-
61.《六州歌头(客赠牡丹)》 宋·刘克庄
维摩病起,兀坐等枯株。
清晨里,谁来问,是文殊。
遣名姝。
夺尽群花色,浴才出,酲初解,千万态,娇无力,困相扶。 -
62.《汉宫春(题钟肇长短句)》 宋·刘克庄
谢病归来,便文殊相问,懒下禅床。
雀罗晨有剥啄,颠倒衣裳。
袖中贽卷,原夫辈、安敢争强。
若不是,子期苗裔,也应通谱元常。 -
63.《括一丛花》 宋·林正大
知章骑马似乘船。
落井眼花圆。
汝阳三斗朝天去,左丞相、鲸吸长川。
潇酒宗之,皎如玉树,举盏望青天。 -
64.《太史公自序》 两汉·司马迁
太史公曰:“先人有言:‘自周公卒五百岁而有孔子。
孔子卒后至于今五百岁,有能绍明世、正《易传》,继《春秋》、本《诗》、《书》、《礼》、《乐》之际?’”意在斯乎!意在斯乎!小子何敢让焉!上大夫壶遂曰:“昔孔子何为而作《春秋》哉”?太史公曰:“余闻董生曰:‘周道衰废,孔子为鲁司寇,诸侯害子,大夫雍之。
孔子知言之不用,道之不行也,是非二百四十二年之中,以为天下仪表,贬天子,退诸侯,讨大夫,以达王事而已矣。
’子曰:‘我欲载之空言,不如见之于行事之深切著明也。 -
65.《谏迎佛骨表》 唐·韩愈
臣某言:伏以佛者,夷狄之一法耳,自后汉时流入中国,上古未尝有也。
昔者黄帝在位百年,年百一十岁;少昊在位八十年,年百岁;颛顼在位七十九年,年九十八岁;帝喾在位七十年,年百五岁;帝尧在位九十八年,年百一十八岁;帝舜及禹,年皆百岁。
此时天下太平,百姓安乐寿考,然而中国未有佛也。
其后殷汤亦年百岁,汤孙太戊在位七十五年,武丁在位五十九年,书史不言其年寿所极,推其年数,盖亦俱不减百岁。 -
66.《范宽秋林萧寺图》 清·乾隆
禅有南宗及北宗,画家笔法与之同。
限于地气因殊风,北之巨擘华原翁。
秋山丛樾凡几重,林凹萧寺隐其中。
流泉如飞虹,是何结撰杰且雄。
故应心醉米南宫,约略境界记所逢,文殊五台叶斗峰。 -
67.《偈二十七首》 宋·释守净
文殊普贤谈理事,临济德山行棒喝。
东禅一觉到天明,偏爱风从凉处发。 -
68.《耆英会诗》 宋·王拱辰
西都山水天下奇,神嵩景室环清伊。
甫申间气秀不绝,生贤会坚昌明时。
衣冠占数盛文雅,台符卿月光离离。
魏京雄奥压幽朔,游宫御府严天威。 -
69.《同朱山长游江郎》 宋·柴元彪
屭赑开天风,三峰互参峙。
一如植躬圭,两峰拱而侍。
削玉石为笔,书空云作纸。
岚光动九天,翠色照千里。 -
70.《殊胜院柬悟雪禅人》 宋·孙锐
百年萧寺古云间,五夜焚修昼掩关。
雪岭衣传方丈室,虎丘石点可中山。
天开罨黛成仙境,地接琉璃映佛颜。
我亦挂冠为弟子,同参肯许是耕閒。 -
71.《登清凉石有感》 明·丘梁
君不见,清凉山前一灵石,一片方方大如席。
云是文殊说法座,千古流传夸胜迹。
我生闻说自孩提,将信还疑难考索。 -
72.《天柱雉儿行》 宋·利书记
当年江上扬风舲,淮山望极排空青。
今登天柱赏潜皖,元是吾家翡翠屏。
禅业一室因栖寄,选胜寻幽产真伪。
虚廊揩藓读残碑,三百年前刊异事。 -
73.《颂古四十四首》 宋·释法泰
行婆能击涂毒鼓,远近闻之皆胆怖。
唯有南泉与赵州,同死同生殊不顾。
阿呵呵,伎死禅和不奈何。 -
74.《偈》 宋·释方会
云盖是事不如,说禅似吞栗薄。
若向此处会得,佛法天地悬殊。 -
75.《偈十六首》 宋·释行瑛
奇怪诸禅德,文殊普贤,化作寒山拾得。
头戴炙脂帽子,脚踏无底麻鞋。 -
76.《潮阳尉郑太玉梦至泉侧饮之甚甘明日得之东山》 宋·唐康
入道肯著相,出神得佳泉。
起寻定中境,偶在山之巅。
四人蹋{抗扌换乔}{抗扌换虚},数里闻潺湲。
循声到巉绝,满意流甘鲜。 -
77.《古诗二首》 宋·陶应靁
晨选期门士,大猎南山阳。
白日照旌旗,咫尺临清光。
之子才且武,结发在戎行。
控弮拉羆虎,馀勇殊未央。 -
78.《游云门寺留题灵运上人房》 宋·吴奎
云门入云深,树密山转幽。
谿亭脩竹里,激激玉泉流,仁智所遐想,古今为胜游。
我乘休沐至,穷览殊难周。 -
79.《妙相寺方丈》 宋·徐锐
脚力无穷为好山,直须勾引到禅关。
柳堤雪后摇金缕,竹径风前弄翠环。
宦业始知红叶落,清游终羡白云闲。
此来不见文殊面,多谢岩花慰我颜。 -
80.《赠英公大师》 宋·许道宁
业就携筇别五湖,御帘香暖几曾趋。
精搜象外吟情逸,玄达禅中惠性殊。
江坞秋思霜橘美,云房高寄海峰孤。
白莲共结他年约,还放疏慵入社无。