-
81.《多丽》 宋·严仁
最无端,官楼画角轻软。
一声来、深闺深处,把人好梦惊回。
许多愁、尽教奴受,些个事、未必君知。
泪滴兰衾,寒生珠幌,翠云撩乱枕频欹。 -
82.《风流子》 宋·方君遇
春被雨禁持。
伤心事、仿佛去年时。
记芳径暮归,褪妆微醉,暗帏先寝,闻笑佯痴。
回首别离容易过,杨柳又依依。 -
83.《江神子(赠妓寄梦窗)》 宋·万俟绍之
十年心事上眉端。
梦惊残。
琐窗寒。
云絮随风,千里度关山。 -
84.《水龙吟(追和晁次膺)》 宋·洪茶
经年不见书来,后期杳杳从谁问。
柳英蜡小,柳枝金嫩,艳阳春近。
罗幕风柔,泛红泛绿,连朝花信。
念平生多少,情条恨叶,镇长使、芳心困。 -
85.《小重山》 宋·陈成之
恨入眉尖熨不开。
日高犹未肯,傍妆台。
玉郎嘶骑不归来。
梁间燕,犹自及时回。
粉泪污香腮。
纤腰成瘦损,有人猜。
一春那识下香阶。
春又去,花落满苍苔。 -
86.《乌夜啼》 宋·陈逢辰
月痕未到朱扉。
送郎时。
暗里一汪儿泪、没人知。
揾不住。
收不聚。
被风吹。
吹作一天愁雨、损花枝。 -
87.《拜星月慢(祠壁宫姬控弦可念)》 宋·彭泰翁
雾罥觚棱,尘侵团扇,恨满哀弹倦理。
控雨笼云,共闲情孤倚。
敛娥黛、怕似流莺历历,惹得玉锁琼碎。
可惜阑干,但苔花沈穗。 -
88.《卖花声(闺思)》 宋·康与之
蹙损远山眉。
幽怨谁知。
罗衾滴尽泪胭脂。
夜过春寒愁未起,门外鸦啼。
惆怅阻佳期。
人在天涯。
东风频动小桃枝。
正是销魂时候也,撩乱花飞。 -
89.《酒泉子·杨柳舞风》 五代·顾敻
杨柳舞风,轻惹春烟残雨。
杏花愁,莺正语,画楼东。
锦屏寂寞思无穷,还是不知消息。
镜尘生,珠泪滴,损仪容。 -
90.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
91.《蝶恋花·暖日晴风初破冻》 宋·李清照
暖日晴风初破冻。
柳眼眉腮,已觉春心动。
酒意诗情谁与共。
泪融残粉花钿重。
乍试夹衫金缕缝。
山枕斜敧,枕损钗头凤。
独抱浓愁无好梦。
夜阑犹剪灯花弄。 -
92.《鹧鸪天·一醉醒来春又残》 宋·晏几道
一醉醒来春又残,野棠梨雨泪阑干。
玉笙声里鸾空怨,罗幕香中燕未还。
终易散,且长闲,莫教离恨损朱颜。
谁堪共展鸳鸯锦,同过西楼此夜寒。 -
93.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
94.《江梅引·陌头杨柳恨春迟》 元·李治
陌头杨柳恨春迟。
被寒欺。
淡依依。
瘦损王孙,青琐小腰围。 -
95.《风入松·画桥流水欲平阑》 宋·康与之
画桥流水欲平阑。
雨後青山。
去年芳草今年恨,恨香车、不逐雕鞍。
红杏墙头院落,绿杨楼外秋千。
谢娘别後忆前欢。
泪滴春衫。
柔荑共折香红处,劝东风、且与流连。
早是相思瘦损,梅花谢了春寒。 -
96.《太常引·故人别我出阳关》 元·刘燕歌
故人别我出阳关,无计锁雕鞍。
今古别离难,蹙损了蛾眉远山。
一尊别酒,一声杜宇,寂寞又春残。
明月小楼间,第一夜相思泪弹。 -
97.《水龙吟·经年不见书来》 宋·洪瑹
经年不见书来,後期杳杳从谁问。
柳英蜡小,柳枝金嫩,艳阳春近。
罗幕风柔,泛红浮绿,连朝花信。
念平生多少,情条恨叶,镇长使、芳心困。 -
98.《古意》 宋·王铚
有恨匆匆别,无期缓缓归。
天涯作孤客,楼上对斜晖。
目断路不断,魂飞花更飞。
无多清滴泪,恐损别时衣。 -
99.《悲二子聊句》 宋·苏舜元
有客自远方,来以二子说。
穆子病疾初,家事巨细缺。
邻人苦其求,翳师久以决。
案杯小大空,布被旁午裂。 -
100.《挽赵秋晓》 宋·赵时清
诸老凋零不忍闻,奈何天又夺斯人。
汉初贾谊曾前席,晋后渊明耻屈身。
尚想醉归松路月,可堪梦断草池春。
同宗闻讣尤伤感,老泪无多暗损神。