-
241.《宋二首》 唐·徐夤
天爵休将儋石论,一身恭俭万邦尊。
赌将金带惊寰海,留得耕衣诫子孙。
缔构不应饶汉祖,奸雄何足数王敦。 -
242.《梅花》 唐·崔道融
数萼初含雪,孤标画本难。
香中别有韵,清极不知寒。
横笛和愁听,斜枝倚病看。
朔风如解意,容易莫摧残。
(朔风 一作:逆风) -
243.《江南行》 唐·许昼
江南萧洒地,本自与君宜。
固节还同我,虚心欲待谁。
涧泉傍借响,山木共含滋。
粉腻虫难篆,丛疏鸟易窥。 -
244.《赠华阴李明府》 唐·曹松
佩墨县兼清,约关西近城。
三峰岂不重,厚地戴犹轻。
雪筱欹难直,风泉喷易横。
须知高枕外,长是劝民耕。 -
245.《寄曹松(一作洛中作)》 唐·裴说
莫怪苦吟迟,诗成鬓亦丝。
鬓丝犹可染,诗病却难医。
山暝云横处,星沈月侧时。
冥搜不可得,一句至公知。 -
246.《寄曹松(一作洛中作)》 唐·裴说
莫怪苦吟迟,诗成鬓亦丝。
鬓丝犹可染,诗病却难医。
山暝云横处,星沈月侧时。
冥搜不可得,一句至公知。 -
247.《赠兴善彻公上人》 唐·李洞
师资怀剑外,徒步管街东。
九里山横烧,三条木落风。
古池曾看鹤,新塔未吟虫。
夜久龙髯冷,年多麈尾空。
心宗本无碍,问学岂难同。 -
248.《述怀二十韵献覃怀相公》 唐·李洞
帝梦求良弼,生申属圣明。
青云县器业,白日贯忠贞。
霭霭随春动,忻忻共物荣。
静宜浮竞息,坐觉好风生。 -
249.《哭王赞府》 唐·陈陶
白水流今古,青山送死生。
驱驰三楚掾,倏忽一空名。
金玉埋皋壤,芝兰哭弟兄。
龙头孤后进,鹏翅失前程。 -
250.《圣帝击壤歌四十声》 唐·陈陶
百六承尧绪,艰难土运昌。
太虚横彗孛,中野斗豺狼。
帝曰更吾嗣,时哉忆圣唐。
英星垂将校,神岳诞忠良。 -
251.《亚元舍人不替深知猥贻佳作三篇清绝不敢轻…庶资一笑耳》 唐·徐铉
海陵城里春正月,海畔朝阳照残雪。
城中有客独登楼,遥望天边白银阙。
白银阙下何英英,雕鞍绣毂趋承明。 -
252.《亚元舍人不替深知猥贻佳作三篇清绝不敢轻…庶资一笑耳》 唐·徐铉
海陵城里春正月,海畔朝阳照残雪。
城中有客独登楼,遥望天边白银阙。
白银阙下何英英,雕鞍绣毂趋承明。 -
253.《和钟大监泛舟同游见示》 唐·徐铉
潮沟横趣北山阿,一月三游未是多。
老去交亲难暂舍,闲中滋味更无过。
谿桥树映行人渡,村径风飘牧竖歌。
孤棹乱流偏有兴,满川晴日弄微波。 -
254.《题景焕画应天寺壁天王歌》 唐·欧阳炯
锦城东北黄金地,故迹何人兴此寺。
白眉长老重名公,曾识会稽山处士。
寺门左壁图天王,威仪部从来何方。 -
255.《惆怅诗九首》 唐·顾甄远
魂黯黯兮情脉脉,帘风清兮窗月白。
梦惊枕上炉烬销,不见蕊珠宫里客。
禁漏声稀蟾魄冷,纱厨筠簟波光净。
独坐愁吟暗断魂,满窗风动芭蕉影。 -
256.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
257.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
258.《读张曲江集》 唐·皎然
相公乃天盖,人文佐生成。
立程正颓靡,绎思何纵横。
春杼弄缃绮,阳林敷玉英。
飘然飞动姿,邈矣高简情。 -
259.《读张曲江集》 唐·皎然
相公乃天盖,人文佐生成。
立程正颓靡,绎思何纵横。
春杼弄缃绮,阳林敷玉英。
飘然飞动姿,邈矣高简情。 -
260.《奉应颜尚书真卿观玄真子置酒张乐舞破阵画洞庭三山歌》 唐·皎然
道流迹异人共惊,寄向画中观道情。
如何万象自心出,而心澹然无所营。
手援毫,足蹈节,披缣洒墨称丽绝。