-
101.《沁园春(寿婺州陈可齐九月九日)》 宋·姚勉
四海中间,第一清流,惟有可齐。
看平生践履,真如冰玉,雄文光焰,不涴尘埃。
无佑诸贤,纷纷台省,惟有景仁招不来。
狂澜倒,独中流砥柱,屹立崔嵬。 -
102.《沁园春(寿张府判夫人)》 宋·姚勉
梅笑东风,只两日间,又新岁华。
有玉龟阿母,献三蟠实,蕊宫仙子,飞七香车。
春满虾帘,雪晴鸳瓦,窗户非烟笼翠纱。
萱堂上,看衣翻戏采,觞捧流霞。 -
103.《沁园春(送权倅许张干)》 宋·姚勉
万里清风,吹送锦帆,入南浦云。
看拂天旌旆,攀留不住,迷津舸舰,歌舞相迎。
二许家声,三洪地望,今代风流第一人。
蜚英早,合词林视草,书阁翻芸。 -
104.《沁园春(寿王高安,七月二十八日)》 宋·姚勉
超逸天才,文如三松,诗如卢溪。
自白莲赋就,已高声价,梅花句出,远见襟期。
玉尘精神,瑶林风韵,雪里神仙小氅衣。
缑山夕,已再经旬浃,戏鹤重归。 -
105.《沁园春(寿程丞相)》 宋·姚勉
崧岳降神,昴宿宣精,挺生伟人。
整淳佑乾坤,浸如嘉佑,太平事业,了却端平。
扶日中天,拱辰北极,一洒某霖埃雾清。
春寰海,听农歌载路,边析沈声。 -
106.《沁园春(寿陈中书)》 宋·姚勉
湖海元龙,逸气飘然,可百尺楼。
受文光万丈,星辰绚彩,爽襟一掬,风露澄秋。
衔字冰清,班心玉立,海内而今第一流。
翻书子,紫薇花浸月,夜揽词头。 -
107.《沁园春》 宋·陈坦之
睡起闻莺,卷帘微雨,黄昏递愁。
正青翰音断,离怀几折,碧云暮合,千里双眸。
思发花前,人归雁後,误记归帆天际舟。
浑无据,但余香绕梦,频到西楼。 -
108.《沁园春·题潮阳张许二公庙》 宋·文天祥
为子死孝,为臣死忠,死又何妨。
自光岳气分,士无全节;君臣义缺,谁负刚肠。
骂贼睢阳,爱君许远,留取声名万古香。
后来者,无二公之操,百炼之钢。 -
109.《沁园春(代寿宗室)》 宋·翁溪园
记得花筵,巧夕星河,初度女牛。
更四双蓂荚,十分桂魄,中元佳致,妆点初秋。
蔼蔼非烟,濛濛如雾,锦水郁葱佳气浮。
人人道,是王孙帝胄,今日东朝。 -
110.《沁园春》 宋·刘氏
我生不辰,逢此百罹,况乎乱离。
奈恶因缘到,不夫不主,被擒捉去,为妾为妻。
父母公姑,弟兄姊妹,流落不知东与西。
心中事,把家书写下,分付伊谁。 -
111.《沁园春(庆宁乡令)》 宋·萧仲
笑问鸥盟,所不同心,有如大江。
念渊明漫仕,虽轻斗粟,弦歌有得,难慕柴桑。
相业流芳,元枢新躅,拈作先生一瓣香。
长生酒,仗西风桂子,吹到河阳。 -
112.《沁园春(寿白侍从八十)》 宋·立齐
表表耆英,松柏贞刚,冰霜洁清。
正持囊紫禁,急流勇退,步角巾绿野,闲处安身。
里社鸡豚,家山猿鹤,物我相忘法从荣。
东溪畔,似非熊尚父,在渭之滨。 -
113.《沁园春(无为灯夕上陆史君)》 宋·杨元亨
一棹横江,问讯盟鸥,太守谓谁。
道皇华使者,光风洒落。
元宵三五,乐与民俱。
宝榼金鞯,玉梅钗燕,斗鸭阑干花影嬉。 -
114.《沁园春(无为灯夕上陆史君)》 宋·杨元亨
一棹横江,问讯盟鸥,太守谓谁。
道皇华使者,光风洒落。
元宵三五,乐与民俱。
宝榼金鞯,玉梅钗燕,斗鸭阑干花影嬉。 -
115.《沁园春(谢刘小山频寄所作)》 宋·程必
君有新词,何妨为我,时遣奚奴。
看此山大小,风流晋宋,眼中余子,苦自侏儒。
九曲清溪,千枝杨柳,还记新条更有无。
春将好,欲从君商略,君意何如。 -
116.《沁园春·咏菜花》 清·陈维崧
极目离离,遍地濛濛,官桥野塘。
正杏腮低亚,添他旖旎;柳丝浅拂,益尔轻飏。
绣袜才挑,罗裙可择,小摘情亲也不妨。
风流甚,映粉红墙低,一片鹅黄。 -
117.《沁园春·长沙》 现代·毛泽东
独立寒秋,湘江北去,橘子洲头。
看万山红遍,层林尽染;漫江碧透,百舸争流。
鹰击长空,鱼翔浅底,万类霜天竞自由。
怅寥廓,问苍茫大地,谁主沉浮? -
118.《沁园春·雪》 近代·毛泽东
北国风光,千里冰封,万里雪飘。
望长城内外,惟余莽莽;大河上下,顿失滔滔。
(余 通:馀)
山舞银蛇,原驰蜡象,欲与天公试比高。 -
119.《沁园春·十万琼枝》 清·陈维崧
题徐渭文《钟山梅花图》,同云臣、南耕、京少赋。
十万琼枝,矫若银虬,翩如玉鲸。
正困不胜烟,香浮南内;娇偏怯雨,影落西清。
夹岸亭台,接天歌管,十四楼中乐太平。 -
120.《沁园春·试望阴山》 清·纳兰性德
试望阴山,黯然销魂,无言排徊。
见青峰几簇,去天才尺;黄沙一片,匝地无埃。
碎叶城荒,拂云堆远,雕外寒烟惨不开。
踟蹰久,忽砯崖转石,万壑惊雷。