-
1.《拟咏怀 七》 南北朝·庾信
榆关断音信,汉使绝经过。
胡笳落泪曲,羌笛断肠歌。
纤腰减束素,别泪损横波。
恨心终不歇,红颜无复多。
枯木期填海,青山望断河。 -
2.《咏怀六首》 南北朝·庾信
其一
楚材称晋用,秦臣即赵冠。
离宫延子产, -
3.《蝶恋花》 宋·石孝友
别后相思无限忆。
欲说相思,要见终无计。
拟写相思持送似。
如何尽得相思意。
眼底相思心里事。
纵把相思,写尽凭谁寄。
多少相思都做泪。
一齐泪损相思字。 -
4.《折杨柳》 唐·杨炯
边地遥无极,征人去不还。
秋容凋翠羽,别泪损红颜。
望断流星驿,心驰明月关。
藁砧何处在,杨柳自堪攀。 -
5.《折杨柳》 唐·杨炯
边地遥无极,征人去不还。
秋容凋翠羽,别泪损红颜。
望断流星驿,心驰明月关。
藁砧何处在,杨柳自堪攀。 -
6.《怀妓(前三首一作刘损诗,题作愤惋)》 唐·刘禹锡
玉钗重合两无缘,鱼在深潭鹤在天。
得意紫鸾休舞镜,能言青鸟罢衔笺。
金盆已覆难收水,玉轸长抛不续弦。 -
7.《台中鞫狱忆开元观旧事呈损之兼赠周兄四十韵》 唐·元稹
忆在开元馆,食柏练玉颜。
疏慵日高卧,自谓轻人寰。
李生隔墙住,隔墙如隔山。
怪我久不识,先来问骄顽。 -
8.《台中鞫狱忆开元观旧事呈损之兼赠周兄四十韵》 唐·元稹
忆在开元馆,食柏练玉颜。
疏慵日高卧,自谓轻人寰。
李生隔墙住,隔墙如隔山。
怪我久不识,先来问骄顽。 -
9.《酬乐天叹损伤见寄》 唐·元稹
前途何在转茫茫,渐老那能不自伤。
病为怕风多睡月,起因花药暂扶床。
函关气索迷真侣,峡水波翻碍故乡。
唯有秋来两行泪,对君新赠远诗章。 -
10.《浣溪沙·久病长愁损旧眉》 现代·沈祖棻
久病长愁损旧眉,低徊鸾镜不成悲。
小鬟多事话年时。
剩水残山供怅望,旧欢新怨费沉思。
更无双泪为君垂。 -
11.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
12.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
13.《汴堤柳(一本作题河边枯柳)》 唐·王泠然
隋家天子忆扬州,厌坐深宫傍海游。
穿地凿山开御路,鸣笳叠鼓泛清流。
流从巩北分河口,直到淮南种官柳。 -
14.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
15.《雨晴》 唐·杜甫
雨时山不改,晴罢峡如新。
天路看殊俗,秋江思杀人。
有猿挥泪尽,无犬附书频。
故国愁眉外,长歌欲损神。 -
16.《雨晴》 唐·杜甫
雨时山不改,晴罢峡如新。
天路看殊俗,秋江思杀人。
有猿挥泪尽,无犬附书频。
故国愁眉外,长歌欲损神。 -
17.《寒食日出游》 唐·韩愈
李花初发君始病,我往看君花转盛。
走马城西惆怅归,不忍千株雪相映。
迩来又见桃与梨,交开红白如争竞。 -
18.《长相思》 唐·陈羽
相思长相思,相思无限极。
相思苦相思,相思损容色。
容色真可惜,相思不可彻。
日日长相思,相思肠断绝。
肠断绝,泪还续,闲人莫作相思曲。 -
19.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
20.《杏殇(杏殇,花乳也,霜翦而落,因悲昔婴,故作是诗)》 唐·孟郊
冻手莫弄珠,弄珠珠易飞。
惊霜莫翦春,翦春无光辉。
零落小花乳,斓斑昔婴衣。
拾之不盈把,日暮空悲归。