-
301.《高宗皇帝韦杜三诗御书赞》 宋·岳珂
古者赋诗,惟以言志。
或陈卒章,或摭首意。
惟圣秉籙,启于多艰。
北乡之悲,銮舆未还。 -
302.《题司理采芙蓉图》 宋·方岳
纫之以湘累秋兰之佩,载之以剡溪夜雪之舟。
漱之以清冰寒露之壶,浇之以碧玉晴云之瓯。
著童船尾书船头,荷化浦溆双飞鸥。
新红如洗云锦稠,停桡伫棹香浮浮。 -
303.《留墓松》 宋·卫宗武
青青冢上木,夭矫摩太虚。
日夜之所息,雨露这所濡。
其来至高曾,溪啻五世储。
伟哉廊庙材,而受斤斧屠。 -
304.《赠赵月麓之霅》 宋·卫宗武
乍合成乍离,岁月何飘忽。
重来吾愈老,喜复遂良觌。
月麓号新改,簪裳亦殊昔。
议论羲皇前,咳唾烟霞出。 -
305.《次韵张子开次子试晬》 宋·陈著
闻昔宁馨儿,如马千里驰。
或秀如芝兰,或如饤坐梨。
居易生七月,已能指无之。
又比令狐楚,五岁善属辞。 -
306.《送竺甥秀》 宋·陈著
恭惟吾外祖,盛德表一乡。
身都云南瑞,一母十郎娘。
吾母实居长,钟爱非寻常。
择婿流俗外,眼高意见长。 -
307.《河之水》 宋·赵文
河之水,深复深。
舟以济,犹难谌。
被发之叟,狂不可鍼。
岂无一壶,水力难任。 -
308.《春从天上来 承御韩氏者,祖母之 也,姿淑》 元·王恽
御。
事金宣宗天与二帝,历十有九年,正大末以放出宫。
明年壬辰,鉴辂乐巡,又明年国亡于蔡,韩遂谪石抹子昭,相与流寓许昌者余十年,大元至元三年,弟澍为汲令,自许迎致淇上者累月。
一日酒间,谈及宫掖故事,感念畴昔,如隔一世而梦钧天也,不觉泣下,予亦为之欷也。 -
309.《庸庵尚书至自沪三月八日携犹子子式命汽车招》 近代·陈三立
客久看遍门前山,兀倚湖光壁挂杖。
花时台馆颇照眼,亦依蜂蝶媚寻丈。
尚书禊约竟临存,张饮联吟付双桨。
发兴携为玲珑游,魂迎草树初旭朗。 -
310.《题周养安篝灯纺读图》 近代·陈三立
梧几起哀音,披图荡胸肊。
附以熙甫状,惨淡孤儿笔。
维母丁穷屯,影事悬历历。
机声读书声,依倚中夜泣。
贤豪基树立,一灯辉其国。
新说改家范,孰念放而失。
儿味保恩勤,人纪有胶漆。 -
311.《病起自叙》 宋·释智圆
盗跖死牖下,伯牛遭恶疾。
报应似无徵,苍苍意难悉。
及考竺干教,其旨明逾日。
业以三世论,事匪一生讫。 -
312.《留别知郡职方杨员外》 宋·宋庠
矛本草茅士,世无钟鼎荣。
在昔未胜冠,先畴弓冶倾。
茹荼滨十死,属纩存微生。
分遂甯牛饭,谁希庄雁鸣。 -
313.《雨夜秋兴示仲氏子京》 宋·宋庠
秋律盪华序,浓云生夕阴。
群芳伴雨泣,百竅随风吟。
衰萤灭遥径,倦翼翔故林。
暗隙湿已逗,孤灯青欲沈。 -
314.《荆南师姚参政挽诗》 宋·项安世
剑履三以亚,旌旄十国连。
春风迎上日,秋色送归船。
露泣千山月,云愁万里天。
堂堂宁复有,玉立照人鲜。 -
315.《古兴和饶云峰韵》 宋·刘黻
贫妇守蓬藋,憔悴无颜姿。
挈瓶养公姑,肯涉山径蹊。
夫君昵浮响,疏越成暌离。
家欠蚕织具,茹苦宁力支。 -
316.《哭薛榆溆同舍》 宋·林景熙
桂花月亦灰,鹏枯海为陆。
自我哭斯文,老泪几盈掬。
故国忽春梦,故人复霜木。
矫矫榆溆君,白首尚儒服。 -
317.《竭陆宣公祠》 宋·林景熙
冰玉为骨秋为神,堂堂内相真天人。
谏草数百垂清芬,仁义一洗功利尘。
刳肝沥血空排云,白日不鉴吾忠勤。
奉天诏下哀痛新,将士感泣天亦闻。 -
318.《石鼓歌》 明·李东阳
昔闻石鼓在太学,鼓形穹窿石荦嶨。
髫年释褐随班行,未识研覃与扬搉。
始官翰林岁分献,晚以代祀观尤数。
我思古人不可见,健笔雄词两超卓。 -
319.《丁卯春雪呈同僚》 宋·孔武仲
经时无甘泽,帝为元元忧。
新正得一雪,尚可期有秋。
狂风东北来,浩浩举山丘。
飞霰为先驱,繁英已绸缪。 -
320.《寄题经父萱堂》 宋·孔武仲
萱堂有秋花,对客如劝侑。
人生本多事,更以百忧副。
愔愔横天壤,扰扰迷刻漏。
倾地救海涸,揭柱支山仆。