-
1.《和孟阜老梅韵》 宋·陈傅良
望美人兮天一隅,薜萝为衣颠倒披。
水竹隔我不可趋,今我搔首三岁余。
汉庭年少六七奇,须眉皓白来何为。
我欲避寝问之道,安得玉貌生枯肌。 -
2.《大历三年春白帝城放船出瞿塘峡久居夔府将适…凡四十韵》 唐·杜甫
老向巴人里,今辞楚塞隅。
入舟翻不乐,解缆独长吁。
窄转深啼狖,虚随乱浴凫。
石苔凌几杖,空翠扑肌肤。 -
3.《酬韶州裴曹长使君寄道州吕八大使因以见示二十韵一首》 唐·柳宗元
金马尝齐入,铜鱼亦共颁。
疑山看积翠,浈水想澄湾。
标榜同惊俗,清明两照奸。
乘轺参孔仅,按节服侯狦. -
4.《走笔谢孟谏议寄新茶》 唐·卢仝
日高丈五睡正浓,军将打门惊周公。
口云谏议送书信,白绢斜封三道印。
开缄宛见谏议面,手阅月团三百片。 -
5.《虫豸诗·蟆子(三首)》 唐·元稹
蟆子微於蚋,朝繁夜则无。
毫端生羽翼,针喙噆肌肤。
暗毒应难免,羸形日渐枯。
将身远相就,不敢恨非辜。 -
6.《酬乐天东南行诗一百韵》 唐·元稹
我病方吟越,君行已过湖。
去应缘直道,哭不为穷途。
亚竹寒惊牖,空堂夜向隅。
暗魂思背烛,危梦怯乘桴。 -
7.《东南行一百韵寄通州元九侍御澧州李十一舍人…窦七校书》 唐·白居易
南去经三楚,东来过五湖。
山头看候馆,水面问征途。
地远穷江界,天低极海隅。
飘零同落叶,浩荡似乘桴。 -
8.《和微之诗二十三首·和李势女》 唐·白居易
减一分太短,增一分太长。
不朱面若花,不粉肌如霜。
色为天下艳,心乃女中郎。
自言重不幸,家破身未亡。 -
9.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
10.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
11.《病中春日即事寄主人尚书二首》 唐·徐夤
身比秋荷觉渐枯,致君经国堕前图。
层冰照日犹能暖,病骨逢春却未苏。
镜里白须撏又长,枝头黄鸟静还呼。 -
12.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
13.《伤秋》 唐·齐己
旦暮馀生在,肌肤十分无。
眠寒半榻朽,立月一株枯。
梦已随双树,诗犹却万夫。
名山未归得,可惜死江湖。 -
14.《苦热怀玉泉寺寄仁上人》 唐·齐己
火云如烧接苍梧,原野烟连大泽枯。
谩费葛衫葵扇力,争禁泉石润肌肤。 -
15.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
16.《瑞鹧鸪(双银杏)》 宋·李清照
风韵雍容未甚都。
尊前甘橘可为奴。
谁怜流落江湖上,玉骨冰肌未肯枯。
谁教并蒂连枝摘,醉后明皇倚太真。
居士擘开真有意,要吟风味两家新。 -
17.《瑞鹧鸪(双银杏)》 宋·李清照
风韵雍容未甚都。
尊前甘橘可为奴。
谁怜流落江湖上,玉骨冰肌未肯枯。
谁教并蒂连枝摘,醉后明皇倚太真。
居士擘开真有意,要吟风味两家新。 -
18.《野庵曲》 宋·沈瀛
野叟最昏迷。
叹世间、光阴奔走如驰。
逢这闲时。
忽寻忖、一生里事都非。 -
19.《汉宫春(秘书弟家赏红梅)》 宋·刘克庄
青女初晴,向丑梢枯干,幻出妍姿。
休烦苑吏翦彩,别有神司。
东皇太乙,敕瑶姬、淡傅胭脂。
还似得、华清汤暖,薄绡半卸冰肌。 -
20.《一萼红(石屋探梅)》 宋·王沂孙
思飘飘。
拥仙姝独步,明月照苍翘。
花候犹迟,庭阴不扫,门掩山意萧条。
抱芳恨、佳人分薄,似未许、芳魄化春娇。