-
181.《游麻姑山》 宋·曾巩
军南古原行数里,忽见峻岭横千寻。
谁开一径破苍翠,对植松柏何森森。
危根自迸古崖出,老色不畏莓苔侵。
修竹整整俨朝士,下荫石齿明如金。 -
182.《雪咏》 宋·曾巩
雪花好洁白,不待咏说知。
区区取相似,今古同一辞。
薛能比众作,小去笔墨畦。
谁能出千载,为雪立传碑。 -
183.《无题》 明·唐寅
红粉啼妆对镜台,春心一片转悠哉。
若为坐看花枝尽,便是伤多酒莫推。
无药可医莺舌老,有香难返梦魂来。
江南多少闲庭馆,依旧朱门锁绿苔。 -
184.《和李雁湖晚春即事八首》 宋·吴泳
纷纷花片落车茵,点点苔钱衬屐痕。
造化生机浑不尽,又将新绿转春温。 -
185.《与何西仲秉烛饮梅下》 宋·李弥逊
山茶著包大如茧,初见寒梢一花展。
强将老眼趁年华,日日芒鞋踏苔藓。
花神似苦山翁催,不问春风有深浅,树头纷纷弄月明,冰雪琼瑶乱裁剪。 -
186.《落花十绝》 宋·冯时行
幽栖竹路满苍苔,花拥柴扉午未开。
可是春风料理得,时吹一片过窗来。 -
187.《次韵德孚咏梅》 宋·李洪
徙倚名园锁绿苔,亭亭冰艳为谁开。
乍疑奔月常娥去,忽见寻梅僧孺来。
浅笑故应窥水镜,片飞看复落深杯。
王孙家有雪儿唱,莫待霜天晓角催。 -
188.《梅花自秦汉而下无一语焉至宋鲍参军照始赏其》 宋·刘学箕
片片玉零乱,寒风生惊嗟。
冻雀相飞鸣,俛啄苔上花。
鸣飞饥肠不能实,却上烟梢照斜日。
愁逢冷淡太寂寥,不似春风艳阳质。 -
189.《夜读杜诗四十韵》 宋·苏泂
夜读老杜诗,如对老杜面。
此翁历艰难,往往诗中见。
曩吾游川蜀,所恨年数浅。
草堂闻无人,正在成都县。 -
190.《谢涪陵刘君举使君见委北岩常长诗》 宋·阳枋
雪片冬深玩易编,正公和气理尤浑。
八分写就龙蛇走,岩藤涧树常蜒蜿。
莲荡飘裾紫阳学,归来拂拭莓苔痕。
岩前世事几兴废,道无今古终长存。 -
191.《次韵郑省仓》 宋·方岳
雨过苔矶片月新,黄琉璃簟岸纶巾。
平生不负杨临贺,半夜谁呼祈孔宾。
堪傲轩裳中酒圣,表污笔砚论钱神。
北山猿鹤应惊怪,已学尘埃不可亲。 -
192.《南台》 宋·姚勉
一片荒碑立翠苔,空余基址郁崔嵬。
此台湮废浑闲事,山北如今未有莱。 -
193.《鄂王墓》 宋·陈允平
鄂王墓在栖霞岭,一片忠魂万古存。
镜里赤心悬日月,剑边英气塞乾坤。
苍苔雨暗龙蛇壁,老树烟凝虎豹旛。
独倚东风挥客泪,大堪回首望中原。 -
194.《虎溪三笑图》 宋·黎廷瑞
阴壁掺苦竹,秋池淡芙蓉。
二老庐山间,风味夙昔同。
亦有栗里人,心事黄花丛。
囊中无一钱,眼底四海空。 -
195.《忆畅庆玉如四上人》 宋·仇远
腊中晴色久,霜月冷森森。
可但思元度,惟应忆道林。
三更难得晓,一片欲归心。
有约分苔石,南山苍树阴。 -
196.《雨》 宋·释智圆
润物有深功,霏霏下半空。
寒声清入竹,斜势急因风。
苔片添秋碧,花枝损晚红。
山人独欹枕,静听草堂中。 -
197.《次韵李校书雨中至四圣观三绝句》 宋·项安世
花片洒行廓,苔痕上赭墙。
阜陵游幸处,花草亦悲凉。 -
198.《和孟阜老梅韵》 宋·陈傅良
朝游山南莫北隅,修竹之下手所披。
五步一顾立不趋,柔枝弱干千万余。
粲然笑倩多新奇,岁寒安用众穉为。
惊嗟怪怪丈人行,缟衣蓝缕冰斲肌。 -
199.《和张孟阜寻梅韵》 宋·陈傅良
平生拙状物,出语辄自咍。
久欲颂梅花,恒恐累纸写不该。
羡子年少气豪每,诗筒往往岁一来。
语不惊人生意不止,笔力待尽千松煤。 -
200.《湘西行》 宋·赵汝鐩
吾尝诵麓山盘纡句,又尝诵深林玲珑诗。
前有工部后吏部,拈出千古湘西奇。
扶藜游目逐萧爽,扪萝陟磴忘嶮巇。
杉桧摇空蛟虬舞,岭壑翳雾猿猱悲。