-
1.《客舍雨中听江卿吹箫》 明·高启
客中久不闻丝竹,此夕逢君吹紫玉。
断猿哀雁总惊啼,我亦无端泪相续。
数声袅袅复呜呜,散入寒云细欲无。
愁望洞庭空落木,梦游秦苑总荒芜。 -
2.《东谷沿小涧树木丛蔚中有圆潭爱之久坐书所见》 宋·文同
野水泻古穴,石岸盘回渊。
飞尘不可入,竹树围清涟。
静往得胜玩,深居逃俗缘。
寒光照烦襟,景寂心自圆。
枯篁蹲碧禽,垂颈窥沉鲜。
对之不敢动,相望两俱禅。 -
3.《贺新凉(别吴侍郎吴时闲居,数夕前梦枯梅成林,一枝独秀)》 宋·方岳
霜日寒如洗。
问梅花、经年何事,尚迷烟水。
梦著翠霞寻好句,新雪阑干独倚。
见竹外、一枝横蕊。 -
4.《贺新凉(别吴侍郎吴时闲居,数夕前梦枯梅成林,一枝独秀)》 宋·方岳
霜日寒如洗。
问梅花、经年何事,尚迷烟水。
梦著翠霞寻好句,新雪阑干独倚。
见竹外、一枝横蕊。 -
5.《题王叔明枯木竹石》 明·高得旸
吾乡画手鹤山樵,鹤去山空不可招。
真迹幸留王宰石,疏篁老树共萧萧。 -
6.《书怀投李篁台外博》 明·卢柟
昔余江海思,凌风恣天游。
回览凤凰台,薄行鹦鹉洲。
玩弄颍水月,吟啸箕山秋。
缅想古人风,飘然不可求。 -
7.《梁秀才以早春旅次大梁将归郊扉言怀兼别示…走笔依韵》 唐·杜牧
玉塞功犹阻,金门事已陈。
世途皆扰扰,乡党尽循循。
客道难投足,家声易发身。
松篁标节晚,兰蕙吐词春。 -
8.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
9.《杨柳枝寿杯词十八首》 唐·司空图
乐府翻来占太平,风光无处不含情。
千门万户喧歌吹,富贵人间只此声。
撼晚梳空不自持,与君同折上楼时。
春风还有常情处,系得人心免别离。 -
10.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
11.《赠持《法华经》僧》 唐·齐己
众人有口,不说是,即说非。
吾师有口何所为,莲经七轴六万九千字,日日夜夜终复始。
乍吟乍讽何悠扬, -
12.《又湘妃诗四首(一作女仙题湘妃庙诗)》 唐·佚名
渺渺三湘万里程,泪篁幽石助芳贞。
孤云目断苍梧野,不得攀龙到玉京。
碧杜红蘅缥缈香,冰丝弹月弄清凉。
峰峦一一俱相似,九处堪疑九断肠。 -
13.《奉酬袭美先辈初夏见寄次韵》 唐·陆龟蒙
积雨晦皋圃,门前烟水平。
蘋蘅增遥吹,枕席分馀清。
村旆诧酒美,赊来满鋞程。
未必减宣子,何羡谢公荣。 -
14.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
15.《过云木冰记》 清·黄宗羲
岁在壬午,余与晦木泽望入四明,自雪窦返至过云。
雰霭淟浊,蒸满山谷,云乱不飞,瀑危弗落,遐路窈然。
夜行撤烛,雾露沾衣,岚寒折骨,相视褫气。
呼嗟咽续,忽尔冥霁地表。 -
16.《四槛花》 宋·曹勋
鸳瓦霜浓,兽炉烟冷,琐窗渐明。
芙蓉红晕减,疏篁晓风清。
睡觉犹眠,怯新寒,仍宿酒,尚有余酲。
拥闲衾。 -
17.《西江月》 宋·张抡
卷地朔风凛凛,漫天瑞雪霏霏。
园林万不变枯枝。
因甚松篁独翠。
只为春花竞发,却教秋叶争飞。
若无荣盛便无衰。
悟此方名达理。 -
18.《野庵曲》 宋·沈瀛
野叟最昏迷。
叹世间、光阴奔走如驰。
逢这闲时。
忽寻忖、一生里事都非。 -
19.《哀吕东莱》 宋·巩丰
呜呼吕夫子,天姿素颙昂。
文献绍家学,刻意稽虞唐。
看书如月,洞照所未详。
云雾养豹质,彝尊瑑龙章。 -
20.《题子陵钓台》 宋·孙沔
中兴曾作故人看,抗节唯怜七里滩。
枯枿卧沙疑野艇,丛篁生岸忆长竿。
天边旧迹星辰动,江上馀基水石寒。
应笑渭滨周吕望,白头因猎从和銮。