-
181.《洞箫赋》 两汉·王褒
原夫箫干之所生兮,于江南之丘墟。
洞条畅而罕节兮,标敷纷以扶疏。
徒观其旁山侧兮,则岖嵚岿崎,倚巇迤,诚可悲乎其不安也。
弥望傥莽,联延旷荡,又足乐乎其敞闲也。 -
182.《幽通赋》 两汉·班固
系高顼之玄胄兮,氏中叶之炳灵。
飖颽风而蝉蜕兮,雄朔野以扬声。
皇十纪而鸿渐兮,有羽仪于上京。
巨滔天而泯夏兮,考遘愍以行谣。 -
183.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
184.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。 -
185.《解连环·怨怀无托》 宋·周邦彦
怨怀无托。
嗟情人断绝,信音辽邈。
纵妙手、能解连环,似风散雨收,雾轻云薄。
燕子楼空,暗尘锁、一床弦索。 -
186.《沁园春》 宋·张继先
真一长存,太虚同体,妙门自开。
既混元初判,两仪布景,复还根本,全藉灵台。
浩气冲开,谷神滋化,渐觉神光空际来。
幽绝处,听龙吟虎啸,蓦地风雷。 -
187.《满庭芳》 宋·向子諲
月窟蟠根,云岩分种,绝知不是尘凡。
琉璃剪叶,金粟缀花繁。
黄菊周旋避舍,友兰蕙、羞杀山樊。 -
188.《醉蓬莱》 宋·杨无咎
见禾山凝秀,禾水澄清,地灵境胜。
天与珍奇,产凌霄峰顶。
嫩叶森枪,轻尘飞雪,冠中州双井。
绝品家藏,武陵有客,清奇相称。 -
189.《念奴娇(谢王广文双姬词)》 宋·辛弃疾
西真姊妹,料凡心忽起,共辞瑶阙。
燕燕莺莺相并比,的当两团儿雪。
合韵歌喉,同茵舞袖,举措□□别。
江梅影里,迥然双蕊奇绝。 -
190.《贺新郎》 宋·刘过
水浴芙蓉净。
护浓香、迟开半敛,靓妆临镜。
长忆耶溪薰风里,年少红颜照映。
夜露冷、酒随香醒。 -
191.《琵琶仙·双桨来时》 宋·姜夔
《吴都赋》云:“户藏烟浦,家具画船。
”唯吴兴为然。
春游之盛,西湖未能过也。
己酉岁,予与萧时父载酒南郭,感遇成歌。 -
192.《念奴娇(毁舍后作)》 宋·姜夔
昔游未远,记湘皋闻瑟,沣浦捐_。
因觅孤山林处士,来踏梅根残雪。
獠女供花,伧儿行酒,卧看青门辙。
一丘吾老,可怜情事空切。 -
193.《洞仙歌(黄木香赠辛稼轩)》 宋·姜夔
花中惯识,压架玲珑雪。
乍见缃蕤间琅叶。
恨春见将了,染额人归,留得个、袅袅垂香带月。
鹅儿真似酒,我爱幽芳,还比酴醿又娇绝。 -
194.《贺新郎(十三日,小园梅枝微红点缀,便觉可句)》 宋·韩淲
梅蕊依稀矣。
岁华深、_然但把,杖藜闲倚。
山绕荒林红叶下,落日孤城烟水。
意兴寄、云何则是。 -
195.《万年欢(春思)》 宋·史达祖
两袖梅风,谢桥边、岸痕犹带阴雪。
过了匆匆灯市,草根青发。
燕子春愁未醒,误几处、芳音辽绝。
烟_上、采绿人归,定应愁沁花骨。 -
196.《水龙吟(长沙后圃荷开之久,无人领略,赋此词,具一杯招管顺甫诸公)》 宋·李曾伯
此花迥绝他花,湘中不减吴中盛。
疑从太华,分来岳麓,根_玉井。
炬列千红,盖擎万绿,织成云锦。
向壶天清暑,风梳露洗,尘不染、香成阵。 -
197.《措鱼儿》 宋·李公昴
晓风痴、绣帘低舞。
霏霏香碎红雨。
燕忙莺懒春无赖,懒为好花遮护。
浑不顾。 -
198.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
199.《贺新郎(用张小山韵贺小山纳妇)》 宋·赵必{王象}
沙上盟鸥鹭。
笑吟翁、梦今不到,草堂深处。
金屋重重春睡暖,傍翠偎香步步。
已自摘、蟠桃三度。 -
200.《三姝媚》 宋·张炎
堂。
见古瓶中数枝,云自海云来,名芙蓉杏。
因爱玩不去,岩起索赋此曲。
芙蓉城伴侣。