-
1.《秋晓书感》 宋·陆游
天公息我半生劳,寄傲江湖亦足豪。
淡尽月痕知夜艾,飘残桐叶喜秋高。
读书时亦挂牛角,对酒正须持蟹螯。
纵有故人终自绝,安能从汝望绨袍。 -
2.《女冠子·淡烟飘薄》 宋·柳永
淡烟飘薄。
莺花谢、清和院落。
树阴翠、密叶成幄。
麦秋霁景,夏云忽变奇峰、倚寥廊。 -
3.《淡黄柳·空城晓角》 宋·姜夔
客居合肥南城赤阑桥之西,巷陌凄凉,与江左异。
唯柳色夹道,依依可怜。
因度此阕,以纾客怀。
空城晓角,吹入垂杨陌。 -
4.《疏帘淡月·寓桂枝香秋思》 宋·张辑
梧桐雨细。
渐滴作秋声,被风惊碎。
润逼衣篝,线袅蕙炉沈水。
悠悠岁月天涯醉。 -
5.《女冠子·淡花瘦玉》 五代·孙光宪
淡花瘦玉,依约神仙妆柬,佩琼文。
瑞露通宵贮,幽香尽日焚。
碧纱笼绦节,黄藕冠浓云。
勿以吹箫伴,不同群。 -
6.《淡黄柳·咏柳》 清·纳兰性德
三眠未歇,乍到秋时节。
一树斜阳蝉更咽,曾绾灞陵离别。
絮己为萍风卷叶,空凄切。
长条莫轻折,苏小恨、倩他说。
尽飘零、游冶章台客。
红板桥空,溅裙人去,依旧晓风残月。 -
7.《太常引·淡妆素服更纤浓》 元·许桢
淡妆素服更纤浓。
清致不须红。
伫目画桥东。
一扫尽、人间冶容。
麻姑何在,嫦娥昨夜,飞出广寒宫。
天亦为诗翁。
把好景、都移此中。 -
8.《太常引·淡妆素服更纤浓》 元·许桢
淡妆素服更纤浓。
清致不须红。
伫目画桥东。
一扫尽、人间冶容。
麻姑何在,嫦娥昨夜,飞出广寒宫。
天亦为诗翁。
把好景、都移此中。 -
9.《淡山岩》 宋·陈梅所
天下人知此一岩,霜清杖履雅宜闲。
闽峰尽有堪怡处,猿鹤多时望客还。 -
10.《赠尽梅竹刘信可》 宋·李軏
刘兄胸次参元化,不发为文发为画。
心工入妙手通神,声名直与僧繇亚。
月宫拔得玉兔毫,缚成篆笔铦如刀。
纷然万有类形役,竹梅两品方清高。 -
11.《顾仲瑛淡香亭》 明·殷奎
淡香亭外花无数,尽说清明似洛中。
西郭爱看千树雪,东阑生怕五更风。
何郎酒怯春罗薄,荀令香熏雾縠空。
吹遍内园天上曲,坐深清夜月朦胧。 -
12.《题淡山岩二首》 宋·黄庭坚
去城二十五里近,天与隔尽俗子尘。
春蛙秋蝇不到耳,夏凉冬暖总宜人。
岩中清磬僧定起,洞口绿树仙家春。
惜哉次山世未显,不得雄文鑱翠珉。 -
13.《醉花阴·候馆青灯淡相对》 元·元好问
候馆青灯淡相对。
夜迢迢无奈。
掩泪惜分飞,好梦空回,留得闲愁在。
同心易绾双罗带。
只连环难解。
且莫望归鞍,尽眼西山,人更西山外。 -
14.《霜叶飞·故宫秋晚馀芳尽》 宋·无名氏
故宫秋晚馀芳尽,轻阴闲淡池阁。
凤泥银暗玳纹花,卷断肠帘幕。
渐砌菊、遗金谢却,芙蓉才共清霜约。
半弄蕊、冰绡波浅,拂胭脂、翠琼连并雕萼。 -
15.《惜寒梅·看尽千花》 宋·无名氏
看尽千花,爱寒梅暗与、雪期霜约。
雅态香肌,迥有天然淡泊。
五侯园囿姿游乐。
凭阑处、重开绣幕。 -
16.《此游淡岩同成一诗敢用拜呈》 宋·无名氏
行尽萧湘山复山,掣舟来叩淡岩关。
幽深虽与尘寰隔,空阔犹容俗驾攀。
是处名山有岩窦,莫如此地最宽闲。
真人仙去知何在,陈迹空留警世顽。 -
17.《淡黄柳·空城晓角》 宋·姜夔
空城晓角。
吹入垂杨陌。
马上单衣寒恻恻。
看尽鹅黄嫩绿,都是江南旧相识。
正岑寂。
明朝又寒食。
强携酒、小桥宅,怕梨花落尽成秋色。
燕燕飞来,问春何在,唯有池塘自碧。 -
18.《淡黄柳·空城晓月》 宋·姜夔
空城晓月。
吹入垂杨陌。
马上单衣寒恻恻。
看尽鹅黄嫩绿,都是江南旧相识。
正岑寂。
明朝又寒食。
强携酒、小桥宅,怕梨花落尽成秋色。
燕燕飞来,问春何在,唯有池塘自碧。 -
19.《石希孟寄示赋论甚佳有未尽善处辄为涂改因成》 宋·郑刚中
寄我雄文丽且新,冰寒於水岂无因。
故将丹粉画西子,要见浓涂淡墨人。 -
20.《念奴娇·夕阳底尽》 宋·赵长卿
夕阳底尽,望楚天空阔,稀星帘幕。
暮霭横江烟万缕,照水参差楼阁。
两两三三,楼前归鹭,飞过栏干角。
霜风何事,绕檐吹动寂寞。