终不解也。
儿子过乃粗能者,儋守张中日従之戏,予亦隅坐,竟日不以为厌也。
五老峰前,白鹤遗址。
长松荫庭,风日清美。 -
215.《赠杜介(并叙)》 宋·苏轼
元丰八年七月二十五日,杜几先自浙东还,与余相遇于金山,话天台之异,以诗赠之。
我梦游天台,横空石桥小。
松风吹aa30露,翠湿香袅袅。
应真飞锡过,绝涧度云鸟。 -
216.《明发陈公径过摩舍那滩石峰下十首》 宋·杨万里
地迥人绝影,山僻虎留迹。
下有无底潭,上有欲落石。
是间一迳横,来以万松直。
树从何时有,陈公所手植。
陈公今焉在,迳松自寒碧。 -
217.《和答莘老见赠》 宋·黄庭坚
往岁在辛丑,从师海濒州。
外家有行役,拜公古邗沟。
儿曹被鉴赏,许以综九流。
仍许归息女,采蘋助春秋。 -
218.《快活歌二首》 宋·白玉蟾
诚哉一得即永得。
大都要藉周天火,十月圣胎方始圆。
虽结丹头终耗失, -
219.《为徐进士天隐赋辟谷和吟》 宋·卫宗武
物盈宇宙皆有穷,一气先天常浩浩。
荣华富贵能几何,百岁光阴如电扫。
开闢由来莫几年,圣哲英雄骨俱槁。
勋名盖世文瑞时,岂若玄玄穷徼妙。 -
220.《孟生诗(孟郊下第,送之谒徐州张建封也)》 唐·韩愈
孟生江海士,古貌又古心。
尝读古人书,谓言古犹今。
作诗三百首,窅默咸池音。
骑驴到京国,欲和熏风琴。