-
41.《八哀诗·赠太子太师汝阳郡王琎》 唐·杜甫
汝阳让帝子,眉宇真天人。
虬须似太宗,色映塞外春。
往者开元中,主恩视遇频。
出入独非时,礼异见群臣。 -
42.《途中旅思二首》 唐·鲍溶
喔喔鸡鸣晓,萧萧马辞枥。
草草名利区,居人少于客。
生期三万日,童耄半虚掷。
修短命半中,忧欢复相敌。 -
43.《天竺国胡僧水晶念珠》 唐·无名氏
天竺胡僧踏云立,红精素贯鲛人泣。
细影疑随焰火销,圆光恐滴袈裟湿。
夜梵西天千佛声,指轮次第驱寒星。 -
44.《周长史昉画毗沙门天王歌》 唐·皎然
长史画神独感神,高步区中无两人。
雅而逸,高且真,形生虚无忽可亲。
降魔大戟缩在手,倚天长剑横诸绅。 -
45.《满庭芳(游豫章东湖再用韵)》 宋·辛弃疾
柳外寻春,花边得句,怪公喜气轩眉。
《阳春》《白雪》,清唱古今稀。
曾是金銮旧客,记凤凰、独绕天池。
挥毫罢,天颜有喜,催赐上方彝。 -
46.《是日偶至野人汪氏之居有神降于其室自称天人》 宋·苏轼
酒渴思茶漫扣门,那知竹里是仙村。
已闻龟策通神语,更看龙蛇落笔痕。
色瘁形枯应笑屈,道存目击岂非温。
归来独扫空斋卧,犹恐微言入梦魂。 -
47.《游土山示蔡天启秘校》 宋·王安石
定林瞰土山,近乃在眉睫。
谁谓秦淮广,正可藏一艓。
朝予欲独往,扶惫强登涉。
蔡侯闻之喜,喜色见两颊。 -
48.《臻公释氏之秀者浮游徜徉迹接天下乃者归卧云》 宋·吴芾
吸尽百川还见底,头角惊杀膻与鲔。
有时大瞋明月珠,照耀六合光不死。
沧溟浩荡极游巡,钩深匪惮穷涯涘。
今者修鳞何侧倚,岂是吞舟厌迁徒。 -
49.《宣妙坟院古柏》 宋·卫宗武
古来乔木产墓宅,新甫之俦匪凡质。
风梳雨沐三百年,耸壑昂霄过千尺。
孤标屹立独擎天,繁柯偏重常倾日。
苍皮剥落节理坚,挺挺长虬初蜕骨。 -
50.《和乐天赠樊著作》 唐·元稹
君为著作诗,志激词且温。
璨然光扬者,皆以义烈闻。
千虑竟一失,冰玉不断痕。
谬予顽不肖,列在数子间。 -
51.《和乐天赠吴丹》 唐·元稹
不识吴生面,久知吴生道。
迹虽染世名,心本奉天老。
雌一守命门,回九填血脑。
委气荣卫和,咽津颜色好。 -
52.《酬乐天早春闲游西湖颇多野趣…亦欲粗为恬养之赠耳》 唐·元稹
雁思欲回宾,风声乍变新。
各携红粉伎,俱伴紫垣人。
水面波疑縠,山腰虹似巾。
柳条黄大带,茭葑绿文茵。 -
53.《送修书记游天台》 宋·李鼐
尘事日改人,筋力随以劳。
三年梁溪上,俯仰如桔槔。
穷巷躬水菽,杜门匪禅逃。
修公岩壑人,臭味合我曹。 -
54.《酬乐天早春闲游西湖,颇多野趣,恨不得与微》 未知·未知
以成酬答。
末章亦未暇诚,则势使之然,亦欲粗为恬养之赠耳】
元稹
雁思欲回宾,风声乍变新。 -
55.《怀西湖寄晁美叔同年》 宋·苏轼
西湖天下景,游者无愚贤。
深浅随所得,谁能识其全。
嗟我本狂直,早为世所捐。
独专山水乐,付与宁非天。 -
56.《次韵谢天宁老见贻》 宋·陈与义
庭柏不受寒,依然照人绿。
雾收晨光发,可玩不可掬。
道人方出定,不复辨羊鹿。
微云度遥天,一笑立於独。 -
57.《醉歌赠金元白》 宋·刘子翚
南游会稽今十年,重来风物皆依然。
一时冠盖零落尽,故人独老空江边。
西陵仓曹实冗散,出无车马众所怜,江亭曳履偶识面,凛凛瘦骨余双颧。 -
58.《升天行》 宋·曹勋
上智保冲淡,练气固形质。
精神藏杳冥,独照出寂默。
三气俱混同,求死不复得。
其次崇真功,立言与立德。 -
59.《和蔡生》 宋·胡寅
吾生惭松独,天赋比樗散。
学道才窥藩,圣门未容款。
老来忧患集,鵻草经湿叹。
衣带垂有余,樗腹无可坦。 -
60.《得晴欲过江访梅已忽病作天亦复阴怅然有赋》 宋·赵蕃
立春数日间,梅花未多睹。
书窗有折枝,每浸则微吐。
残编宵未眠,犯酒朝自举。
时闻递幽香,似接谭妙语。