-
1.《极目亭》 宋·陈垲
谁知极目名亭意,不在登临与品题。
天地两间同汗漫,江淮一水自东西。
惊栖何日能归雁,灵异当年任照犀。
万境尽从心上化,静参飞跃悟端倪。 -
2.《念奴娇(中秋携儿辈步月至极目亭,寄怀子云兄)》 宋·韩元吉
去年秋半,正都门结束,相将离别。
潋潋双溪新雁过,重见当时明月。
步转高楼,凄凉看镜,绿鬓纷成雪。
晚晴烟树,傍人飞下红叶。 -
3.《浣溪沙(重阳后一日极目亭)》 宋·叶梦得
小雨初回昨夜凉。
绕篱新菊已催黄。
碧空无际卷苍茫。
千里断鸿供远目,十年芳草挂愁肠。
缓歌聊与送瑶觞。 -
4.《婺女极目亭》 宋·楼钥
危楼雄据郡城东,扫尽秋云快碧空。
目力不容山隔断,诗情长与酒无穷。
先分楼下双溪水,高挹人间万里风。
兴逸不知真近远,五弦声里送归鸿。 -
5.《极目亭有怀韩常伯》 宋·姜特立
先生种柳已居围,柳外孤亭但夕晖。
如觉隐侯前日去,不知丁令几时归。
云帆夜夜沙头落,风叶年年城上飞。
吊古登临仰词伯,苦吟精思入幽微。 -
6.《极目亭有作》 宋·孔武仲
浩荡江风动客襟,短亭清晚一登临。
乱霞藏日半天缬,渌水浸空千顷金。
壮志未成游学恨,素交将散别离心。
前山更有难寻景,试为闲来一苦吟。 -
7.《江城子(大雪与客登极目亭)》 宋·叶梦得
翩跹飞舞半空来。
晓风催。
巧萦回。
野旷天遥,回望兴悠哉。 -
8.《虞美人(极目亭望西山)》 宋·叶梦得
翻翻翠叶梧桐老。
雨后凉生早。
葛巾藜杖正关情。
莫遣繁蝉容易、作秋声。
遥空不尽青天去。
一抹残霞暮。
病余无力厌跻攀。
为寄曲阑幽意、到西山。 -
9.《极目亭》 宋·徐次铎
几点归舟破暮烟,数行雁字落霞边。
世间安得王摩诘,为写琴川作辋川。 -
10.《婺州州宅极目亭》 宋·陆游
尚书曳履上星辰,小为东阳作主人。
朱阁凌空云缥缈,青山绕郭玉嶙峋。
似闻旋教新歌舞,且慰重临旧吏民。
莫倚阑干西北角,即今河洛尚胡尘。 -
11.《重建极目亭》 宋·韩元吉
曲阑十里画屏开,气压凌歊百仞台。
不尽溪光空外见,无穷山色望中来。
旋规北槛栽新竹,更辟东窗对野梅。
老子兴来真不浅,清秋忍负十分杯。