-
1.《和旻上人伤果禅师》 唐·杨炯
净业初中日,浮生大小年。
无人本无我,非后亦非前。
箫鼓旁喧地,龙蛇直映天。
法门摧栋宇,觉海破舟船。 -
2.《和旻上人伤果禅师》 唐·杨炯
净业初中日,浮生大小年。
无人本无我,非后亦非前。
箫鼓旁喧地,龙蛇直映天。
法门摧栋宇,觉海破舟船。 -
3.《登福先寺上方然公禅室》 唐·蔡希寂
名都标佛刹,梵构临河干。
举目上方峻,森森青翠攒。
步登诸劫尽,忽造浮云端。
当暑敞扃闼,却嫌絺绤寒。 -
4.《妙喜寺达公禅斋寄李司直公孙、房都曹德裕…四十二韵》 唐·皎然
我祖传六经,精义思朝彻。
方舟颇周览,逸书亦备阅。
墨家伤刻薄,儒氏知优劣。
弱植庶可凋,苦心未尝辍。 -
5.《禅庭芦竹十二韵呈郑谷郎中》 唐·齐己
错错在禅庭,高宜与竹名。
健添秋雨响,乾助夜风清。
雀静知枯折,僧闲见笋生。
对吟殊洒落,负气甚孤贞。 -
6.《道林寺居寄岳麓禅师二首》 唐·齐己
门前石路彻中峰,树影泉声在半空。
寻去未应劳上下,往来殊已倦西东。
髭根尽白孤云并,心迹全忘片月同。 -
7.《呈大德禅师》 宋·尹辅
支遁行藏惠远才,几年嵩少避浮埃。
八行丹诏云间落,一对紫衣天上来。
诵律夜窗寒月皎,闭门秋渚白莲开。
名高自达帝王听,就降殊恩不假媒。 -
8.《次韵寄开化一元禅师》 明·愚庵智及
厌看功臣树色苍,故山端的胜殊方。
桑麻原隰连香径,金碧楼台峙宝坊。
瀹雪小斋云半榻,贯花新偈入千行。
春深四大轻安否,佛祖权衡赖抑扬。 -
9.《次韵仲殊雪中游西湖二首》 宋·苏轼
夜半幽梦觉,稍闻竹苇声。
起续冻折弦,为鼓一再行。
曲终天自明,玉楼已峥嵘。
有怀二三子,落笔先飞霙。 -
10.《丁未春日瓶中梅殊未开二首》 宋·范成大
暖合无人到,寒枝为我横。
情钟吹蕊破,静极觉香生。
老去魂休断,春来眼且明。
逃禅时索笑,百匝傍窗行。 -
11.《题陆羽祠堂兼寄李援援有诗殊佳二首》 宋·张耒
陆子不可招,寥寥风月魂。
空堂掩遗像,幸此配老禅。
举世人浇薄,云谁知子贤。
竟陵樵牧地,陈迹岂复存。
我欲歌子诗,三叹抚无弦。
瓦登荐秋菊,酌此石井泉。 -
12.《为黄龙心禅师烧香颂三首》 宋·黄庭坚
老师身今七十六,老师心亦七十六。
梦中沈却大法船,文殊顿足普贤哭。 -
13.《陈吉老县丞同知命弟游青原谒思禅师予以簿领》 宋·黄庭坚
天高万物肃,虚寂在川岑。
肃此尘外轸,随山上岖嶔。
列宿正参差,凝霜露衣襟。
惊鸟纵横去,孤猿拥条吟。 -
14.《见浙翁琰禅师》 宋·白玉蟾
谓师有道国人皆,何必文殊更五台。
棒喝交驰聊复尔,离微不犯亦奇哉。
且言风动还幡动,莫问船来与陆来。
不道相逢不相识,尽教寒拾笑咍咍。 -
15.《过静林寺与径山老禅曳杖溪滨俯浅涧寒冽可照》 宋·毛滂
寒溪数寸尔,下有万里天。
烟云自变怪,寸碧殊湛然。
蘋风亦可人,宁妨暂漪涟。
终观镜面平,与君受媸妍。 -
16.《赠六安文殊亮老》 宋·王之道
我从东蓼来,水竹遂幽讨。
崎岖至於六,获见文殊老。
文殊方外友,僧门素称宝。
平生首肯处,可嗣布禅皓。 -
17.《寄题殊公禅老黄云阁二首》 宋·强至
大士当年密行成,山居黄色有云生。
黄云已共斯人去,飞阁犹为此地名。
欲到尘埃先摆落,纵观气象亦峥嵘。
谁云瑞应难追复,禅老而今祖意明。 -
18.《寄题殊公禅老黄云阁二首》 宋·强至
人悦禅翁巧结庐,更营飞阁取幽虚。
溪山雨后翠欲活,棂槛风来清有馀。
龙象几年成佛界,猨猱深夜杂僧居。
还如梦得闻涵碧,谁写丹青复寄予。 -
19.《东禅百韵》 宋·刘宰
群居厌嚣烦,兀坐怅离索。
动静两何心,求端徯先觉。
张氏好兄弟,同游得先诺。
重以临邛客,雍客出莲幕。 -
20.《禅人写师真请赞》 宋·释慧远
透过荆棘林,瞎却醯罗眼。
拈起破砂盆,放下漏灯盏。
独有周书记,全机识得渠。
好笑云黄傅大士,也曾赤脚礼文殊。