-
161.《探春》 宋·田为
小雨分山,断云镂日,丹青欢状清晓。
柳眼窥晴,梅妆迎暖,林外幽禽啼早。
烟径润如酥,正浓淡遥看堤草。
望中新景无穷,最是一年春好。 -
162.《喜迁莺》 宋·曹宰
皇都春早,正媚景霁色,融和时候。
宿霭初收,祥烟新布,桃李满林惟绣。
挺生圣朝哲辅,风采独居人右。
世希有,看陈思名族,平阳革裔。 -
163.《洞仙歌(代寿李尉儒人)》 宋·翁溪园
几番梅雨,蒲风过、端阳後。
细数月轮,犹待双蓂秀。
戏彩华堂宴,设帨朱门右。
酌金荷,争献寿。 -
164.《寓居定惠院之东杂花满山有海棠一株土人不知贵也》 宋·苏轼
江城地瘴蕃草木,只有名花苦幽独。
嫣然一笑竹篱间,桃李满山总粗俗。
也知造物有深意,故遣佳人在空谷。
自然富贵出天姿,不待金盘荐华屋。 -
165.《感怀(二首)》 明·刘基
其 一
驱车出门去,四顾不见人。
回风卷落叶,翊翊带沙尘。
平原旷千里,莽莽尽荆槿。 -
166.《梅花 其一》 元·王冕
朔风吹撼处士庐,冻云隔月天模糊。
无名草木混色界,广平心事今何如?梅花荒凉似无主,好春不到江南土。
罗浮山下蘼芜烟,玛瑙坡前荆棘雨。
相逢可惜年少多,竞赏桃李夸豪奢。 -
167.《感怀》 明·刘基
驱车出门去,四顾不见人。
回风卷落叶,飒飒带沙尘。
平原旷千里,莽莽尽荆榛。
繁华能几何,憔悴及兹辰。
所以芳桂枝,不争桃李春。
云林耿幽独,霜雪空相亲。 -
168.《三日寻李九庄》 唐·常建
雨歇阳林东渡头,永和三日荡轻舟。
故人家在桃花岸,直到门前溪水流。 -
169.《柏梁诗》 两汉·刘彻
日月星辰和四时。
骖驾驷马从梁来。
郡国士马羽林材。
总领天下诚难治。 -
170.《有何不可》 宋·贝守一
园林桃李争妍,我有兰花数朵。
杯盘笋蕨鲜肥,恁地有何不可。 -
171.《送客》 明·陈宪章
浓绿新春酒,疏红隔水花。
官人坐马醉,江路绕山斜。
桃李成春径,牛羊散暮沙。
林泉无宿客,兴尽且还家。 -
172.《一钱行赠林茂之》 清·吴嘉纪
先生春秋八十五,芒鞋重踏扬州路。
故交但有丘茔存,白杨催尽留枯根。
昔游倏过五十载,江山宛然人代改。
满地干戈杜老贫,囊底徒余一钱在。 -
173.《秋怀》 宋·卫宗武
衰质蒲柳如,日夕就枯槁。
往梦桃李春,其能几日好。
志业亦无成,飘零逐衰草。
浮荣岂足怀,妄念犹风扫。
陈言亦刊落,损学而促道。
誓当与世违,山林以终老。 -
174.《木兰花慢 酬宋炼师赠梅》 元·胡祗*
爱清香束影,问谁识,几寒心。
称月底溪桥,水边篱落,雪后园林。
仙家亦怜幽独,美玉堂、温水静相寻。
写影华光醉墨,招魂和靖清吟。 -
175.《水调歌头·窥天以管》 元·刘敏中
窥天以管,认得几多星。
嗟扰扰。
矜完美,校奇零。
蚁缘庭。 -
176.《贺新郎 赠张子昭》 元·王结
久坐林泉主。
更忘机、结盟鸥鹭,逍遥容与。
蕙帐当年谁唤起,黄鹄轩然高举。
渺万里、云霄何许。 -
177.《上巳日作时落第客京师》 明·冯惟敏
三月三日东风恶,满城桃李都摇落。
乍随飘扬入重云,还自低回委深壑。
长安道上东复西,曲江池边路转迷。
飞空不解作红雨,著土岂得为香泥。 -
178.《春日偕游响应山观瀑泉饮漱玉亭上分复磴拥危》 宋·陈必复
溪山晴色妍,桃李春意賸。
野服乌角巾,郊游偶乘兴。
同行皆好宾,乐此境物胜。
古寺临清潭,鸣泉落危磴。 -
179.《郡圃依绿亭》 宋·陈岘
修林平沼久荒埃,招领春风一笑回。
扫净莓苔分径岸,剩添桃李结亭台。
时因休吏文书了,忽作閒人杖屡来。
待与邦人同醉乐,一樽何惜少徘徊。 -
180.《梅》 宋·陈元晋
吾敬林隐君,终老梅花乡。
孤山足佳处,不愿白玉堂。
古来贫贱交,富贵渠相忘。
岁寒谁古心,摇摇桃李场。