-
1.《观鱼》 明·朽庵林公
鱼在水中生,人在水中死。
贪饵鱼上钩,失脚人下水。
人死鱼腹肥,鱼死人口美。
吁嗟鱼与人,恶乎不知此。 -
2.《咏史(二十一首)》 明·刘基
香饵获死鱼,重赏致死士。
自古以为训,世俗宁知此。
陈汤困刀笔,壮夫皆切齿。
如何中兴主,终竟惑薏苡。 -
3.《姑恶》 宋·邵定
姑恶,姑恶。
姑不恶,新妇恶。
不闻姑声骂妇错,但闻妇声数姑虐。
汝夫汝夫汝所严,汝姑又知天之天。 -
4.《寄陈留江子我》 宋·晁说之
江家宅在严家濑,亦有商声歌半夜。
不烦死鱼远吐墨,谁识天马早流赭。
嗟予久已乌角巾,愧尔当年白莲社。
唯昔灊山见老禅,枉叹门人才下下。 -
5.《寄陈留江子我》 宋·晁说之
江家宅在严家濑,亦有商声歌半夜。
不烦死鱼远吐墨,谁识天马早流赭。
嗟予久已乌角巾,愧尔当年白莲社。
唯昔灊山见老禅,枉叹门人才下下。 -
6.《寄陈留江子我》 宋·晁说之
江家宅在严家濑,亦有商声歌半夜。
不烦死鱼远吐墨,谁识天马早流赭。
嗟予久已乌角巾,愧尔当年白莲社。
唯昔灊山见老禅,枉叹门人才下下。 -
7.《又观打鱼》 唐·杜甫
苍江鱼子清晨集,设网提纲万鱼急。
能者操舟疾若风,撑突波涛挺叉入。
小鱼脱漏不可记,半死半生犹戢戢。
大鱼伤损皆垂头,屈强泥沙有时立。 -
8.《从军有苦乐行(时从司空鱼公北征)》 唐·李益
劳者且莫歌,我欲送君觞。
从军有苦乐,此曲乐未央。
仆居在陇上,陇水断人肠。
东过秦宫路,宫路入咸阳。 -
9.《逸老(庄子云:劳我以生,逸我以老,息我以死也)》 唐·白居易
白日下駸駸,青天高浩浩。
人生在其中,适时即为好。
劳我以少壮,息我以衰老。
顺之多吉寿,违之或凶夭。 -
10.《龟山寺鱼池》 唐·李绅
汲水添池活白莲,十千鬐鬣尽生天。
凡庸不识慈悲意,自葬江鱼入九泉。
剃发多缘是代耕,好闻人死恶人生。
祇园说法无高下,尔辈何劳尚世情。 -
11.《射鱼曲》 唐·李商隐
思牢弩箭磨青石,绣额蛮渠三虎力。
寻潮背日伺泅鳞,贝阙夜移鲸失色。
纤纤粉簳馨香饵,绿鸭回塘养龙水。
含冰汉语远于天,何由回作金盘死。 -
12.《射鱼曲》 唐·李商隐
思牢弩箭磨青石,绣额蛮渠三虎力。
寻潮背日伺泅鳞,贝阙夜移鲸失色。
纤纤粉簳馨香饵,绿鸭回塘养龙水。
含冰汉语远于天,何由回作金盘死。 -
13.《奉和鲁望渔具十五咏·药鱼》 唐·皮日休
吾无竭泽心,何用药鱼药。
见说放溪上,点点波光恶。
食时竞夷犹,死者争纷泊。
何必重伤鱼,毒泾犹可作。 -
14.《渔具诗·药鱼》 唐·陆龟蒙
香饵缀金钩,日中悬者几。
盈川是毒流,细大同时死。
不唯空饲犬,便可将贻蚁。
苟负竭泽心,其他尽如此。 -
15.《摸鱼儿》 宋·葛长庚
这身儿、从来业障。
一生空自劳攘。
生生死死皆如梦,更莫别生妄想。
没伎俩。 -
16.《生于忧患,死于安乐》 先秦·孟子及其弟子
舜发于畎亩之中,傅说举于版筑之间,胶鬲举于鱼盐之中,管夷吾举于士,孙叔敖举于海,百里奚举于市。
故天将降大任于是人也,必先苦其心志,劳其筋骨,饿其体肤,空乏其身,行拂乱其所为,所以动心忍性,曾益其所不能。
(是人 一作:斯人)
人恒过,然后能改;困于心,衡于虑,而后作;征于色,发于声,而后喻。
入则无法家拂士,出则无敌国外患者,国恒亡。 -
17.《鱼我所欲也》 先秦·孟子及其弟子
鱼,我所欲也;熊掌,亦我所欲也,二者不可得兼,舍鱼而取熊掌者也。
生,亦我所欲也;义,亦我所欲也。
二者不可得兼,舍生而取义者也。
生亦我所欲,所欲有甚于生者,故不为苟得也。 -
18.《摸鱼儿·问莲根有丝多少》 金朝·元好问
泰和中,大名民家小儿女,有以私情不如意赴水者,官为踪迹之,无见也。
其后踏藕者得二尸水中,衣服仍可验,其事乃白。
是岁此陂荷花开,无不并蒂者。
沁水梁国用,时为录事判官,为李用章内翰言如此。 -
19.《摸鱼儿·雁丘词/迈陂塘》 金朝·元好问
乙丑岁赴试并州,道逢捕雁者云:“今旦获一雁,杀之矣。
其脱网者悲鸣不能去,竟自投于地而死。
”予因买得之,葬之汾水之上,垒石为识,号曰“雁丘”。
同行者多为赋诗,予亦有《雁丘词》。 -
20.《子鱼论战》 先秦·左丘明
二十有二年春,公伐邾,取须句。
夏,宋公、卫侯、许男、滕子伐郑。
秋,八月丁未,及邾人战于升陉。
冬,十有一月己巳朔,宋公及楚人战于泓,宋师败绩。