-
21.《念奴娇·梅》 宋·辛弃疾
疏疏淡淡,问阿谁、堪比天真颜色。
笑杀东君虚占断,多少朱朱白白。
雪里温柔,水边明秀,不借春工力。
骨清香嫩,迥然天与奇绝。 -
22.《鹧鸪天(用韵赋梅·三山梅开时,犹有青叶盛,予时病齿)》 宋·辛弃疾
病绕梅花酒不空。
齿牙牢在莫欺翁。
恨无飞雪青松畔,却放疏花翠叶中。
冰作骨,玉为容。
当年宫额鬓云松。
直须烂醉烧银烛,横笛难堪一再风。 -
23.《洞仙歌(红梅)》 宋·辛弃疾
冰姿玉骨,自是清凉□。
此度浓妆为谁改。
向竹篱茅舍,几误佳期,招伊怪,满脸颜红微带。
寿阳妆鉴里,应是承恩,纤手重匀异香在。 -
24.《画堂春(梅)》 宋·赵师侠
西真仙子宴瑶池。
素裳琼艳冰肌。
瑞笼香雾扑铢衣。
凤翥鸾飞。
玉骨解凌风露,铅华不涴凝脂。
戍楼羌管正孤吹。
月淡烟低。 -
25.《浪淘沙(梅)》 宋·陈亮
院落晓风酸。
春入西园。
芳英吹破玉阑干。
墙外红尘飞不到,彻骨清寒。
清浅小堤湾。
瘦竹团栾。
水光疏影有无间。
仿佛浣沙溪上见,波面云鬟。 -
26.《满江红(不敢赋梅,赋感梅·)》 宋·汪莘
洞府瑶池,多是见、桃红满地。
君试问、江海清绝,因何抛弃。
仙境常如二三月,此花不受春风醉。
被贩儿、俚妇折来看,添憔悴。 -
27.《醉公子(咏梅寄南湖先生)》 宋·史达祖
神仙无皋泽。
琼裾珠佩,卷下尘陌。
秀骨依依,误向山中,得与相识。
溪岸侧。 -
28.《贺新郎(再韵赋梅)》 宋·刘学箕
东阁凭诗说。
对丰姿、飘然杖屦,澹然巾葛。
竹外一枝斜更好,玉质冰肌粲雪。
谁折向、满头宣发。 -
29.《洞仙歌(鹤林赋梅)》 宋·葛长庚
南枝漏泄,一点春光别。
无蝶无蜂正霜雪。
向竹梢疏处,瘦影横斜,真个是,潇洒冰肌玉骨。
黄昏人静,踏碎阶前月。 -
30.《满江红(题范尉梅谷)》 宋·刘克庄
赤日黄埃,梦不到、清溪翠麓。
空健羡、君家别墅,几株幽独。
骨冷肌清偏要月,天寒日暮尤宜竹。
想主人、杖履绕千回,山南北。 -
31.《满江红(戊午八月十二日赋后圃早梅)》 宋·吴潜
问信江梅,渐推出、红苞绿萼。
堪爱处,平生怀抱,岁寒为托。
瘦骨皱皮犹老硬,孤标独韵难描摸。
怕东君、压住等春来,鞭先著。 -
32.《满江红(甲午宜兴赋僧舍墨梅)》 宋·李曾伯
姑射山人,仙去后、唯存标格。
犹赖有、墨池老手,草玄能白。
留得岁寒风骨在,岂烦造化栽培力。
有世间、肉眼莫教看,非渠识。 -
33.《声声慢(赋红梅)》 宋·李曾伯
红绡剪就,绛蜡熔成,天然一种仙姿。
竹外家风,凄凉俭薄为宜。
东君苦怜消瘦,强教伊、傅粉匀脂。
较量尽,胜夭桃轻俗,繁杏粗肥。 -
34.《浣溪沙·题李中斋舟中梅屏》 宋·吴文英
冰骨清寒瘦一枝。
玉人初上木兰时。
懒妆斜立澹春姿。
月落溪穷清影在,日长春去画帘垂。
五湖水色掩西施。 -
35.《高阳台·落梅》 宋·吴文英
宫粉雕痕,仙云堕影,无人野水荒湾。
古石埋香,金沙锁骨连环。
南楼不恨吹横笛,恨晓风、千里关山。
半飘零,庭上黄昏,月冷阑干。 -
36.《酹江月(北客用坡韵改赋访梅)》 宋·刘辰翁
冰肌玉骨,笑嫣然、总是风尘中物。
谁扫一枝,流落到、绝域高台素壁。
匹马南来,千山万水,为访林间雪。
渊明爱菊,不知谁是花杰(陶诗谓菊为霜下杰)
。 -
37.《疏影(咏梅影)》 宋·王沂孙
琼妃卧月。
任素裳瘦损,罗带重结。
石径春寒,碧藓参差,相思曾步芳屧。
离魂分破东风恨,又梦入、水孤云阔。 -
38.《醉落魄(用韵赋九月见梅)》 宋·赵必{王象}
西园饮歇。
倚阑干、玉箫声彻。
荷枯菊老秋芳歇。
两蕊三花、九月南州雪。
何郎情思逋仙骨。
观桃墙杏成疏阔。
醉骑玉凤游银阙。
满袖西风、吹动暗香月。 -
39.《朝中措(饯梅分韵得疏字)》 宋·赵必{王象}
冰肌玉骨为谁癯。
只为故人疏。
憔悴粉销香减,风流不似当初。
聚能几日,匆匆又散,骑鹤西湖。
整整一年相别,到家传语林逋。 -
40.《永遇乐(客答梅)》 宋·南山居士
玉骨冰肌,野墙山径,烟雨萧索。
公子豪华,贪红恋紫,谁分怜孤萼。
想应窥见,潘毛相似,故把素怀相托。
岂知人、年来闷损,被名利拘缚。