-
181.《题苍梧部》 宋·陈执中
莫讶南方景物疏,为君聊且话苍梧。
地倾二面城池壮,江迸三流气色麄。
山畜火光因政出,石藏牛影为仙呼。
官厅传自唐丞相,民颂思從汉大夫。 -
182.《秋霜阁》 宋·刘拯
翰林诗笔振千古,珊瑚照夜横雕梁。
高文胜地占江左,我来戴胜初降桑。
雨师愤郁欲倾注,气蒸柱礎如迸浆。
清风执热逝可濯,定知五月飞秋霜。 -
183.《赠简竹屋》 宋·钱舜选
山房幽洁处,桃李不能春。
独与此君子,一如吾故人。
林空风有韵,影静月无尘。
肝肺皆冰雪,吟来字字新。 -
184.《和潘经略广州峡山五首》 宋·释宝昙
月林爱山日,竹杖青鞋俱。
而今碧油合,见山当绪馀。
瘴疠霜雪后,桃李春风徒。
吾方友造物,虐焰空焚如。 -
185.《祠庞颍公》 宋·王九龄
贤哉庞颍公,天相佑仁宗。
清规映当代。
劲节摩秋空。
皇佑维四年,蛮寇南海邕。 -
186.《渌波亭》 宋·向传式
我爱东南郡,恩容守会稽。
府当秦望北,园枕卧龙西。
水为流觞引,亭因正俗题。
松篁清有韵,桃李密成蹊。 -
187.《宿野墅五更窗月照瓶中老梅清甚有感》 宋·徐侨
桃李纷纷一饷花,风清月白老生涯。
取之无尽山林藏,求而有余农圃家。
游是理中无愧慊,乐吾心处是荣华。
较他弦管凄凉地,卮酒杯羹总自奢。 -
188.《中运使寄酒清明日到以诗谢之》 宋·张孝纯
芳樽到日恰清明,似与嘉辰默计程。
拟助林园延胜赏,肯容桃李落繁英。
老来官爵浑无味,閒里杯盘却有情。
见说使车临岱麓,倘能相过共飞觥。 -
189.《新柳篇》 明·黄世康
灵谷看梅初驻杖,青溪又见柳条长。
稚叶晴窥拾翠堤,流丝暗扑游春仗。
带结柔腰不自持,笛弄新腔那得知。
小楼思妇见愁别,南陌征人折恨离。 -
190.《国宾黄先生之官义乌主簿赋诗奉赠》 明·王祎
黄君古君子,制行粹且夷。
恂恂美仪矩,蔼蔼赡文辞。
峨冠映长鬛,大布以为衣。
去岁应辟举,来自盱江湄。 -
191.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
192.《读阮嗣宗诗》 明·赵滂
明月照北林,孤鸿有哀音。
揽衣起坐弹鸣琴,忧忠徘徊独伤心。
可怜堂上生荆杞,空自繁华粲桃李。
种瓜寂寞青门外,采薇怅望西山趾。
芒砀云归大泽空,后百五岁无英雄。
途穷恸哭无知者,沈湎狂言元目公。 -
193.《芳桂坞》 明·周南老
林坞藏幽芳,丛桂团苍玉。
子落明月中,香生流涧曲。
风前堕粟金,雨余明净绿。
伍以荃兰幽,愧彼桃李俗。
中有道人居,清名纪仙箓。
为花歌古香,对酒不忍触。 -
194.《望月婆罗门引 叔经宣慰寿 强村丛书用善本书》 元·萧某
□□□□,□谁人得数登临。
看公钟鼎何心。
凤味东边小筑,桃李作高林。
道诗书教子,绝胜黄金。 -
195.《南都妙峰亭》 宋·苏轼
千寻挂云阙,十顷含风湾。
开门弄清泚,照见双铜钚。
池台半禾黍,桃李余榛菅。
无人肯回首,日暮车班班。 -
196.《次韵赵德麟雪中惜梅且饷柑酒三首》 宋·苏轼
千花未分出梅余,遣雪摧残计已疏。
卧闻点滴如秋雨,知是东风为扫除。
阆苑千葩映玉宸,人间只有此花新。
飞霙要欲先桃李,散作千林火迫春。
蹀躞娇黄不受鞿,东风暗与色香归。
偶逢白堕争春手,遣入王孙玉斝飞。 -
197.《次韵赵德麟雪中惜梅且饷柑酒三首》 宋·苏轼
阆苑千葩映玉宸,人间只有此花新。
飞霙要欲先桃李,散作千林火迫春。 -
198.《送路都曹》 宋·苏轼
积雪困桃李,春心谁为容。
淮光酿山色,先作归意浓。
我亦倦游者,君恩系疏慵。
欲留耿介士,伴我衰迟踪。 -
199.《送路都曹(并引)》 宋·苏轼
乖崖公在蜀,有录曹参军老病废事,公责之曰:“胡不归?”明日,参军求去,且以诗留别。
其略曰:秋光都似宦情薄,山色不如归意浓。
公惊谢之,曰:“吾过矣,同僚有诗人而吾不知。
”因留而慰荐之。 -
200.《桂》 宋·戴复古
金谷园林知几家,竞栽桃李作春华。
无人得似天工巧,明月中间种桂花。