-
121.《赠乔二郎》 唐·吕岩
与君相见皇都里,陶陶动便经年醉。
醉中往往爱藏真,亦不为他名与利。
劝君休恋浮华荣,直须奔走烟霞程。 -
122.《鄂渚悟道歌》 唐·吕岩
纵横天际为闲客,时遇季秋重阳节。
阴云一布遍长空,膏泽连绵滋万物。
因雨泥滑门不出,忽闻邻舍语丹术。 -
123.《谷神歌》 唐·吕岩
我有一腹空谷虚,言之道有又还无。
言之无兮不可舍,言之有兮不可居。
谷兮谷兮太玄妙,神兮神兮真大道。 -
124.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
125.《大丹诗四首》 唐·李浩
混沌未分我独存,包含四象立乾坤。
还丹须向此中觅,得此方为至妙门。
煮石烹金炼太元,神仙不肯等闲传。
人能认得其中理,夺尽乾坤造化权。 -
126.《李泌庭黑石诗》 唐·隐者
神真炼形年未足,化为我子功相续。
丞相瘗之刻玄玉,仙路何长死何促。 -
127.《隐者瘗男铭》 唐·佚名
神真炼形年未足,化为我子功相续。
丞相瘗之刻玄玉,仙路何长死何促。 -
128.《水龙吟》 唐·吕岩
目前咫尺长生路,多少愚人不悟。
爱河浪阔,洪波风紧,舟船难渡。
略听仙师语,到彼岸,只消一句。 -
129.《仙掌铭》 唐·独孤及
阴阳开阖,元气变化,泄为百川,凝为崇山,山川之作,与天地并,疑有真宰而未知尸其功者。
有若巨灵赑屃,攘臂其间,左排首阳,右拓太华,绝地轴使中裂,坼山脊为两道,然后导河而东,俾无有害,留此巨迹于峰之巅。
后代揭厉于玄踪者,聆其风而骇之,或谓诙诡不经,存而不议。
及以为学者拘其一域,则惑于余方。 -
130.《西江月(十二之三)》 宋·张伯端
白虎首经至宝,华池神水真金。
故知上善利源深。
不比寻常药品。
若要修成九转,先须炼己持心。
依时采取定浮沈。
进火须防危甚。 -
131.《西江月(十三)》 宋·张伯端
丹是色身至宝,炼成变化无穷。
更于性上究真宗。
决了死生妙用。
不待他身后世,现前获福神通。
自从龙虎著斯功。
尔后谁能继踵。 -
132.《解佩令》 宋·张伯端
修行之士,功勤不小。
识五行、逆顺颠倒。
妙理玄玄。
玉炉中、龙蟠虎踞,金鼎内、炼成至宝。
阳神离体,杳杳冥冥,刹那间、游偏三岛。
出入纯熟,按捺住、别寻玄妙。
合真空,太虚是了。 -
133.《凤栖梧》 宋·贺铸
独立江东人婉娈。
粉本花真,千里依稀见。
闲弄彩毫濡玉砚。
缠绵春思□歌扇。
爱我竹窗新句炼。
小砑绫笺、偷寄西飞燕。
乍可问名赊识面。
十年多病风情浅。 -
134.《好事近》 宋·朱敦儒
我不是神仙,不会炼丹烧药。
只是爱闲耽酒,畏浮名拘缚。
种成桃李一园花,真处怕人觉。
受用现前活计,且行歌行乐。 -
135.《永遇乐(学士兄筑室南山拒梗峰下,与西山相对·因生日,以词见意)》 宋·李弥逊
一水如绳,两山如翼,绿野如绣。
松院干霄,筠庄枕浪,揽尽溪山秀。
水南水北,竹舆兰棹,来往月宵花昼。
问人间、天上何处,更寻大围小有。 -
136.《番禺调笑》 宋·洪适
句队盖闻五岭分疆,说番禺之大府;一尊属客,见南伯之高情,摭遗事于前闻,度新词而屡舞。
宫商递奏,调笑入场。
羊仙黄木湾头声B278B278然。
碧云深处起非烟。 -
137.《蓦山溪(九日)》 宋·曹冠
年年九日,萸菊登高宴。
今岁旅新丰,听征雁、吟蛩幽怨。
行行游赏,邂逅得诗人,呼斗酒,发清吟,豪气凌霄汉。
穷通默定,志士那兴叹。 -
138.《沁园春》 宋·葛长庚
岁去年来,思量人生,空自沈埋。
既这回冬至,一阳来复,便须修炼,更莫疑猜。
好个鼎炉,见成铅汞,片晌工夫结圣胎。
人身里,三千世界,十二楼台。 -
139.《水调歌头》 宋·葛长庚
不用寻神水,也莫问华池。
黄芽白雪,算来总是假名之。
只这坤牛乾马,便是离龙坎虎,不必更猜疑。
药物无斤两,火候不须时。 -
140.《杨柳枝》 宋·葛长庚
_碎梅花一断肠。
送斜阳。
风烟缥渺月微茫。
又昏黄。