-
301.《泷吏》 唐·韩愈
南行逾六旬,始下昌乐泷。
险恶不可状,船石相舂撞。
往问泷头吏,潮州尚几里。
行当何时到,土风复何似。 -
302.《赠别元十八协律六首(桂林伯,桂管观察使裴行立也)》 唐·韩愈
知识久去眼,吾行其既远。
瞢瞢莫訾省,默默但寝饭。
子兮何为者,冠珮立宪宪。
何氏之从学,兰蕙已满畹。 -
303.《喜雪献裴尚书(裴均也,时为荆南节度使)》 唐·韩愈
宿云寒不卷,春雪堕如簁.骋巧先投隙,潜光半入池。
喜深将策试,惊密仰檐窥。
自下何曾污,增高未觉危。
比心明可烛,拂面爱还吹。 -
304.《大行皇太后挽歌词三首》 唐·韩愈
一纪尊名正,三时孝养荣。
高居朝圣主,厚德载群生。
武帐虚中禁,玄堂掩太平。
秋天笳鼓歇,松柏遍山鸣。 -
305.《同刘二十八院长述旧言怀感时书事奉寄澧州…赠二君子》 唐·柳宗元
弱岁游玄圃,先容幸弃瑕。
名劳长者记,文许后生夸。
鷃翼尝披隼,蓬心类倚麻。
继酬天禄署,俱尉甸侯家。 -
306.《弘农公以硕德伟材屈于诬枉左官…谨献诗五十韵以毕微志》 唐·柳宗元
知命儒为贵,时中圣所臧。
处心齐宠辱,遇物任行藏。
关识新安地,封传临晋乡。
挺生推豹蔚,遐步仰龙骧。 -
307.《游南亭夜还叙志七十韵》 唐·柳宗元
夙抱丘壑尚,率性恣游遨。
中为吏役牵,十祀空悁劳。
外曲徇尘辙,私心寄英髦。
进乏廓庙器,退非乡曲豪。 -
308.《巽公院五咏》 唐·柳宗元
净土堂
结习自无始,沦溺穷苦源。
流形及兹世,始悟三空门。
华堂开净域,图像焕且繁。 -
309.《武陵观火诗》 唐·刘禹锡
楚乡祝融分,炎火常为虞。
是时直突烟,发自晨炊徒。
盲风扇其威,白昼曛阳乌。
操绠不暇汲,循墙还避逾。 -
310.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
311.《有僧言罗浮事,因为诗以写之》 唐·刘禹锡
君言罗浮上,容易见九垠。
渐高元气壮,汹涌来翼身。
夜宿最高峰,瞻望浩无邻。
海黑天宇旷,星辰来逼人。 -
312.《韩十八侍御见示岳阳楼别窦司直诗…自述故足成六十二韵》 唐·刘禹锡
楚望何苍然,曾澜七百里。
孤城寄远目,一写无穷已。
荡漾浮天盖,四环宣地理。
积涨在三秋,混成非一水。 -
313.《秋斋独坐寄乐天兼呈吴方之大夫》 唐·刘禹锡
空斋寂寂不生尘,药物方书绕病身。
纤草数茎胜静地,幽禽忽至似佳宾。
世间忧喜虽无定,释氏销磨尽有因。
同向洛阳闲度日,莫教风景属他人。 -
314.《秋斋独坐寄乐天兼呈吴方之大夫》 唐·刘禹锡
空斋寂寂不生尘,药物方书绕病身。
纤草数茎胜静地,幽禽忽至似佳宾。
世间忧喜虽无定,释氏销磨尽有因。
同向洛阳闲度日,莫教风景属他人。 -
315.《白鹰》 唐·刘禹锡
毛羽斒斓白纻裁,马前擎出不惊猜。
轻抛一点入云去,喝杀三声掠地来。
绿玉觜攒鸡脑破,玄金爪擘兔心开。
都缘解搦生灵物,所以人人道俊哉。 -
316.《和牛相公题姑苏所寄太湖石兼寄李苏州》 唐·刘禹锡
震泽生奇石,沉潜得地灵。
初辞水府出,犹带龙宫腥。
发自江湖国,来荣卿相庭。
从风夏云势,上汉古查形。 -
317.《历阳书事七十韵》 唐·刘禹锡
一夕为湖地,千年列郡名。
霸王迷路处,亚父所封城。
汉置东南尉,梁分肘腋兵。
本吴风俗剽,兼楚语音伧。 -
318.《和李德裕游汉州房公湖二首》 唐·郑澣
太尉留琴地,时移重可寻。
徽弦一掩抑,风月助登临。
荣驻青油骑,高张白雪音。
祗言酬唱美,良史记王箴。 -
319.《山鸡舞石镜》 唐·崔护
庐峰开石镜,人说舞山鸡。
物象纤无隐,禽情只自迷。
景当烟雾歇,心喜锦翎齐。
宛转乌呈彩,婆娑凤欲栖。
何言资羽族,在地得天倪。
应笑翰音者,终朝饮败醯。 -
320.《奉和武中丞秋日台中寄怀简诸僚友》 唐·吕温
圣朝思纪律,宪府得中贤。
指顾风行地,仪形月丽天。
不仁恒自远,为政复何先。
虚室唯生白,闲情却草玄。