-
141.《前庑两学录罢职公堂求经明行修之士充员时蜀》 宋·刘黻
汲古绠惧绝,植德根惧斸。
绳枢守穷贱,旦旦天境续。
防意如长城,视身等良玉。
祢荐非吾荣,臧荐非吾荣,臧毁讵吾辱。
暗漏但勿欺,人心胜明烛。 -
142.《尹绿坡闲吟所》 宋·王镃
苔痕分路见人家,犬护篱根卧落花。
一片林塘诗境界,四时花果隐生涯。
锄山拣日春栽药,汲水和云夜煮茶。
耕录有文须点看,旋摇松露入原砂。 -
143.《知宗柑诗用韵颇险予既知之复取所未用之韵续》 宋·林景熙
书阅扬州贡,功观禹化覃。
香包分橘柚,秋色动江潭。
破暑花凝雪,凌寒叶染蓝。
金衣爱日照。 -
144.《醉樵歌》 明·张羽
华盖山高亘南楚,剩产奇材少榛莽。
山人嗜酒而业樵,背负清樽手持斧。
丁丁伐木云之深,束薪欲担力不任。
且倾醽醁藉盘石,痛饮莫知西日沉。 -
145.《修竹二首》 宋·晁公溯
虚窗倚修竹,阴晴见佳景。
雨隙落余滋,风棂乱疏影。
室幽境自閒,心无地愈静。
丁宁护云根,留伴岁寒永。 -
146.《隆兴书堂自警三十五首》 宋·陈淳
颜子不贰境,如判桐叶然。
一绝不复续,何尝有遗根。 -
147.《同彭漫者寄铅山诸友韵送彭归武夷》 宋·陈文蔚
兀坐谁与邻,院古槐阴静。
美人东南来,共此炎夏永。
危衷慰孤清,羁迹不待屏。
十载怀愿见,一日良独幸。 -
148.《再和二首》 宋·郭印
鱼跳须过龙门,虎骤不从兔径。
上士闻道勤行,岂以难能为病。
固守满堂之珍,肯使如瓶之罄。
对境一念不萌,应缘六根皆净。 -
149.《谢曾帅养生诀》 宋·郭印
人生不盈仞,中有天地机。
哀哉蠢蠢群,沉湎无所知。
六根乱尘境,一念落邪思。
遂令至真宅,栋宇日颓隳。 -
150.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
151.《幽处》 宋·释文珦
幽处绝烦喧,白云常在门。
高歌动涧壑,空境外乾坤。
洗眼菖蒲水,轻身枸杞根。
閒中存至乐,难与俗人言。 -
152.《次韵真歇和尚圆觉经颂一十四首·弥勒菩萨章》 宋·释正觉
痴根爱种力锄除,一段灵明是旧基。
插草天人深会意,拈华尊者笑开眉。
鱼行大士须珍重,布袋憨僧且伏惟。
处处鼻头相撞磕,唯心境界你谩谁。 -
153.《和颂》 宋·释重顯
珍珑岩古寺,冠乎明越境。
海眼通洌泉,天心耸危岭。
尝游兴未阑,遐想神忽凝。
彼士真觉雄,相邻不孤迥。 -
154.《入定观音赞》 宋·释宗杲
世间种种音声相,众以耳听非目睹。
唯此大士眼能观,瞑目谛观为佛事。
於眼境界无所取,耳鼻舌身意亦然。
善哉心洞十方空,六根互显如是义。 -
155.《庄泉伯检察为先安抚请升堂偈》 宋·释宗杲
近来学佛人,少见不颠倒。
唯务资谈柄,弃大而就小。
昧却直截事,外边打这绕。
毕竟那一著,何曾得分晓。 -
156.《缘识》 宋·宋太宗
心缘身外境,法相本常存,若求无生理,先明取善根。
-
157.《缘识》 宋·宋太宗
三天境象验人间,不在江湖不在山。
大约颇同随报应,耳根清静道心闲。 -
158.《和楼尚赋赵大资大资重楼柏梁体》 宋·孙应时
浙中岩壑天下雄,越绝宛委吴穹窿。
钟奇角秀劳神工,复有四明冠南东。
云南云北森横纵,仟圣所宅光葱珑。
公楼极览面面同,江霏海日开冥濛。 -
159.《路居士山水歌》 宋·王洋
人年八十百虑昏,丈人耳目方聪明。
他人到此筋力疲,丈人胜如年少时。
老中强健闲中忙,经卷丹炉肘后方。
金书千轴造理窟,赤城七篇谈坐忘。 -
160.《游龟峰》 宋·王洋
下彻灵根上太虚,斑分碧落照尘区。
要知一览峰境,不用重看雁荡图。