-
101.《淮人多食蛙者作诗示意》 宋·朱翌
淮人为水族,疱脍亦已巧。
田间有鸣鸡,性命得自保。
吴人口垂涎,捕取穷浩渺。
於吴产或多,於淮求则少。 -
102.《南溪》 宋·韩维
长林拂云根,一径绝城腹。
荆扉带翠樾,斗下地愈束。
清溪自南来,势抵北崖曲。
清平水流漫,东去入脩竹。 -
103.《题正夫小斋栽新竹》 宋·郑獬
斲开俗境栽新竹,满地冰圆映玉肤。
高梢争出翠凤尾,孤根对植苍龙须。
雨声曾洗越溪石,风影写成湘水图。
独有素娥留夜月,与君相对倒金壶。 -
104.《李仁甫用东坡寄王定国韵赋新罗参见贻亦复继》 宋·张栻
三韩接蓬莱,祥云护山顶。
涵濡雨露春,吞纳日月景。
美荫背幽壑,灵根发奇颖。
艰难航瀚海,包里走湖岑。 -
105.《广汉黄仲秉即转运使治之东作亭扁以楚翠盖取》 宋·张栻
维衡屹南荒,作镇自开辟。
蟠根结地厚,面势倚空碧。
陂陀数州境,高下相接迹。
麓山乃其趾,神秀固未极。 -
106.《隐静道中》 宋·陈造
晴日暝复出,烟云尚飞浮。
东风解人意,松间作飕飀。
罢马不用鞭,正惬道涂修。
凉气濯毛骨,百疾洒然瘳。 -
107.《登罗浮山》 宋·吴泳
海山半放失蓬莱,微带云根雨脚来。
元是道家清绝境,世间妄指作阳台。 -
108.《和制垣金泉山》 宋·吴泳
昔日南充县,卑栖枳棘鸾。
道根随境悟,屐齿过桥寒。
梦觉松花白,重来鹤顶丹。
仙翁梨枣熟,亦欲传修翰。 -
109.《大隋山》 宋·王灼
天彭对峙闢两门,群山左右争骏奔。
金城中间作几案,大隋踞坐何其尊。
境胜地灵谁敢宅,古佛来自东家村。
结茅三间初未暇,一庵聊寄枯木根。 -
110.《青原台与兄弟同赋》 宋·李弥逊
高台瞰层碧,岫幌森筠幢。
恍如青原人,觌面呼老庞。
胡为未免俗,儒冠学为邦。
曾无白雨手,但补百碎腔。 -
111.《次范宰韵》 宋·李石
在仙白云乡,地与人境异。
金卮老翁泉,玉盘秋水芰。
谁欤肯下食,三仙入梦寐。
一笑谓我言,随处类投畀。 -
112.《又和》 宋·王之望
胜游每恨不相同,邮递犹欣日日通。
玉帐未容佳境到,云山已在好诗中。
灵珠忽富千金赠,凡马堪嗟万古空。
展卷高吟知几过,大音一震耳根聋。 -
113.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
114.《书事》 宋·赵蕃
我行一何忙,羽檄来星奔。
忙行抑何事,列境备戍屯。
贼犯连英郴,江右声已宣。
往年缚李金,此邦盖晏然。 -
115.《戏续前韵简幕掾林治中》 宋·郑清之
梅霖妒日强遮藏,西雨东边漏隙光。
黄口禽鸣应乳臭,白花栀坼似衙香。
排根荷出怜嵇绍,遁迹莼肥哂孟尝。
闲处便成清境界,底须沂水羡雩凉。 -
116.《次德先韵》 宋·魏了翁
二气同一根,本体浩兮渊。
可见川上逝,未发心下泉。
真机亡停息,果剥根长鲜。
定理亡将迎,尘境地自偏。 -
117.《送别制置董侍郎东归》 宋·程公许
荷囊晓趁紫宸朝,玉立堂堂侍冕旒。
帝为蚕丛精择帅,诏颂虎节往分忧。
旌幢云合三千乘,锦绣春浓六十州。
仪凤雅应为国瑞,烹鲜何忍与民仇。 -
118.《满戌有日置酒还宫为诸友赠别》 宋·程公许
左绵山川见宽,周遭四境皆奇观。
广文官曹冰雪寒,摧风肃雨无时安。
巧手无麪良独难,惭汗如渖时一欢。
浪浪春雨红杏坛,堆盘苜蓿空阑干。 -
119.《行黑水谷三十里以耳目闻见有赋》 宋·程公许
自过三泉境,纡回谷道中。
居民虽渐复,生理顿成空。
败屋翳蒿迳,颓墙荒棘丛。
稻田多宿莽,麦陇间铺葺。 -
120.《宗博宫讲何丈以诸贤所赋清赋堂诗轴示教借和》 宋·程公许
避影恶木阴,忍渴贪泉水。
君看象渡河,步步须徹底。
士当秉特操,盛行贵知止。
佳境著蔗根,甘或起瓜蒂。