-
1.《蓦山溪(早梅)》 宋·徐安国
青梅骨瘦,已有生春意。
椒萼露微花,便觉香魂旖旎。
惜花公子,可是赋情深,携瘦竹,绕疏篱,终日成孤倚。
赏心乐事,又也何曾废。 -
2.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。 -
3.《真乐》 宋·释文珦
人皆在所乐,此乐独吾真。
一静灭万虑,空房无点尘。
雪清梅骨骼,烟养竹精神。
羁{左纟右曳}徒千丈,难拘散诞身。 -
4.《登梅冈望金陵赠族侄高座寺僧中孚》 唐·李白
钟山抱金陵,霸气昔腾发。
天开帝王居,海色照宫阙。
群峰如逐鹿,奔走相驰突。
江水九道来,云端遥明没。 -
5.《西江月·梅花》 宋·苏轼
玉骨那愁瘴雾,冰姿自有仙风。
海仙时遣探芳丛。
倒挂绿毛么凤。
(么 同:幺)
素面翻嫌粉涴,洗妆不褪唇红。
高情已逐晓云空。
不与梨花同梦。 -
6.《盐角儿·亳社观梅》 宋·晁补之
开时似雪。
谢时似雪。
花中奇绝。
香非在蕊,香非在萼,骨中香彻。
占溪风,留溪月。
堪羞损、山桃如血。
直饶更、疏疏淡淡,终有一般情别。 -
7.《江神子(亳社观梅呈范守、秦令)》 宋·晁补之
去年初见早梅芳。
一春忙。
短红墙。
马上不禁、花恼只颠狂。 -
8.《玉楼春(红梅)》 宋·毛滂
当日岭头相见处。
玉骨冰肌元淡伫。
近来因甚要浓妆,不管满城桃杏妒。
酒晕脸霞春暗度。
认是东皇偏管顾。
生罗衣褪为谁羞,香冷熏炉都不觑。 -
9.《菩萨蛮(定空赏梅)》 宋·毛滂
含章檐下眉如月。
融酥和粉描疏雪。
桃杏莫争春。
凌风台畔人。
如今千万树。
零乱孤村雨。
和雨滴瑶觞。
归来肌骨香。 -
10.《浣溪沙(赏梅)》 宋·葛胜仲
东阁郎官巧写真。
西湖处士妙传神。
嫣然一笑腊前春。
斗好虽无冰骨女,相宜幸是雪髯人。
且烦疏影入清尊。 -
11.《念奴娇(符昌研写寄朱胡梅词,酬唱语皆不凡,因次其韵)》 宋·李光
榕林叶暗,见一枝独放,霜华争白。
写我精神惟赖有,潇洒西湖词客。
玉骨清羸,冰容冷落,似恨关山隔。
蛮烟侵妒,未应减动肌雪。 -
12.《声声慢(梅)》 宋·赵佶
欺寒冲暖,占早争春,江梅已破南枝。
向晚阴凝,偏宜映月临池。
天然莹肌秀骨,笑等闲、桃李芳菲。
劳梦想,似玉人羞懒,弄粉妆迟。 -
13.《东风第一枝(梅)》 宋·王之道
玉骨冰肌,绛趺檀口,玲珑亚竹当户。
嫣然照雪精神,消得东君眷与。
群芳退舍,顾凡下、非伊朋侣。
却自有、薝卜酴醿,次第效颦追步。 -
14.《水龙吟(次韵弥大梅词)》 宋·史浩
雪中蓓蕾嫣然,美人莫恨春容少。
化工消息,只须些子,阳和便了。
文杏徒繁,牡丹虽贵,敢夸妍妙。
看冰肌玉骨,诗家漫道,银蟾莹、白驹皎。 -
15.《沙塞子(咏梅)》 宋·葛立方
天生玉骨冰肌。
瘦损也、知他为谁。
□寒底、傲霜凌雪。
不教春知。
高楼横笛试轻吹。
要一片、花飞酒卮。
拚沈醉、帽帘斜插,折取南枝。 -
16.《念奴娇(梅)》 宋·袁去华
蕊珠宫女弄幽妍,初著春心娇小。
自白真香,浑胜似、姑射冰肌窈窕。
带雪茅檐,临溪篱落,占却春多少。
天寒日暮,有人愁绝行绕。 -
17.《浣溪沙(梅)》 宋·袁去华
玉骨冰肌比似谁。
淡妆浅笑总相宜。
一枝清绝照涟漪。
客意无聊花亦老,风烟错莫雨垂垂。
溪边立马断肠时。 -
18.《水龙吟(梅)》 宋·曹冠
自来百卉千葩,算多有、异芬清绝。
此花独赋,天然标致,于中超越。
月脸妆匀,碧琼枝瘦,真仙风骨。
向严寒雪里,千林冻损,钟和气、先春发。 -
19.《水龙吟(梅词)》 宋·赵长卿
烟姿玉骨尘埃外,看自有神仙格。
花中越样风流,曾是名标清客。
月夜香魂,雪天孤艳,可堪怜惜。
向枝间且作,东风第一,和羹事、期他日。 -
20.《临江仙(落梅)》 宋·王炎
雪片幻成肌骨,月华借与精神。
一声羌笛怨黄昏。
吹香飘缟袂,脱迹委红裙。
枝上青青结子,子中白白藏仁。
那时别是一家春。
劈泥尝煮酒,拂席卧清阴。