-
281.《古离别(一作古别离)》 唐·权德舆
人生天地间,瞥若六辔驰。
夭寿既常数,奈何生别离。
迹当中人域,正性日已衰。
是非千万境,杳霭情尘滋。 -
282.《哭刘四尚书(勒于碑阴)》 唐·权德舆
士友惜贤人,天朝丧守臣。
才华推独步,声气幸相亲。
理析寰中妙,儒为席上珍。
笑言成月旦,风韵挹天真。 -
283.《郡中玩月,寄江南李少尹虞部孟员外三首》 唐·羊士谔
月满自高丘,江通无狭流。
轩窗开到晓,风物坐含秋。
鹊警银河断,蛩悲翠幕幽。
清光望不极,耿耿下西楼。 -
284.《奉酬窦郎中早入省苦寒见寄》 唐·杨巨源
玄冥怒含风,群物戒严节。
空山顽石破,幽涧层冰裂。
题诗金华彦,接武丹霄烈。
旷怀玉京云,孤唱粉垣雪。 -
285.《上裴中丞》 唐·杨巨源
六年西掖弘汤诰,三捷东堂总汉科。
政引风霜成物色,语回天地到阳和。
清威更助朝端重,圣泽曾随笔下多。
应笑白须扬执戟,可怜春日老如何。 -
286.《上刘侍中》 唐·杨巨源
命代生申甫,承家翊禹汤。
庙谟膺间气,师律动清霜。
钟鼎勋庸大,山河诫誓长。
英姿凌虎视,逸步压龙骧。 -
287.《春日奉献圣寿无疆词十首》 唐·杨巨源
文物京华盛,讴歌国步康。
瑶池供寿酒,银汉丽宸章。
灵雨含双阙,雷霆肃万方。
代推仙祚远,春共圣恩长。 -
288.《赠毛仙翁》 唐·令狐楚
宣州浑是上清宫,客有真人貌似童。
绀发垂缨光髧髧,细髯缘颔绿茸茸。
壶中药物梯霞诀,肘后方书缩地功。
既许焚香为弟子,愿教年纪共椿同。 -
289.《元和圣德诗》 唐·韩愈
皇帝即阼,物无违拒。
曰旸而旸,曰雨而雨。
维是元年,有盗在夏。 -
290.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
291.《荐士(荐孟郊于郑馀庆也)》 唐·韩愈
周诗三百篇,雅丽理训诰。
曾经圣人手,议论安敢到。
五言出汉时,苏李首更号。
东都渐瀰漫,派别百川导。 -
292.《喜侯喜至赠张籍张彻》 唐·韩愈
昔我在南时,数君常在念。
摇摇不可止,讽咏日喁噞.
如以膏濯衣,每渍垢逾染。
又如心中疾,针石非所砭。 -
293.《桃源图》 唐·韩愈
神仙有无何渺茫,桃源之说诚荒唐。
流水盘回山百转,生绡数幅垂中堂。
武陵太守好事者,题封远寄南宫下。 -
294.《谒衡岳庙遂宿岳寺题门楼》 唐·韩愈
五岳祭秩皆三公,四方环镇嵩当中。
火维地荒足妖怪,天假神柄专其雄。
喷云泄雾藏半腹,虽有绝顶谁能穷?
我来正逢秋雨节,阴气晦昧无清风。 -
295.《感春四首》 唐·韩愈
我所思兮在何所,情多地遐兮遍处处。
东西南北皆欲往,千江隔兮万山阻。
春风吹园杂花开,朝日照屋百鸟语。 -
296.《孟东野失子》 唐·韩愈
失子将何尤,吾将上尤天。
女实主下人,与夺一何偏。
彼于女何有,乃令蕃且延。
此独何罪辜,生死旬日间。 -
297.《双鸟诗》 唐·韩愈
双鸟海外来,飞飞到中州。
一鸟落城市,一鸟集岩幽。
不得相伴鸣,尔来三千秋。
两鸟各闭口,万象衔口头。 -
298.《月蚀诗效玉川子作(宪宗元和五年时为河南令)》 唐·韩愈
元和庚寅斗插子,月十四日三更中。
森森万木夜僵立,寒气屃奰顽无风。
月形如白盘,完完上天东。 -
299.《双鸟诗》 唐·韩愈
双鸟海外来,飞飞到中州。
一鸟落城市,一鸟集岩幽。
不得相伴鸣,尔来三千秋。
两鸟各闭口,万象衔口头。 -
300.《月蚀诗效玉川子作(宪宗元和五年时为河南令)》 唐·韩愈
元和庚寅斗插子,月十四日三更中。
森森万木夜僵立,寒气屃奰顽无风。
月形如白盘,完完上天东。