-
161.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
162.《三十字母》 清·钱长泽
布局先存根地,可关可拆最利,六三胜是九三投,铁网七三非计。
行子要得实地,垂莲大角用意,神头倚盖扭双飞,尖轧飞关审细。 -
163.《建业》 宋·丁开
谁遗凄凉满眼中,蘋花渺渺又秋风。
龙蹲虎踞江山大,马去牛来社稷空。
纵有千人惟诺诺,本无百岁更匆匆。
乾坤颠倒孤舟在,聊复残生伴钓翁。 -
164.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
165.《绝命诗》 清·通州诗丐
赋性生来本野流,手提竹杖过通州。
饭篮向晓迎残月,歌板临风唱晚秋。
两脚踏翻尘世路,一肩担尽古今愁。
如今不受嗟来食,村犬何须吠不休。 -
166.《海棠》 宋·高觌
锦里花中色最奇,妖娆天赋本来稀。
绮霞忽照迷红障,縠露轻笼设翠帏。
繁朵有情妆媚景,纖枝无力带残晖。
好将绣向罗裙上,永作香闺楚楚衣。 -
167.《岳阳楼晚眺即事叠韵四首》 宋·高善濂
危楼缥缈倚阑斜,无数残阳噪乱鸦。
过客扬帆冲雪浪,渔人举网出银花。
子声落纸间听奕,舌本留香为别茶。
巫峡潇湘恣极览,谁言远望当归家。 -
168.《韩木》 宋·黄补
先生来潮南,先生一时屋。
潮南得先生,潮南千载足。
呜呼潮南俗亦淳,先生遗树今犹存。
春山二月春鸟响,游人树底罗酒尊。 -
169.《题义门胡氏华林书院》 宋·柳直
华林茂族蔼青芬,族本重华远裔孙。
弟侄声光攀郤桂,君王恩渥表于闾。
书帏月鉴琴横席,吟阁云残村隔原。
多感朝英寄诗什,永留风雅贲丘园。 -
170.《挽薛艮斋》 宋·钱佖
蚤悟传心学,精微造本原。
读书残万卷,落笔动千言。
孤邑验英略,流民感至恩。
颜亡虽可痛,自有不亡存。 -
171.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
172.《泛汝联句》 宋·孙永
平居厌城郭,具舟泛清汝。
蓝光一水远,铁色两岩古。
日华动中流,沙纹乱前渚。
湍鸣达公桥,草绿襄王墓。 -
173.《寄陈古堂》 宋·翁森
往来几兴亡,古今一天地。
而人生其中,云胡不自贵。
渺予寸心孤,浩发千载喟。
残夜抱遗编,青灯照无寐。 -
174.《下竺看猿》 宋·徐集孙
渴泉饮罢过别枝,株守山林得便宜。
伸手攫拿野僧果,贵游玩弄如儿嬉。
膏粱恣欲甚丘壑,苞苴剩把实囊橐。
本然无物抛乞与,纵有腥膻医无药。 -
175.《海棠》 宋·张冕
海棠栽植遍尘寰,未必成都欲咏难。
山木瓜开千颗颗,水林檎发一攒攒。
初疑红豆争头缀,忽觉燕脂众手丸。
西蜀僧家根拨小,南荆宫舍树支宽。 -
176.《絜矩书院示学子》 宋·章粲
四时配四德,元亨利与贞。
天德元最重,方春木主生。
夏火物畅茂,是为德之亨。
金利秋向实,水贞冬日成。 -
177.《防风庙》 宋·章杰
弭楫山水县,驱马东南隅。
侯当溽暑至,乘凉出郊墟。
晓月醒魂梦,轻颸动襟裾。
气爽体自轻,纵意驰坦途。 -
178.《腊月十八日呈子京》 宋·郑侠
岁去如奔马,残日十有三。
侄为当嫁女,甥是未婚男。
丛然猥俗并,殊非力所堪。
嗟予本支离,尘事素不能。 -
179.《石鼓歌(阁试)》 明·焦竑
周原石鼓奇且綍,几年踪迹沈蓬莱。
世遥几得睹拓本,残章断碣如琼瑰。
何人辇载逾千里,至今照耀黄金台。
河倾昆仑势曲折,雪压泰华高崔巍。 -
180.《月下弹琴记集句诗(二十首)》 明·李桢
云想衣裳花想容,青春已过乱离中。
功名富贵若长在,得丧悲欢尽是空。
窗里日光飞野马,岩前树色隐房栊。
身无彩凤双飞翼,油璧香车不再逢。