-
141.《啄木儿·观浮世》 元·王哲
观浮世。
为人贵。
舍荣华、全神气。
保养丹田绝滋味。 -
142.《恣逍遥》 元·王哲
若要修行,须搜子细。
把金关、玉门牢闭。
上下冲和,位交溉济。
得来后、惺惺又同猜谈。
*入虚空,却投根蒂。
毫毛恍在、烂银霞际。
玉色新鲜,真灵莹腻。
分明彻、净清*然细细。 -
143.《恣逍遥 继重阳韵》 元·马钰
二气绵绵,调来细细。
向琼壶里头封闭。
子午宫前,玉金周济。
这玄妙分明,免教商谜。
天上灵苗,海中根蒂。
霞光布灿无涯际。
忽见真容,如同玉腻。
通元始修行,在乎子细。 -
144.《游东阳涵碧亭刘梦得所赋诗也明日过中兴寺游》 宋·王铚
宝月生旁邑,应真传绝艺。
峨峨画三佛,张吴意能俪。
气象随世低,病鹘无猛鸷。
碑阴笔纵横,才翁雄近世。 -
145.《临桂尉杨渭夫以诗来因次其韵兼简同僚》 宋·陈傅良
万物各美恶,一室有面背。
去来故无恒,欣厌惟所会。
有能悟兹理,何必著幽邃。
后圃并山麓,修竹积空翠。 -
146.《次韵酬张郎中赋水蕉四首》 宋·张镃
火云空际正巑屼,漫瞰平湖百亩宽。
叶叶是风根是雪,一窗因尔忽生寒。 -
147.《月湖新得浮石岩》 宋·邓深
月湖先生乐山水,搜奇曾不远千里。
那知去郭三牛鸣,浮石岩中晦佳致。
神剜鬼劃有许工,工坠地出知几世。
平时樵径所不由,一旦屐齿胡为至。 -
148.《观鬭蟠蟀有感》 宋·顾逢
徼虫亦可伤,何事苦争强。
百胜终归死,一秋空自忙。
吟残庭际月,冷怯草根霜。
不入儿童手,谁能较短长。 -
149.《登高丘望无海》 宋·李复
登高望远海,冥冥湿天际。
百川趋东南,奔腾卷厚地。
自从开辟来,溶停不可计。
浩浩无增亏,周流在一气。 -
150.《送章发运楶》 宋·李复
乡农不寓兵,经费半非古。
天下虽无事,禁虣必备武。
浚郊开王畿,屹然根本固。
钩陈拥帝居,百万环貔虎。 -
151.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
152.《数日不登蜀阜梅盛开二首》 宋·钱时
一自梅边惹著春,山川草木顿精神。
晚来风起香无际,认得香根有几人。 -
153.《寓居姚家村》 宋·丘葵
平头五十沧江叟,寄迹三家桑柘村。
樽酒不知谁主客,柬书相伴过晨昏。
有时独步来沙际,尽日清谈倚树根。
一任傍人笑迂阔,此心欲与白鸥论。 -
154.《求约》 宋·丘葵
求约未能休厌繁,每於得处自难言。
书曾过眼平心看,道不依形触目存。
木本草根如有见,山巅水际尽逢源。
可怜日月惟空过,休听钟声送黄昏。 -
155.《瓢泉》 宋·释绍昙
当阳剖破劫壶来,见彻根源眼有沙。
临际爷爷得一杓,葛藤浸烂又萌芽。 -
156.《偈颂一百四十一首》 宋·释师范
秋高增爽气,夜寒添夹被。
草虫吟壁根,黄叶飘庭际。
直得山僧展转返侧,喜而不寐。
阿呵呵,伸脚元在缩脚裹。 -
157.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
阿那是祖,位崇家谱。
二仆之根,万象之母。
建化门未要转机,实际地如何进步。
青山一线路相通,月落寒猿啼断处。 -
158.《王承事写真求赞》 宋·释正觉
苍棱羼颜,璠璵蕴石而辉山;老节岁寒,琥珀抱松而永年。
威音未兴之际,混沌欲凿之前。 -
159.《初禅人持钵求倾》 宋·释正觉
佛事潜通兴化门,用时斤斧莫成痕。
全机超出轮回际,一句拔除生死根。
凉吹洗磨烦袂暑,素蟾排逐夜台昏。
鹅王引饮唯醇味,水乳斯分不我浑。 -
160.《偈颂十四首》 宋·释宗杲
无上在涅槃,圆明常寂照。
凡愚谓之死,外道执为断。
诸求一乘入,目以为无作。
尽属情所计,六十二见本。