-
1.《登扬州栖灵寺塔》 唐·刘长卿
北塔凌空虚,雄观压川泽。
亭亭楚云外,千里看不隔。
遥对黄金台,浮辉乱相射。
盘梯接元气,半壁栖夜魄。 -
2.《乌夜啼》 宋·郭世模
碧烟障楼天欲暮,飞乌夜集芜城戍。
云外毕逋衔尾来,月明腷膊同枝语。
楼中有人辍机杼,玉笙怨咽凝江雾。
惆怅幽栖夜未阑,桂树秋风兰叶露。 -
3.《鸳鸯湖棹歌 之二十九》 清·朱彝尊
织成锦衾碧间红,缭以吴绵四五通。
锦上鸳鸯三十六,双栖夜夜水纹中。 -
4.《句》 唐·杨敬之
霜树鸟栖夜,空街雀报明。
碧山相倚暮,归雁一行斜。
(并见张为《主客图》) -
5.《朝中措》 宋·赵彦端
几枝筇竹半烟云。
钟鼓醉中闻。
千点好山余思,一湾流水能分。
多情皓月,轮栖夜午,光动风文。
看取清闲宾主,犹胜富贵封君。 -
6.《金山杂诗》 明·王慎中
康定陵前栖夜鸟,盘林郁郁锁松梧。
总闻再造驱戎虏,不见千官拜鼎湖。
内使司香开寝殿,祠臣常祀扫金铺。
翠华缥渺空中度,绛节灵应群帝俱。 -
7.《相逢行赠文伯纯同年》 宋·戴表元
昔日相逢面如雪,今日相逢面如铁。
人生年少得几时,动作风尘十年别。
十年别久未为恶,频见亦无年少乐。
寒栖夜雨金琐梦,故园春风白袍客。 -
8.《相和歌辞·乌夜啼》 唐·杨巨源
可怜杨叶复杨花,雪净烟深碧玉家。
乌栖不定枝条弱,城头夜半声哑哑。
浮萍摇荡门前水,任罥芙蓉莫堕沙。 -
9.《相和歌辞·乌夜啼》 唐·李白
黄云城边乌欲栖,归飞哑哑枝上啼。
机中织锦秦川女,碧纱如烟隔窗语。
停梭怅然忆远人,独宿孤房泪如雨。 -
10.《相和歌辞·乌夜啼》 唐·聂夷中
众鸟各归枝,乌乌尔不栖。
还应知妾恨,故向绿窗啼。 -
11.《相和歌辞·乌夜啼》 唐·王建
庭树乌,尔何不向别处栖?夜夜夜半当户啼。
家人把烛出洞户,惊栖失群飞落树。
一飞直欲飞上天,回回不离旧栖处。
未明重绕主人屋,欲下空中黑相触。
风飘雨湿亦不移,君家树头多好枝。 -
12.《相和歌辞·乌栖曲》 唐·李端
白马逐牛车,黄昏入狭斜。
柳树乌争宿,争枝未得飞上屋。
东房少妇婿从军,每听乌啼知夜分。 -
13.《相和歌辞·乌栖曲》 唐·王建
章华宫人夜上楼,君王望月西山头。
夜深宫殿门不锁,白露满山山叶堕。 -
14.《相和歌辞·乌栖曲》 唐·张籍
西山作宫潮满池,宫乌晓鸣茱萸枝。
吴姬自唱采莲曲,君王昨夜舟中宿。 -
15.《相和歌辞·栖乌曲二首》 唐·刘方平
蛾眉曼脸倾城国,鸣环动佩新相识。
银汉斜临白玉堂,芙蓉行障掩灯光。
画舸双艚锦为缆,芙蓉花发莲叶暗。
门前月色映横塘,感郎中夜渡潇湘。 -
16.《同綦毋学士月夜闻雁》 唐·张九龄
栖宿岂无意,飞飞更远寻。
长途未及半,中夜有遗音。
月思关山笛,风号流水琴。
空声两相应,幽感一何深。
避缴归南浦,离群叫北林。
联翩俱不定,怜尔越乡心。 -
17.《夜饮东亭》 唐·宋之问
春泉鸣大壑,皓月吐层岑。
岑壑景色佳,慰我远游心。
暗芳足幽气,惊栖多众音。
高兴南山曲,长谣横素琴。 -
18.《月夜有怀简诸同病》 唐·骆宾王
闲庭落景尽,疏帘夜月通。
山灵响似应,水净望如空。
栖枝犹绕鹊,遵渚未来鸿。
可叹高楼妇,悲思杳难终。 -
19.《夏日夜忆张二》 唐·骆宾王
伏枕忧思深,拥膝独长吟。
烹鲤无尺素,筌鱼劳寸心。
疏麻空有折,芳桂湛无斟。
广庭含夕气,闲宇澹虚阴。
织虫垂夜砌,惊鸟栖暝林。
欢娱百年促,羁病一生侵。
讵堪孤月夜,流水入鸣琴。 -
20.《和尹懋秋夜游灉湖》 唐·张说
灉湖佳可游,既近复能幽。
林里栖精舍,山间转去舟。
雁飞江月冷,猿啸野风秋。
不是迷乡客,寻奇处处留。