-
81.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
82.《净土寺追和东坡韵》 宋·杨栋
令君督来期,书邮日旁午。
世事不足论,清游乃先务。
朝朝叩禅关,复此得净字。
浅斜琥珀浓,细嚼银丝缕。 -
83.《屈原祠》 宋·赵汝譡
忠深独逢尤,怨极翻作歌。
岂云嗜好异,夺此芳洁何。
郢都值末造,听惑贤佞讹。
令尹尊国事,君王信秦和。 -
84.《青溪龙女洞》 明·雷思霈
欲买青溪溪上田,绝怜龙女住寒泉。
须知成佛文殊后,莫更投书柳毅前。
岭外猕猴闲出定,洞中蝙蝠解安禅。
茅庵结得经行久,应向人间作水仙。 -
85.《玉女潭题赠吏史部恭甫》 明·陆师道
玉阳古洞天,名是神仙宅。
因君地始显,令人思俱逸。
玉冈绕鸾鹄,云庄艺芝术。
修廊俯大观,列卦开玄室。 -
86.《隩叙》 明·于嘉
兴寄随年短,尸居度日长。
厨供大阮酒,炉炷小宗香。
倦涉英雄记,勤披服食方。
敝精玄尚白,凋干紫移黄。 -
87.《次韵子由浴罢》 宋·苏轼
理发千梳净,风晞胜汤沐。
闭息万窍通,雾散名干浴。
颓然语默丧,静见天地复。
时令具薪水,漫欲濯腰腹。 -
88.《谢人惠云巾方舄二首》 宋·苏轼
燕尾称呼理未便,剪裁云叶却天然。
无心只是青山物,覆顶宜归紫府仙。
转觉周家新样俗,?头巾起后周。
?未容陶令旧名传。 -
89.《谢人惠云巾方舄二首》 宋·苏轼
胡靴短靿格粗疏,古雅无如此样殊。
妙手不劳盘作凤,轻身只欲化为凫。
魏风褊俭堪羞葛,楚客豪华可笑珠。
拟学梁家名解脱,便於禅坐作跏趺。 -
90.《破琴诗(并引)》 宋·苏轼
旧说,房琯开元中尝宰卢氏,与道士邢和璞出游,过夏口村,入废佛寺,坐古松下。
和璞使人凿地,得瓮中所藏娄师德与永禅师书,笑谓琯曰:“颇忆此耶?”琯因怅然,悟前生之为永师也。
故人柳子玉宝此画,云是唐本,宋复古所临者。
元祐六年三月十九日,予自杭州还朝,宿吴淞江,梦长老仲殊挟琴过予,弹之有异声,就视,琴颇损,而有十三弦。 -
91.《寄无为军张居士》 宋·王安石
南阳居士月城翁,曾习禅那问色空。
卓荦想超文字外,低徊却寄语言中。
真心妙道终无二,末学殊方自不同。
此理世间多未悟,因君往往叹西风。 -
92.《觉慈寺》 宋·戴复古
踏破白云登上方,自嫌尘土涴禅床。
千山月色令人醉,半夜梅花入梦香。
深谷不妨春到早,老僧殊为客来忙。
山童懒惯劳呼唤,自拗枯松煮术汤。 -
93.《次韵莘老》 宋·秦观
妙龄随计日,绀发度关年。
较艺先豪俊,飞声动眇绵。
秘书窥甲乙,密室诣温宣。
已叶半千运。 -
94.《病中偶书》 宋·陆游
灯火青荧古屋深,挂冠境界已駸駸。
竹枝影瘦横残月,戡杵声寒续暮砧。
病觉死生真大事,老知道德愧初心。
经龛禅版殊当勉,嬾学莎蛩事苦吟。 -
95.《咏怀》 宋·文天祥
阴阳相烹然,天地一釜鬵。
人生居其间,便同肉在砧。
热犹以火燎,湿犹以汤浔。
一岁一煅炼,老形忽駸駸。 -
96.《答仲车》 宋·张耒
先生居山阳,时事不挂齿。
读书逾五车,不肯着一字。
今朝苦叹嗟,告我将老矣。
我意与子殊,欲去依禅子。 -
97.《欧阳从道许寄金橘以诗督之》 宋·黄庭坚
禅客入秋无气息,想依红袖醉毰毸。
霜枝摇落黄金弹,许送筠笼殊未来。 -
98.《全州双松堂》 宋·黄庭坚
文殊堂下松,永日如鸣琴。
我登双松堂,时步双松阴。
中有寂莫人,安禅无古今。 -
99.《掩关》 元·王冕
竟日掩柴门,翛然无俗尘。
幽花殊得意,老树不知春。
风月临淸夜,江湖忆故人。
西房老禅伯,潇洒亦吾贫。 -
100.《十二时/忆少年》 宋·无名氏
圣明代,海县澄清。
惠化洽寰瀛。
时康岁足,治定功成。
遐迩贺升平。