-
221.《终南山》 唐·张乔
带雪复衔春,横天占半秦。
势奇看不定,景变写难真。
洞远皆通岳,川多更有神。
白云幽绝处,自古属樵人。 -
222.《谒翰林刘学士不遇》 唐·李山甫
梦绕清华宴地深,洞宫横锁晓沈沈。
鹏飞碧海终难见,鹤入青霄岂易寻。
六尺羁魂迷定止,两行愁血谢知音。
平生只耻凌风翼,随得鸣珂上禁林。 -
223.《再题龙泉寺上方》 唐·方干
牛斗正齐群木末,鸟行横截众山腰。
路盘砌下兼穿竹,井在岩头亦统潮。
海岸四更看日出,石房三月任花烧。
未能割得繁华去,难向此中甘寂寞。 -
224.《寄进士卢休》 唐·罗隐
半年池口恨萍蓬,今日思量已梦中。
游子马蹄难重到,故人尊酒与谁同。
山横翠后千重绿,蜡想歌时一烬红。
从此客程君不见,麦秋梅雨遍江东。 -
225.《寄酬邺王罗令公五首(前三首一作感德叙怀寄上罗邺王)》 唐·罗隐
营室东回荫斥丘,少年承袭拥青油。
坐调金鼎尊明主,横把雕戈拜列侯。
书札二王争巧拙,篇章七子避风流。 -
226.《寄酬邺王罗令公五首(前三首一作感德叙怀寄上罗邺王)》 唐·罗隐
营室东回荫斥丘,少年承袭拥青油。
坐调金鼎尊明主,横把雕戈拜列侯。
书札二王争巧拙,篇章七子避风流。 -
227.《薛阳陶觱篥歌》 唐·罗隐
平泉上相东征日,曾为阳陶歌觱篥。
乌江太守会稽侯,相次三篇皆俊逸。
桥山殡葬衣冠后,金印苍黄南去疾。 -
228.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
229.《赠进士李德新接海棠梨》 唐·翁洮
蜀人犹说种难成,何事江东见接生。
席上若微桃李伴,花中堪作牡丹兄。
高轩日午争浓艳,小径风移旋落英。
一种呈妍今得地,剑峰梨岭谩纵横。 -
230.《读故许昌薛尚书诗集》 唐·郑谷
篇篇高且真,真为国风陈。
澹薄虽师古,纵横得意新。
翦裁成几箧,唱和是谁人。
华岳题无敌,黄河句绝伦。 -
231.《送新罗客归》 唐·许彬
君家沧海外,一别见何因。
风土难知教,程途自致贫。
浸天波色晚,横吹鸟行春。
明发千樯下,应为更远人。 -
232.《妒媒》 唐·韩偓
洞房深闭不曾开,横卧乌龙作妒媒。
好鸟岂劳兼比翼,异华何必更重台。
难留旋逐惊飙去,暂见如随急电来。 -
233.《倒押前韵》 唐·韩偓
白下同归路,乌衣枉作邻。
珮声犹隔箔,香气已迎人。
酒劝杯须满,书羞字不匀。
歌怜黄竹怨,味实碧桃珍。 -
234.《赴阙次留献荆南成相公三十韵》 唐·吴融
分阃兼文德,持衡有武功。
荆南知独去,海内更谁同。
拔地孤峰秀,当天一鹗雄。
云生五色笔,月吐六钧弓。 -
235.《个人三十韵》 唐·吴融
袅袅复盈盈,何年坠玉京。
见人还道姓,羞客不称名。
故事谙金谷,新居近石城。
脸横秋水溢,眉拂远山晴。 -
236.《绵竹山四十韵》 唐·吴融
绵竹东西隅,千峰势相属。
崚嶒压东巴,连延罗古蜀。
方者露圭角,尖者钻箭簇。
引者蛾眉弯,敛者鸢肩缩。 -
237.《赠广利大师歌》 唐·吴融
化人之心固甚难,自化之心更不易。
化人可以程限之,自化元须有其志。
在心为志者何人,今日得之于广利。 -
238.《三用韵》 唐·韦庄
素律初回驭,商飙暗触襟。
乍伤诗客思,还动旅人心。
蝉噪因风断,鳞游见鹭沈。
笛声随晚吹,松韵激遥砧。 -
239.《和友人送衡尚书赴池阳副车》 唐·殷文圭
淮王上将例分忧,玉帐参承半列侯。
次第选材如创厦,别离排宴向藏舟。
鲲鹏变化知难测,龙蠖升沈各有由。 -
240.《宋二首》 唐·徐夤
天爵休将儋石论,一身恭俭万邦尊。
赌将金带惊寰海,留得耕衣诫子孙。
缔构不应饶汉祖,奸雄何足数王敦。