-
201.《去年访曾幼卿通判携歌舞者同游凤山仆有歌舞》 宋·戴复古
一丘一壑自逍遥,莫怪山人索价高。
是处园林可行乐,同来宾客不须招。
临风桃李花狼藉,照水楼台影动摇。
歌舞不容人不醉,樽前方见董娇娆。 -
202.《石亭野老家》 宋·戴复古
野老将余到石亭,先呼小豹出相迎。
依凭林谷住家稳,奔走儿童见客惊。
牛豕与人争径路,桑麻绕屋蔽柴荆。
溪边不合栽桃李,犹恐春风惹世情。 -
203.《题姚显叔南屿书院》 宋·戴复古
朝夕置身书卷间,纷华满眼几曾看。
山林不受尘埃涴,屋宇无多气象宽。
立脚怕随流俗转,留心学到古人难。
漫山桃李争春色,输与寒梅一点酸。 -
204.《送张真甫中书奉祠归蜀》 宋·范成大
种成桃李恰新阴,忽忆家山丛桂林。
客路莫嫌归计拙,春江争似骇机深。
一封朝奏钧天梦,万里江行魏阙心。
後日还朝饱风露,黑头应有雪丝侵。 -
205.《送洪景之循州参军》 宋·秦观
寒梅不自重,辄花桃李先。
矫枉有佳菊,最後众芳妍。
各因一时美,难以相嗤怜。
物理固若是,士林亦宜然。 -
206.《鹧鸪天·陌上柔条初破芽》 宋·辛弃疾
陌上柔条初破芽。
东邻蚕种已生些。
平冈细草鸣黄犊,斜日寒林点暮鸦。
山远近,路横斜。
青旗沽酒有人家。
城中桃李愁风雨,春在溪头野荠花。 -
207.《即事示儿》 宋·辛弃疾
扫迹衡门下,终朝抱膝吟。
贫须依稼穑,老不厌山林。
有酒无余愿,因闲得此心。
西园早行乐,桃李渐成阴。 -
208.《闲居书事》 宋·陆游
园林绿叶一番新,桃李吹成陌上尘。
玩易焚香消永日,听琴煮茗送残春。
隐居正欲求吾志,大患元因有此身。
堪笑痴人营富贵,百年赢得冢前麟。 -
209.《山茶》 宋·杨万里
树子团团映碧岑,初看唤作木犀林。
谁将金粟银丝脍,簇飣朱红菜碗心。
春早横招桃李妒,岁寒不受雪霜侵。
题诗毕竟轮坡老,叶厚有棱花色深。 -
210.《寄吴宜之》 宋·杨万里
罨昼溪头老诗伯,夜榜仙槎郁林石。
要令南斗避文星,却皈北辰捧天极。
顷逢桂江双鲤鱼,殷懃两寄尺素书。
山长水远到不到,未必韦郎迹也疏。
书中只有想思字,更及融州一寒士。
泮水曾参冷似冰,等待春风放桃李。 -
211.《三月十日》 宋·杨万里
才看桃李锦成围,忽使园林绿作堆。
远草将人双眼去,飞花引蝶过墙来。
簿书节里无多著,怀抱朝来得好开。
已是七分春去了,何须鸟语苦相催。 -
212.《东园》 宋·张耒
堂中宴坐不妄出,堂外青春去如失。
小园十步绿如云,一时桃李事已毕,犹有荼蘼数朵在,未觉尘沙污玉质。
金沙格俗终可怜,腻白娇红如欲滴。 -
213.《暮春游柯市人家有作》 宋·张耒
桃李虽云过,林塘老景浓。
幽花冠晓露,高柳旆和风。
草木家家秀,沟壑处处通。
况闻如雨足,高枕待年丰。 -
214.《熏风二首》 宋·张耒
熏风动嘉树,日夕成清阴。
上有枝间鸟,知时为好音。
阳春事已往,桃李不可寻。
赖兹长养功,嘉实荐中林。
庭虚纳凉吹,云表见遥岑。
我歌虞氏诗,谐此风中琴。 -
215.《听宋宗儒摘阮歌》 宋·黄庭坚
翰林尚书宋公子,文采风流今尚尔。
自疑耆域是前身,囊中探丸起人死。
貌如千岁枯松枝,落魄酒中无定止。
得钱百万送酒家,一笑不问今余几。 -
216.《寄陈适用》 宋·黄庭坚
日月如惊鸿,归燕不及社。
清明气妍暖,亹亹向朱夏。
轻衣颇宜人,裘褐就椸架。
已非红紫时,春事归桑柘。 -
217.《次韵晁补之廖正一赠答诗》 宋·黄庭坚
晁子抱材耕谷口,世有高贤践台斗。
顷随计吏西入关,关夫数日传车还。
封侯半属妄校尉,射虎猛将犹行间。
无因自致青云上,浪说诸公见嗟赏。 -
218.《戏赠顿二主簿》 宋·黄庭坚
桐植客亭欣款曲,歌倾家酿勿徘徊。
百年中半夜分去,一岁无多春蹔来。
落日园林须秉烛,能言桃李听传杯。
红疏绿暗明朝是,公事相过得几回。 -
219.《还深父同年兄诗卷》 宋·黄庭坚
四体懒不佳,百虫夜相煎。
呼灯探床头,忽得故人编。
一哦肺渴减,再读头风痊。
清切如其人,石齿漱潺湲。 -
220.《梅花 十三》 元·王冕
不作桃李态,山林别是春。
但令心似夷,何虑惹缁尘?